Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood - Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood -  Δεν θα ξαναπώ τίποτα άσχημο για τον Chris Wood.

Νομίζω ότι φτάνει ως εδώ, τίμιε Νεοζηλανδέ γίγαντα, που η απύθμενη βλακεία της ΕΠΟ με εμπόδισε να σε συναντήσω στο φιλικό με την Ελλάδα. Ξύλινος, αποτελεσματικός όσο ένα κομμάτι ξύλο, κούτσουρο, ένα δέντρο θα έπαιζε καλύτερα ως σέντερ φορ, πρώην παίκτης, κι άλλα πολλά που έχω πει κατά καιρούς, πέφτω στα πόδια σου και σε ικετεύω να τα ξεχάσεις και να με συγχωρήσεις. Αν θέλεις βάλε με να το γράψω 100 φορές τιμωρία στον τοίχο με το ένα πόδι ψηλά, με χαρά θα το δεχτώ! Δεν ήξερα τι έλεγα... Είσαι η αιχμή του δόρατος, η ψυχή της επίθεσής μας, ο νέος Stan Collymore -Taiwo Awoniyi μη βιαστείς να επιστρέψεις-, μόνος σου θα μας σώσεις και ίσως να μας βγάλεις κι Ευρώπη έτσι που πας ΠΑΙΧΤΑΡΑ ΜΟΥ!

Πέρα από κάθε πλάκα, αυτά που έκανε ο Wood στα δύο τελευταία ματς της Forest είναι εξωπραγματικά. Τέσσερα γκολ και μία ασίστ; Αυτά κύριοι είναι στατιστικά για τον ακριβοπληρωμένο Erling Haaland, όχι για τον δεύτερο σέντερ φορ της πτωχής πλην τιμίας Forest που αγωνίζεται για τη σωτηρία της... Η έκφραση "διαβολεμένη φόρμα" μοιάζει πολύ μικρή για να περιγράψει την ημιάγρια κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο αρχηγός τής (104ης στον κόσμο σύμφωνα με το ranking της FIFA) Αοατερόα Νέας Ζηλανδίας (μπήκε στο όνομά της και η Maori ονομασία της, να και κάτι που δεν ήξερα). Μέχρι πρότινος νομίζαμε ότι η Newcastle μάς είχε πιάσει... κότσους με τα τόσα λεφτά που πληρώσαμε το καλοκαίρι (κάπου 15 εκατομμύρια λίρες, έλεγε το ρεπορτάζ) και προβλέπονταν από τη ρήτρα του για να τον κάνουμε δικό μας. Να λοιπόν ο τύπος, ο πιο έμπειρος παίκτης μας στην Premier League για να μην ξεχνιόμαστε, πρώτος μας σκόρερ με 7 γκολ, να ξεβρακώνει την παλιά του ομάδα χωρίς έλεος (έστω και χωρίς έντονους πανηγυρισμούς για ευνόητους λόγους) -και εννοείται και όλους εμάς τους αφ' υψηλού επικριτές του- με χατ-τρικ σ' ένα γήπεδο που γνωρίζει πολύ καλά, να οδηγεί τη Forest στην τέταρτη φετινή νίκη της και πρώτη μετά το 2-0 επί της Aston Villa στις 12 Νοεμβρίου και να διαλύει τον μύθο τού αποκλειστικά κεφαλοσφαιριστή, σκοράροντας τρεις φορές με τα πόδια, τις δύο μάλιστα με καταπληκτικά τελειώματα!

