Όσοι αναρωτιούνται ακόμα γιατί οι Άγγλοι διαιτητές αντιμετωπίζονται ως ανίκανοι και δεν περνάνε ούτε έξω από τις μεγάλες παγκόσμιες και ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, όσοι αναρωτιούνται ακόμα γιατί ο φίλος Χρήστος Σωτηρακόπουλος, που έχει δει αγγλικό ποδόσφαιρο όσο λίγοι, επιμένει σχεδόν καθημερινά από ραδιοφώνου ότι για να προστατευτεί η καλύτερη εγχώρια ποδοσφαιρική διοργάνωση του κόσμου (Premier League) πρέπει να κληθούν ξένοι διαιτητές, πιστεύω πως από σήμερα δεν δικαιούνται πλέον να αναρωτιούνται για τίποτα. Οι άνθρωποι δεν είναι απλώς φαιδροί. Είναι επικίνδυνοι. 

Εκεί που πιστεύαμε ότι τα είχαμε δει όλα από τους Άγγλους διαιτητές, είδαμε και το σημερινό: δεύτερη κίτρινη σε παίκτη που βρίσκει πεντακάθαρα μπάλα σε τάκλιν, με το ένα πόδι και μάλιστα κολλημένο στο χορτάρι. Το όνομα του κλόουν της ημέρας: Rob Jones. Αυτή τη στιγμή όλος ο κόσμος της ομάδας είναι στα κάγκελα και τον καταριέται στα social media, λούζοντας εξίσου και τον VAR Michael Salisbury. Εκεί είναι που κάνει λάθος. Το VAR δεν δικαιούται να παρέμβει σε περίπτωση δεύτερης κίτρινης κάρτας. Μόνο σε γκολ, πέναλτι, οφσάιντ, απευθείας κόκκινη ή όταν ο διαιτητής δείξει κάρτα σε λάθος παίκτη. Αυτή ήταν η ατυχία της Forest. Αν ο Willy Boly είχε αποβληθεί με απευθείας κόκκινη, τότε ο Salisbury θα καλούσε τον Jones, θα του έδειχνε τη... λεβεντιά ολκής που είχε διαπράξει και εκείνος θα έπαιρνε την κάρτα πίσω. Αλλά δεν μπορούσε να το κάνει, και αυτή η άδικη αποβολή έκοψε τα πόδια της γενναίας Forest, που στο ντεμπούτο του Nuno Espírito Santo τα έδωσε όλα, όπως άλλωστε είχε προαναγγείλει ο νέος προπονητής της στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης, αλλά προδόθηκε από δύο τύπους που αυτοαποκαλούνται διαιτητές και από τα δικά της λάθη, που φυσικά οφείλονταν και στην κούραση καθώς έπαιξε πάνω από 70 λεπτά με δέκα παίκτες. 

Ο Jones σε όλο το πρώτο ημίχρονο έπαιζε απροκάλυπτα Bournemouth (γιατί άραγε τόσος σεβασμός στην ομάδα από την πόλη των 185.000 κατοίκων με το γήπεδο των 11.500 θέσεων;) και δεν έδινε ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ στη Forest, σφυρίζοντας στα όρια του παρεξηγήσιμου. Βέβαια στην ανάπαυλα προφανώς έπεσε κάποιο "κακό" τηλεφώνημα από την PGMOL (την ΚΕΔ, θα λέγαμε, της Premier League), και κάπως μαζεύτηκε, αν και όχι εντελώς, όπως θα δούμε. Αλλά μίλησα για δύο διαιτητές, ακριβώς γιατί και ο Salisbury δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Λίγα μόλις δευτερόλεπτα πριν τη φάση της αποβολής για κάτι που δεν ήταν καν φάουλ έκλεισε τα μάτια σε απόκρουση με το χέρι του Marcos Senesi στο βολέ του Ryan Yates μέσα στην περιοχή και δεν κάλεσε καν τον Jones να ξαναδεί τη φάση, βγάζοντας περίπου τρελούς όσους την είδαμε στην τηλεόραση. Αργότερα, στο 37', άλλαξε το όνομά του σε... Πόντιος Πιλάτος και αποφάνθηκε ότι στη σέντρα του Harry Toffolo, που βρήκε "πιο καθαρά πεθαίνεις" το απλωμένο χέρι του Adam Smith, δεν ήταν σε θέση να διαπιστώσει αν ο παίκτης της Bournemouth βρισκόταν μέσα στην περιοχή, τη στιγμή που και τα δύο του πόδια ήταν μέσα από τη γραμμή και το σώμα του ήταν εντελώς όρθιο! Βρε κάτι μυστήρια πράγματα...

