Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, που συνήθως τους θυμόμαστε όταν είμαστε στα κάτω μας, έλεγαν ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Αφήνοντας, προφανώς, να εννοηθεί ότι δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε, γιατί υπάρχει και το άλλο μισό... Η Forest απόψε έκανε το καλύτερό της φετινό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα σε αγώνα εκτός έδρας, σκόραρε νωρίς, αλλά... σταμάτησε κάπου στο 15'. Και όταν η ισοφάριση ήρθε γρήγορα και η ανατροπή ολοκληρώθηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα του πρώτου μέρους, δεν άντεξε το ψυχολογικό βάρος που κουβαλούσε από το άδικο 1-1 του Σαββάτου και σχεδόν παραδόθηκε στη μοίρα της...

Έχουν αφήσει τεράστιο πρόβλημα στην ομάδα αυτές οι ανατροπές. Ή μάλλον το γεγονός ότι δεν καταφέρνει σχεδόν ποτέ να κρατήσει το προβάδισμά της. Έχουμε που έχουμε γίνει κουλουβάχατα με τους τόσους τραυματισμούς, δεν είναι εύκολο να διαχειρίζεσαι και το γεγονός ότι κάνεις μισό λάθος και τιμωρείσαι. Το Σάββατο οι Wolves ήταν φλύαροι και ελάχιστοι επιθετικά και ισοφάρισαν με το μοναδικό τους σουτ στην εστία μας. Απόψε η Leeds δεν έπαιξε καμιά φανταστική μπάλα - την ευνόησε λίγο και η τύχη στο πρώτο γκολ, και βγήκε τελικά νικήτρια χάρη στην ατομική ποιότητα κάποιων παικτών της. Σήμερα πληρώσαμε ακριβά την αδυναμία των δύο βασικών μας πλάγιων μπακ να παίξουν, ο μεν Serge Aurier λόγω τραυματισμού, ο δε Renan Lodi επειδή έχει χάσει πολλές προπονήσεις λόγω του ταξιδιού με τη Βραζιλία στο Μαρόκο και καπάκι στην Ισπανία για τη γέννηση του γιου του. Η ομάδα του Javi Gracia το εκμεταλλεύτηκε αυτό με τα δύο τρομερά εξτρέμ που διαθέτει, τον Jack Harrison από δεξιά και τον Luis Sinisterra από αριστερά. Οι δυο τους έκαναν φύλλο και φτερό τους Harry Toffolo και Neco Williams και ήταν η διαφορά που οδήγησε στα δύο γκολ, τα οποία κατά σύμπτωση (;) πέτυχαν αυτοί οι ίδιοι. Στη συνέχεια οι γηπεδούχοι έκαναν ένα ημίχρονο διαχείρισης απέναντι σε μια εντελώς ακίνδυνη Forest, με όλα ανεξαιρέτως τα ατού των Reds να υστερούν. Αυτή, όσο και να μας πειράζει, είναι η πικρή αλήθεια...

Δύσκολο να κρατήσεις την ομάδα φρέσκια μετά από ένα τόσο ψυχοφθόρο ματς όπως του Σαββάτου, αλλά ο Steve Cooper αποφάσισε να παίξει τα ρέστα του και να ζήσει και να πεθάνει με την ενδεκάδα που έβγαλε ωραία πράγματα στο χορτάρι του City Ground. Την άφησε έτσι απαράλλαχτη, όπως σχεδόν και την 20άδα, στην οποία επέστρεψε ο Gustavo Scarpa αντί του Jack Colback. Δυστυχώς για τον Steve, που σε πείσμα όσων τον ήθελαν να απολύεται από την αρχή του πρωταθλήματος και σήμερα βρίσκεται ανάμεσα στους μόλις οκτώ προπονητές της Premier League που ξεκίνησαν το πρωτάθλημα και συνεχίζουν (να δούμε αν θα αντέξει κι αυτόν τον κλυδωνισμό), απόψε το βαρόμετρο που λέγεται Morgan Gibbs-White και έκανε... παπάδες πριν τρεις μέρες απέναντι στην πρώην ομάδα του δεν μπορούσε να κάνει ούτε μια ενέργεια της προκοπής (ενδεικτικά μέτρησα τρεις φορές που έφυγε με τη μπάλα και η μπάλα έμεινε πίσω του). Λίγα πράγματα και ο Brennan Johnson, που όμως δεν τροφοδοτήθηκε σωστά και έβγαλε και νεύρα, δείχνοντας να τον επηρεάζει σημαντικά η απογοήτευσή του. Και οι άλλοι, όμως, κινήθηκαν σε πολύ ρηχά νερά, κι αν πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποιον αυτός ήταν μάλλον ο Moussa Niakhaté, που ήταν φιλότιμος όσο δεν πήγαινε άλλο και περιόρισε σε ρόλο κομπάρσου τον πρώτο σκόρερ της Leeds Patrick Bamford. 