Κάπως έτσι ο Smith έγινε ο Man of the Match των Cherries, περισσότερο κι από τον Dominic Solanke που πέτυχε χατ-τρικ: "πήρε" τη δεύτερη κίτρινη του Boly, τη σκαπούλαρε με το πέναλτι που έκανε και ήταν και εκείνος που σέντραρε για να πετύχει ο καταπληκτικός σέντερ φορ της Bournemouth το γκολ-μαχαιριά που έκρινε τον αγώνα στο 94'. Αν το ματς είχε λήξει ισόπαλο, ο Nuno θα δικαιούτο να ομιλεί για ένα εξαιρετικά επιτυχημένο ντεμπούτο. Παρουσίασε -όπως είχε υποσχεθεί άλλωστε την Πέμπτη στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου- μια ομάδα που πάλεψε και τα έδωσε όλα, δυστυχώς όμως μάλλον είναι ακόμα πολύ νωρίς για να απαλλαγεί εντελώς από τις αμυντικές αδράνειες που την κάνουν να αδικεί τον εαυτό της. Ο Πορτογάλος διατήρησε στα γκολπόστ τον Matt Turner παρά την κριτική που δέχεται μετά τον αγώνα με την Tottenham, παράτησε τελείως τα σχήματα με τους τρεις σέντερ μπακ (Neco Williams και Toffolo στα άκρα, Boly και Murillo στο κέντρο) και τους τρεις κεντρικούς χαφ (μόνο Yates και Orel Mangala) και κατέβασε μια ομάδα φουλ επιθετική, με τέσσερις καθαρά επιθετικογενείς παίκτες (Anthony Elanga, Morgan Gibbs-White, Divock Origi και Chris Wood). Όταν αποβλήθηκε ο Boly θυσίασε μεν τον Origi, που παίζοντας σε θέση δεξιού εξτρέμ ήταν ορεξάτος, βοηθούσε και αμυντικά, πήγαινε καλά και απογοητεύτηκε πολύ και φανερά, αλλά στο ημίχρονο, με την ομάδα να κρατάει το 0-0, μας εξέπληξε όλους αποσύροντας τον Mangala και ρίχνοντας στον αγώνα τον Callum Hudson-Odoi, απλώς φέρνοντας ελάχιστα πιο πίσω τον MGW! Πιστεύω πως ειδικά αυτή η κίνηση κέρδισε την κερκίδα, η οποία τον υποδέχθηκε μεν με ένα ζεστό χειροκρότημα κατά την παρουσίασή του, δεν παρέλειψε όμως να φωνάξει ρυθμικά και το όνομα του Steve Cooper... 

Μετά την πρώτη κίτρινη του Boly στο 5', δικαιολογημένη αυτή καθώς έκοψε ανορθόδοξα τον Solanke που έβγαινε στην κόντρα, η Forest έδειξε τα δόντια της με δύο μεγάλες ευκαιρίες μέσα στο ίδιο λεπτό (7'). Αρχικά ο Wood ξέφυγε από αριστερά, έκανε μια θεαματικότατη "ποδιά" στον Illya Zabarnyi, μπήκε στην περιοχή και πλάσαρε διαγώνια αλλά μάλλον αδύναμα πάνω στον Neto. Ο Βραζιλιάνος γκολκίπερ και αρχηγός των Cherries ανησύχησε ακόμα περισσότερο στην επόμενη φάση, όταν ο Origi έκανε φανταστική "τρύπα" στον Elanga βγάζοντάς τον στο ύψος της περιοχής και απέναντι στο τέρμα. Ο Σουηδός πλάσαρε με το αριστερό, όχι όμως αρκετά γωνιακά και ο Neto έπεσε και μπλόκαρε. Η Bournemouth απείλησε σοβαρά για πρώτη φορά στο 13', όταν ο Marcus Tavernier βρήκε με μπαλιά από αριστερά στην περιοχή τον Solanke και αυτός υπό την πίεση του Boly σούταρε σύριζα άουτ από το δεξί δοκάρι του Turner.