Κι όμως, όλα ξεκίνησαν τόσο καλά. Θα θυμάστε ότι γκρίνιαζα που μπαίναμε στους εκτός έδρας αγώνες έτοιμοι να παραχωρήσουμε γήπεδο και από κει και πέρα ο θεός βοηθός. Αυτή τη φορά δεν έγινε καθόλου έτσι. Η Forest θα μπορούσε να είχε προηγηθεί στο 8', όταν σε κόρνερ του Gibbs-White από αριστερά μια κόντρα πάνω στον Bamford ευνόησε τον Emmanuel Dennis, που από απόσταση ενός μέτρου (κυριολεκτώ) σημάδεψε το κάθετο δοκάρι! Όμως οι Reds, με τα μπλε σήμερα, δεν πτοήθηκαν, και αφού στο 10' σε μια κόντρα ο MGW με περίεργο τρόπο (κερδίζοντας μια κόντρα στο κέντρο) έβγαλε δεξιά του τον Johnson που κοντραρίστηκε από τον Junior Firpo σουτάροντας από δύσκολη γωνία, στο 12' άνοιξαν το σκορ. Μετά από έναν όμορφο συνδυασμό του Danilo με τον Dennis στα αριστερά, ο Νιγηριανός μπήκε στην περιοχή και γύρισε στο "D", όπου ο Orel Mangala απέφυγε με ντρίμπλα τον Sinisterra και με δυνατό δεξί σουτ έστειλε τη μπάλα στην αριστερή γωνία του Illan Meslier, που δεν κατάφερε να αντιδράσει. Ο Βέλγος σκόραρε για πρώτη φορά μετά από ένα ματς Στουτγάρδης-Leverkusen τον Σεπτέμβριο του 2021! Αυτό ήταν το μοναδικό μας σουτ στην εστία σε όλο το ματς! Μη φανταστείτε, και η Leeds έξι είχε, τα δύο στη φάση του πρώτου της γκολ...