Ακολούθησαν το πρώτο πέναλτι που δεν δόθηκε ποτέ, η γελοία απόφαση της αποβολής του Boly, η είσοδος του Moussa Niakhaté αντί του Origi και η εκτέλεση του μόνο κατά φαντασίαν φάουλ από τον μετρ του είδους Philip Billing, με τον Turner να μπλοκάρει εύκολα. Αναγκαστική αλλαγή έκανε και ο Andoni Iraola, αφού ο Lewis Cook δεν μπορούσε να συνεχίσει κι άφησε τη θέση του στον νεαρό Alex Scott. Εννοείται ότι μετά το αρχικό σοκ οι φιλοξενούμενοι ανέβασαν την κατοχή της μπάλας στα επίπεδα του 70%, με μια σέντρα-σουτ που πέρασε χωρίς να την προλάβουν ούτε ο Billing ούτε ο Tavernier (29'), μια άλλη πολύ πονηρή από τον Scott που όμως δεν αιφνιδίασε τον Turner που έδιωξε σε κόρνερ (35'), μια εξαιρετική επέμβαση του Williams που εμπόδισε τον Dango Ouattara να σκοράρει στο δεύτερο δοκάρι μετά από σέντρα του Ryan Christie από δεξιά (36'), τον Turner σε ετοιμότητα να μπλοκάρει το αριστερό συρτό σουτ του Antoine Semenyo (41'), τον Ouattara στην κόντρα να βρίσκει τον Semenyo στην περιοχή με τον Turner να μπλοκάρει εύκολα την αδύναμη κεφαλιά του τελευταίου (43'), τον Γκανέζο να κάνει χατ-τρικ στις χαμένες ευκαιρίες αποφεύγοντας τον Wood και στέλνοντας ένα πολύ καλό σουτ ελάχιστα άουτ από το δεξί δοκάρι του γκολκίπερ μας (45+2') και τέλος τον Solanke να αστοχεί μόλις σε κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι από κόρνερ του Scott (45+7'). Εμείς φάση δεν είχαμε, είχαμε όμως τις δίκαιες διαμαρτυρίες για μη καταλογισμό του πέναλτι στο 37'...

Ο Nuno καταπώς φαίνεται εκτός από εμάς αιφνιδίασε και τους αντιπάλους με την κίνηση του CHO αντί του Mangala στο ημίχρονο. Βλέπετε, τώρα οι αντίπαλοι αμυνόμενοι έπρεπε να ασχολούνται με έναν παίκτη παραπάνω. Στο 47' ο Scott θεώρησε καλό να επιχειρήσει έξω από την περιοχή ντρίμπλα στον κατά 12 χρόνια μεγαλύτερό του Wood, πράγμα που αποδείχθηκε λάθος, καθώς ο Νεοζηλανδός έκλεψε και ανάμεσα από δύο αντιπάλους έστειλε πανέμορφη κάθετη στον Elanga, που είχε περάσει δεξιά για να πάει ο Hudson-Odoi αριστερά. Ο Σουηδός με εξαιρετικό αριστερό πλασέ στην απέναντι γωνία του Neto άνοιξε το σκορ, στέλνοντας το Trent End στα ουράνια. Ανέβηκε μάλιστα και στην κερκίδα να πανηγυρίσει με τον κόσμο το τέταρτο φετινό του γκολ. 