Το προβάδισμα, όμως, δεν το χαρήκαμε ούτε δέκα λεπτά. Στο 15' σε βαθιά μπαλιά του Weston McKennie o Harrison άφησε πίσω του τον Toffolo αλλά για λίγο δεν πρόλαβε να έρθει σε επαφή με τη μπάλα και ο Keylor Navas μπλόκαρε, και στο 20' ο Harrison πέρασε εύκολα με ντρίμπλα τον Toffolo, που τον άφησε αμαρκάριστο καθώς η μπάλα βγήκε έξω στον Marc Roca. Ο Ισπανός σούταρε, ο Navas με κόσμο μπροστά του απέκρουσε μεν, χωρίς όμως ούτε να συγκρατήσει τη μπάλα ούτε να τη διώξει προς τα πλάγια, και ο Harrison που καραδοκούσε τον εκτέλεσε πανεύκολα. Ελλιπής συγκέντρωση που τιμωρήθηκε. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό το γήπεδο έγειρε, χωρίς πάντως καμιά πολιορκία, απλώς δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε μπάλα με τίποτα. Στο 35' από λάθος του άψογου το Σάββατο Felipe ο Harrison έφυγε από αριστερά και σέντραρε, η μπάλα πέρασε από τον Navas και ο Bamford στη μικρή περιοχή δεν πλάσαρε σωστά. Ο απόφοιτος της Nigel Doughty Academy αν δεν με απατά η μνήμη μου ψάχνει ακόμα το πρώτο του γκολ κόντρα στην ομάδα που τον ανέδειξε, στα 29 του πια, έχοντας προσπαθήσει εκτός από τη Leeds και με Derby και Middlesbrough! Κι εκεί που λέγαμε να πάμε στα αποδυτήρια να ηρεμήσουμε με το 1-1, ήρθε η σφαλιάρα μέσα στο δίλεπτο των καθυστερήσεων. Ο Sinisterra, στα αριστερά της περιοχής μας, έκανε δύο ντρίμπλες για να φέρει τη μπάλα στο δεξί με τον Williams να μην τον πλησιάζει ούτε άλλον να βοηθάει στο μαρκάρισμά του, κι όταν ελευθερώθηκε έπιασε ένα ωραίο διαγώνιο σουτ που κατέληξε στην αριστερή γωνία του Navas. Το γνωστό βουνό έκανε και πάλι την εμφάνισή του - ένα βουνό που εκτός έδρας οι Reds δεν έχουν ανεβεί παρά μόνο στο Bournemouth, όπου κατάφεραν τουλάχιστον να ισοφαρίσουν. Όλες τις άλλες φορές που έμειναν πίσω στο σκορ έχασαν...

Η αντίδραση που περιμέναμε στο δεύτερο μέρος δεν ήρθε ποτέ. Η Leeds αναχαίτιζε εύκολα τις επιθέσεις μας και αν ήταν πιο σοβαρή μπροστά θα είχε καθαρίσει πιο γρήγορα το ματς. Ο Cooper περίμενε ως το 56' για να κάνει τις πρώτες του κινήσεις, βγάζοντας Mangala και Danilo και περνώντας τον Jonjo Shelvey και τον Taiwo Awoniyi. Η ανάγκη της παρουσίας του Jonjo σ' ένα παιχνίδι που μόνο με μακρινές μπαλιές μπορούσαμε να βρούμε τους επιθετικούς (απόρροια της κακής εμφάνισης κυρίως του Gibbs-White) έκανε μπαμ από το πρώτο μέρος, και σχεδόν μόλις μπήκε άνοιξε πολύ όμορφα για τον Awoniyi, που έφυγε κατά μέτωπο αλλά μπερδεύτηκε στο κοντρόλ λίγο πριν μπει στην αντίπαλη περιοχή. Στην αντεπίθεση (59') άλλη μια επέλαση του Harrison στην περιοχή μας κατέληξε σε σουτ από πλάγια δεξιά που κοντραρίστηκε, ενώ στο 60' αυτή τη φορά ο Harrison μπήκε από αριστερά και σούταρε με το κακό του πόδι, χωρίς να ανησυχήσει ο Navas. Ο άλλος... διάολος, ο Sinisterra, πήγε να βάλει το δεύτερο γκολ με καρμπόν στο 63', με τη μπάλα να περνάει ξυστά έξω από το αριστερό δοκάρι του Κοσταρικανού γκολκίπερ μας και ήρωα του πρώτου αγώνα των δύο ομάδων τον Φεβρουάριο στο City Ground (τελευταία νίκη μας φέτος μέχρι στιγμής, αφού στα οκτώ παιχνίδια που ακολούθησαν δεν καταφέραμε τίποτα άλλο από κάποιες ισοπαλίες).

Αμέσως ο Cooper έβγαλε τον Remo Freuler και έβαλε τον Cheikhou Kouyaté, που πήρε τη θέση του Ελβετού στο κέντρο και το περιβραχιόνιο μαζί. Ίσως για να δώσει λίγο περισσότερο ύψος αφού η μπάλα ήταν σχεδόν συνέχεια στον αέρα. Δεν έπιασε. Ο Σενεγαλέζος δυστυχώς ήταν τραγικός και δεν του έπιασε ούτε μία ενέργεια, ούτε μία πάσα στα τρία μέτρα. Εκνευρισμένος ο Johnson έκανε ένα πολύ άσχημο φάουλ στον Roca και πήρε κίτρινη κάρτα, σε φάση όπου ένας αυστηρός διαιτητής θα μπορούσε ως και να τον είχε αποβάλει. Ο εκνευρισμός μεταδόθηκε και στους υπόλοιπους, και στο 67' σε μια βαθιά μπαλιά Felipe και Williams τράκαραν μεταξύ τους, "βγάζοντας" τον Bamford σε θέση πλάγια αριστερά απέναντι στον Navas. Σωστά μαντέψατε, το έχασε πάλι... Οι δύο τελευταίες κινήσεις του Steve ήταν ο Scarpa στη θέση του Dennis, που όσο περνούσε η ώρα τόσο έβγαινε εκτός αγώνα, και (άντε πάλι) ο André Ayew αντί του (εξαφανισμένου πλέον) Gibbs-White. Ο Gus φάνηκε "σκουριασμένος" από τη μακρόχρονη απουσία του (πλάκα πλάκα, εκτός από κανένα δίλεπτο που έπαιξε στις καθυστερήσεις με τη Newcastle, είχαμε να τον δούμε από την ήττα από τη Fulham στις 11 Φεβρουαρίου), ενώ για τον Γκανέζο ό,τι και να γράψουμε είναι λίγο. Ανεξήγητη η επιμονή του Cooper σ' αυτόν (και το θάψιμο του μαχητικού Daniel Surridge) από τη στιγμή που δεν προσφέρει τίποτα απολύτως. Προσπαθήσαμε σπασμωδικά, με σέντρες και μακρινά πλάγια του Niakhaté, μπας και κάνουμε κάτι. Όχι μόνο δεν κάναμε, αλλά και παρά λίγο να το φάμε με το τελευταίο σουτ του αγώνα, όταν μετά από μακρινή μπαλιά ο Crysencio Summerville βγήκε τετ α τετ με τον Navas και πλάσαρε άουτ. 

Ο συμπαθής σε όλους μας ρεπόρτερ της ομάδας Paul Taylor έγραψε στο Twitter ότι ο Steve λίγο πριν φτάσει στη φυσούνα στάθηκε λίγο, στράφηκε και χαιρέτησε άλλη μια φορά τους οπαδούς της Forest στην κερκίδα. "One last time" έγραψε, αυτό όμως στα αγγλικά δεν σημαίνει "για τελευταία φορά", απλώς υπονοεί ότι τους είχε ξαναχαιρετήσει πηγαίνοντας κοντά τους όπως συνηθίζει. Ο κόσμος στηρίζει απόλυτα τον προπονητή μας, διάβασε με ανησυχία κάποιες φήμες που κυκλοφόρησαν για αντικατάστασή του με τον μέχρι πρότινος τεχνικό ηγέτη της Crystal Palace Patrick Vieira (μάλλον ανυπόστατες), και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν σ' αυτόν τόσο πολύ, που προτιμούν να υποβιβαστούν με τον Cooper στο τιμόνι, βέβαιοι ότι έχει τον τρόπο του να μας ξανανεβάσει αμέσως. 

Για την ώρα, η Forest βρίσκεται στο χείλος της επικίνδυνης ζώνης, στη 17η θέση, αφού η Leeds την προσπέρασε, μόνο και μόνο γιατί σε άλλους εξ αναβολής αποψινούς αγώνες η Bournemouth έχασε εντός με 2-0 από τη Brighton και η Leicester (που πριν λίγες μέρες απέλυσε τον Brendan Rodgers και συζητάει με τον άρτι απολυθέντα από την Chelsea Graham Potter που ετοιμάζεται να αναλάβει την τρίτη του ομάδα στη φετινή Premier League!) 2-1 από τη σούπερ φορμαρισμένη Aston Villa. Η τελευταία είναι η επόμενη αντίπαλός μας στο Villa Park το Σάββατο, και δεδομένου ότι την ίδια στιγμή παίζουν Bournemouth-Leicester (οι δύο ομάδες από κάτω μας, δηλαδή), αν δεν πάρουμε κάτι θα βρεθούμε ξανά κάτω από τη γραμμή του υποβιβασμού για πρώτη φορά μετά από την Πρωτοχρονιά που φέραμε ισοπαλία με την Chelsea. Δύσκολα το πράγματα... (Στον άλλο εξ αναβολής αποψινό αγώνα Chelsea-Liverpool 0-0, ενώ αύριο παίζουν Manchester United-Brentford και West Ham-Newcastle).