Εκείνη τη στιγμή είπα στην παρέα: "Μακάρι να μην ισοφαριστούμε νωρίς". Λες και το ήξερα. Μόλις στο 51' ο Senesi σέντραρε με όλη του την άνεση από αριστερά και ο Solanke, προλαβαίνοντας στον αέρα τον Murillo (έχει συμβεί αυτό αρκετές φορές και πρέπει να το προσέξει ο νεαρός Βραζιλιάνος) έπιασε μια υπέροχη κεφαλιά που κρέμασε τον Turner, μη δίνοντάς του κανένα περιθώριο να αποκρούσει. Κι αφού στο 57' σε σέντρα του Christie από δεξιά Williams και Turner μπερδεύτηκαν και ευτυχώς ο Neco πρόλαβε να σηκωθεί και να αποκρούσει το σουτ του Semenyo σε κενό τέρμα, στη επόμενη φάση (58') η τύχη γύρισε εντελώς την πλάτη της στον νεαρό Ουαλό, που πάλευε σκυλίσια μέχρι τότε (και συνέχισε ως το τέλος του ματς). Μετά από νέα σέντρα παίχτηκε λίγο βόλεϊ στην περιοχή μας, ο Murillo απέκρουσε με κεφαλιά και η νέα κεφαλιά του Billing βρήκε στον Neco όσο έπρεπε για να στρωθεί η μπάλα στον Solanke κι αυτός να εκτελέσει από κοντά τον Turner. Η πλήρης ανατροπή είχε συντελεστεί μέσα σε μόλις 11 λεπτά...

Ακόμα πιο γρήγορη θα ήταν η αποβολή του Semenyo, αν ο Jones στεκόταν στο ύψος του. Ο Γκανέζος στο 65' κλάδεψε τον Gibbs-White και πήρε κίτρινη, και στο 67' έβαλε το πόδι του πάνω στο διώξιμο του Yates. Αναμφισβήτητο επικίνδυνο παίξιμο, αναμφισβήτητη δεύτερη κίτρινη, χαρισμένη ένεκα των εορτών. Ο Iraola ψυλλιάστηκε ότι δε θα την έβγαζε καθαρή κι έβγαλε μονομιάς τους δύο παίκτες του που είχαν κίτρινη: τον Semenyo και τον Scott (αλλαγή στην αλλαγή!). Τον Christie, που στο μεταξύ είχε προλάβει να φάει κι αυτός κάρτα, τον άφησε... Η Bournemouth έδειχνε έναν απροκάλυπτο κυνισμό, δικαιολογημένο φυσικά από την ατολμία του Jones που εξάντλησε σε αθώο παίκτη όλη του την αυστηρότητα. Τιμωρήθηκε όμως. Στο 74' χάρη στο πείσμα του Yates κερδίσαμε ένα κόρνερ από δεξιά. Το εκτέλεσε ο MGW και στην καρδιά της άμυνας πετάχτηκε ο Wood. Η κεφαλιά του Νεοζηλανδού, που έκανε πολύ καλό παιχνίδι, πήγαινε σαφώς μέσα, αλλά ο νεοεισελθών Luis Sinisterra (είχε σκοράρει πέρσι εναντίον μας με τη Leeds, από την οποία είναι δανεικός) βάζοντας το κεφάλι του στέρησε από τον Neto κάθε πιθανότητα να αποκρούσει. Εννοείται πως αυτό που έγινε δεν περιγράφεται... Το γκολ πιστώθηκε (δικαίως) στον Wood, που (ενδιαφέρον στατιστικό) έφτασε τα 21 γκολ με κεφαλιές στην Premier League. Από τότε που έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη κατηγορία το 2017, μόνο ο Harry Kane έχει πετύχει περισσότερα (29)!