Leeds: Meslier, Ayling, Koch, Struijk, Firpo, McKennie, Roca, Harrison, Aaronson (Summerville 74'), Sinisterra (Rodrigo 74'), Bamford (Kristensen 92').
Forest: Navas, Williams, Niakhaté, Felipe, Toffolo, Mangala (Shelvey 56'), Freuler (Kouyaté 64'), Danilo (Awoniyi 56'), Gibbs-White (Scarpa 72'), Johnson, Dennis (Ayew 71').
Σκόρερς: Harrison 20', Sinisterra 45+1' - Mangala 12'.
Διαιτητής: Rob Jones. Κίτρινες: Summerville 91' - Williams 8', Johnson 65', Felipe 84', Kouyaté 89'.
Θεατές: 36.740.

Steve Cooper: "Αρχίσαμε καλά, είχαμε κάποιες καλές στιγμές και τη μία από αυτές την εκμεταλλευτήκαμε. Όμως από τη στιγμή που σκοράραμε μέχρι το ημίχρονο ήμασταν πολύ κακοί. Δεν πηγαίναμε με θάρρος στη μπάλα, δεν δείχναμε υπευθυνότητα όταν την είχαμε στα πόδια μας. Όταν δεν την είχαμε, ήμασταν πολύ παθητικοί, αφήναμε χώρους, και όταν πιεζόμασταν τη χάναμε πολύ εύκολα. Είμαι απογοητευμένος γιατί στη συγκεκριμένη περίοδο του αγώνα δεν δείξαμε αρκετή αγωνιστικότητα, παρά τη σημασία του ματς. Κάπως αντιδράσαμε στο δεύτερο ημίχρονο, αφού και η Leeds λόγω του σκορ έμεινε λίγο πιο πίσω κι έψαχνε τις αντεπιθέσεις. Αλλά και πάλι δεν δείξαμε ποιότητα στη δημιουργία φάσεων, δεν απειλήσαμε αρκετά. Δεν φταίει κανένας άλλος εκτός από εμάς τους ίδιους, και βάζω και τον εαυτό μου μέσα, άλλωστε σε όλα είμαστε όλοι μαζί. Όλοι μαζί δεν κάναμε αυτά που έπρεπε στο πρώτο ημίχρονο, σ' αυτό το διάστημα που μας στοίχισε και την ήττα. Ίσως να έφταιξε που δεν είχαμε προηγηθεί ξανά τόσο νωρίς εκτός έδρας, δεν ξέρω. Είχαμε μια καλή ευκαιρία απόψε να βρεθούμε στη 13η θέση και να αυξήσουμε τη διαφορά μας από τους αντιπάλους μας, αλλά δεν παίξαμε καλά. Εξακολουθώ να μη σκέφτομαι τι θα γίνει με μένα, αλλά το καλό του συλλόγου. Η απογοήτευσή μου τώρα είναι επειδή η Forest έχασε έναν αγώνα στον οποίο θα μπορούσε να έχει πάει πολύ καλύτερα. Έχω εκπαιδεύσει τον εαυτό μου να ασχολούμαι μόνο με τα θέματα που είναι στον έλεγχό μου. Να δουλεύω κάθε μέρα όσο σκληρά μπορώ, να πιστεύω στη δουλειά μου και να μένω αφοσιωμένος στις αρχές μου. Αν αρχίσω να σκέφτομαι το μέλλον μου, δεν θα κάνω πια όσα πιστεύω ότι πρέπει να κάνω".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.