H Forest πίστεψε στην ανατροπή, έστω και με παίκτη λιγότερο, και λίγο έλειψε να την πετύχει δύο λεπτά αργότερα, όταν ο Wood και πάλι έβγαλε στην κόντρα τον Elanga, όμως όταν αυτός μπήκε στην περιοχή είχε μείνει πια από δυνάμεις και ανακόπηκε από τρεις αντιπάλους. Ή στο 80', όταν ένα παμπόνηρο σουτ του MGW αριστερά από την περιοχή πήγαινε φουλ για την αριστερή γωνία του Neto, πετάχτηκε όμως σαν από μηχανής θεός, που έλεγαν οι παλιοί, ο Ouattara κι έκοψε τελευταία στιγμή πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή. Στη συνέχεια της φάσης ο Williams σέντραρε και ο Wood σηκώθηκε για κεφαλιά, μαζί όμως με τον Senesi που τον κόντραρε σε κόρνερ. Ο Iraola έπαιξε το τελευταίο του χαρτί βάζοντας τον Kieffer Moore, σέντερ φορ με πολύ καλή παράδοση εναντίον μας, αλλά και τον συμπαίκτη του στην Εθνική Ουαλίας David Brooks, που πριν από δύο χρόνια είχε αποβληθεί στο City Ground για σκληρό φάουλ και ύστερα θριάμβευσε στη μάχη του με τον καρκίνο. Ο Brooks κόντεψε να γίνει η χρυσή αλλαγή στο 84', βάζοντας το πόδι του σε μπροστινή μπαλιά του Tavernier αλλά στέλνοντας τη μπάλα στο δοκάρι, ενώ στο ριμπάουντ ο Toffolo έβαλε μια ηρωική κόντρα στον Solanke διώχνοντας σε κόρνερ. O Nuno άλλαξε τον κουρασμένο Harry με τον Ola Aina και αργότερα έβαλε και τον Danilo αντί του MGW, που είχε δεχθεί κι ένα χτύπημα, αλλά δεν ήταν γραφτό να αντέξουν οι Reds. Σε μια από τις τελευταίες φάσεις του αγώνα, ο Smith σέντραρε ανενόχλητος από δεξιά. Να αφήνεις έναν παίκτη με την εκτελεστική δεινότητα του Solanke να πιάνει αμαρκάριστος κεφαλιά (φάση πρώτου γκολ) είναι αμάρτημα. Να τον αφήνεις και δεύτερη είναι έγκλημα. Η κεφαλιά ήταν από τις πιο καλοζυγισμένες που έχω δει. Κατευθείαν στο "Γ". Ο Turner τεντώθηκε, το ένα του χέρι έφτασε τη μπάλα, αλλά εκείνη πήρε τα δάχτυλά του μέσα για να πετύχει ο Solanke το πρώτο του χατ-τρικ επί αγγλικού εδάφους (το είχε καταφέρει στην Ολλανδία ως δανεικός στη Vitesse) και να αποδράσει για δεύτερη χρονιά η Bournemouth από το City Ground, και μάλιστα με το ίδιο σκορ, μένοντας για έκτο αγώνα αήττητη και φτάνοντας στις τέσσερις σερί νίκες εκτός έδρας, ρεκόρ της στην πρώτη κατηγορία της Αγγλίας...

Και επειδή η τύχη σήμερα κοιτούσε εντελώς αλλού όσον αφορά τη Forest, ήρθαν και οι άσχημες εξελίξεις από αλλού και έδεσε το γλυκό. Μπορούμε να πούμε πια με βεβαιότητα ότι βρισκόμαστε μπλεγμένοι για τα καλά στη μάχη για τη σωτηρία. Οι Reds έμειναν 17οι και πλέον απέχουν μόλις δύο βαθμούς από τη 18η Luton, που νίκησε 1-0 στο Kenilworth Road την αλλοπρόσαλλη Newcastle, και τρεις από τη 19η Burnley, που έφυγε με τρίποντο από το Λονδίνο, νικώντας με 2-0 τη Fulham... Χθες μάλιστα ακόμα και η ουραγός Sheffield United είχε αποσπάσει ισοπαλία 1-1 εκτός από τη φιλόδοξη και μεταξύ των πρωτοπόρων Aston Villa (ή μάλλον τής την είχε παραχωρήσει, αφού προηγήθηκε στο 87' και ισοφαρίστηκε στο 97'!). Είναι ορατός πια ο κίνδυνος το νέο έτος να μας βρει στην επικίνδυνη ζώνη, καθώς ακολουθούν δύο εξαιρετικά δύσκολα ματς, στο St. James' με τη Newcastle και στο City Ground με τη Manchester United - κι ας πιστοποίησε η τελευταία την κακή της κατάσταση χάνοντας σήμερα 2-0 στο Λονδίνο από τη West Ham. Στην κορυφή η Arsenal είναι ακόμα πρωτοπόρος μετά το 1-1 που απέσπασε στο Anfield από τη Liverpool στο βραδινό ματς, ενώ οι Reds του Merseyside ακολουθούν σε απόσταση ενός πόντου μαζί με την Aston Villa. Η Tottenham προσπέρασε τη Manchester City (της οποίας ο αγώνας με τη Brentford αναβλήθηκε αφού χθες πανηγύρισε την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, συντρίβοντας στον τελικό τη Fluminense με 4-0) μετά την εντός έδρας νίκη της επί της φορμαρισμένης Everton (2-1). H 18η αγωνιστική, που ξεκίνησε την Πέμπτη με τον αγώνα Crystal Palace-Brighton 1-1, ολοκληρώνεται αύριο με την αναμέτρηση Wolves-Chelsea πριν ακολουθήσει το καθιερωμένο ξεφάντωμα της Boxing Day...

Forest: Turner, Williams, Boly, Murillo, Toffolo (Aina 85'), Mangala (Hudson-Odoi 86'), Yates, Origi (Niakhaté 26'), Gibbs-White (Danilo 93'), Elanga, Wood.
Bournemouth: Neto, Smith, Zabarnyi, Senesi, Ouattara (Moore 82'), Cook (Scott 29', Rothwell 70'), Billing (Brooks 81'), Christie, Semenyo (Sinisterra 70'), Tavernier, Solanke. 
Σκόρερς: Elanga 47', Wood 74' - Solanke 51', 58', 94'.
Διαιτητής: Rob Jones. Κίτρινες: Boly 5' - Scott 31', Semenyo 65', Christie 68'. Κόκκινη: Boly 23' (δεύτερη κίτρινη).
Θεατές: 29.188.

Nuno Espírito Santo: "Είμαστε απογοητευμένοι, λυπημένοι, εκνευρισμένοι και θυμωμένοι για πολλά πράγματα που συνέβησαν μέσα στο παιχνίδι. Δεν είναι μια καλή στιγμή για μας. Έχω δει τη φάση (σ.σ. της αποβολής) ξανά και ξανά κι ακόμα δεν μπορώ να την καταλάβω. Είναι λάθος, πιστεύω ότι ο διαιτητής έπρεπε να αφήσει περισσότερο χρόνο στον VAR να τον συμβουλέψει (σ.σ. να που ακόμα και οι προπονητές μπορεί να αγνοούν τον κανονισμό). Η ομάδα μας και ο κόσμος της αξίζουν περισσότερο σεβασμό, δεν ήταν δίκαιο αυτό που έγινε. Το πόδι του Boly απλώς μπλέχτηκε με τα πόδια του παίκτη της Bournemouth. Ήταν μια κακή απόφαση για μας ως σύλλογο και ιδιαίτερα τους φίλους μας, που αξίζουν μεγαλύτερο σεβασμό. Στο πρώτο ημίχρονο, όταν μείναμε με δέκα παίκτες, η ομάδα δυσκολεύτηκε πολύ, αλλά μετά την ανάπαυλα η αντίδρασή που έβγαλε ήταν φανταστική, εκπληκτική. Παρ' όλα αυτά, δεν γίνεται να δεχόμαστε τόσο εύκολα γκολ, οπότε αυτό είναι κάτι που πρέπει να δουλέψουμε. Πρέπει να δυναμώσουμε σε κάθε τομέα του παιχνιδιού. Όμως αυτό που νιώθουμε τώρα είναι απογοήτευση για τη συγκεκριμένη απόφαση και το αποτέλεσμα και οφείλουμε να επανέλθουμε αμέσως".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας The Sun.