Κι αφού αποκατέστησα την τάξη με τον Wood, εγώ, που ξέρετε όλοι πόσο λάτρεψα τον Steve Cooper, οφείλω και μια συγγνώμη στον Nuno Espírito Santo για την... ετυμηγορία μου τόσο στην παρουσίασή του ("Τον νοιάζει μόνο το αποτέλεσμα") όσο και όταν είδα την ενδεκάδα του σημερινού ματς ("Μα τι κάνει; Rotation με τη Newcastle; Από πότε έχει να παίξει ο Gonzalo Montiel; Εκτός ενδεκάδας ο Neco Williams και αποστολής ο Harry Toffolo μετά από τέτοιο ματς που έκαναν με τη Bournemouth; Δύο μόνο αμυντικά χαφ και τέσσερις επιθετικογενείς; Θα μας διαλύσουν!"). Επειδή όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος, και ο Montiel έσκισε όσο άντεξε, και Ibrahim Sangaré και Danilo κέρδισαν τη μάχη του κέντρου, και -κυρίως- ΑΚΡΙΒΩΣ χάρη στους τόσους επιθετικογενείς είδαμε επιτέλους την ομάδα να παίζει όπως τις μέρες της ανόδου από την Championship, για να μην πω όπως τις μέρες που άρχισα να την παρακολουθώ και να την αγαπώ (ε ναι, τις μέρες του Brian Clough): επίθεση, επίθεση, επίθεση, ανεξάρτητα από έδρα και όνομα αντιπάλου! Δεν είναι υπερβολή ότι όπως παίξαμε μέσα με τη Bournemouth παίξαμε και έξω με τη Newcastle. Το πρώτο ματς το χάσαμε λόγω των διαιτητικών οργίων, το σημερινό το κερδίσαμε γιατί σκεφτόμασταν θετικά, και θα μπορούσαμε να είχαμε βάλει κι άλλα γκολ. Και ξέρετε, όταν η επίθεση πετάει φωτιές παίρνει θάρρος και η άμυνα, που σήμερα νικήθηκε με ένα το λιγότερο αμφισβητούμενο πέναλτι. Ο δε Matt Turner, στον οποίο ο Nuno ανανέωσε την εμπιστοσύνη του παρά τα τρία γκολ που δέχθηκε το Σάββατο, έμοιαζε με χταπόδι και παρά λίγο να πιάσει και το χτύπημα από τα έντεκα βήματα!

Πώς είπατε; Η Newcastle έχει κακή παράδοση τη Boxing Day, με 12 ήττες στα 15 τελευταία παιχνίδια της τη συγκεκριμένη μέρα; Ας πρόσεχε! Εμάς τι μας νοιάζει; Ας έπαιζε καλύτερα. Ας φρόντιζε η ομάδα του Eddie Howe να παίξει ποδόσφαιρο αντί να βουτάει συνέχεια και να προσπαθεί να εκνευρίσει τους αντιπάλους της ως και πετώντας τη μπάλα πάνω τους (έτσι κύριε Fabian Schär;) χωρίς να τιμωρείται. Προσωπικά χαίρομαι πολύ και για τη νίκη απέναντι στον Howe, που μας είχε γίνει βραχνάς εδώ και πολλά χρόνια είτε με τη Newcastle, είτε με τη Bournemouth νωρίτερα. Τους παίξαμε τόσο καλά τους Magpies, που κάποιες στιγμές η μπάλα έδειχνε κολλημένη στα πόδια μας ό,τι κι αν έκαναν για να μας την πάρουν!

Ούτε λίγο ούτε πολύ, λοιπόν, σε σχέση με τον άτυχο αγώνα του Σαββάτου, εκτός της αναγκαστικής (Moussa Niakhaté αντί του Willy Boly, για τη δεύτερη κίτρινη του οποίου μέχρι και ο επικεφαλής της PGMOL Howard Webb μάς ζήτησε συγγνώμη αλλά δεν την πήρε πίσω και ο παίκτης δεν αγωνίστηκε σήμερα), ο Nuno έκανε πέντε ακόμα αλλαγές: εκτός Williams, Toffolo, Ryan Yates, Orel Mangala και Divock Origi και μέσα Montiel, Ola Aina, Sangaré, Danilo και Callum Hudson-Odoi. Και η ορμητική Forest έδειξε τα δόντια της από το ξεκίνημα: είχαν περάσει μόλις δύο λεπτά και κάτι όταν τα σέντερ μπακ της Newcastle μπερδεύτηκαν μεταξύ τους και επωφελήθηκε ο Morgan Gibbs-White, που έκανε το γωνιακό πλασέ στα αριστερά του Martin Dúbravka (βασικός μετά τον τραυματισμό του Nick Pope) αλλά η μπάλα πέρασε μόλις άουτ. Σε όλο το πρώτο εικοσάλεπτο η μπάλα πήγαινε πάνω-κάτω, με τη Forest να βγαίνει κι αυτή εξαιρετικά μπροστά και τη Newcastle να πρεσάρει μεν δυνατά, αλλά να είναι περίπου ακίνδυνη αλλά τελικά να ανοίγει το σκορ με τον μόνο τρόπο που θα μπορούσε: στο 20' ο 17χρονος Lewis Miley, ένα πολύ ώριμο πιτσιρίκι αν με ρωτάτε, για χάρη του οποίου ο Howe αφήνει στον πάγκο τον Joelinton, πέρασε στην περιοχή στον Alexander Isak. Ο Σουηδός αντιμετωπίστηκε από τον Aina και στην ελάχιστη επαφή έκανε μια στροφή γύρω από τον εαυτό του σαν τους Γερμανούς στις πολεμικές ταινίες και σωριάστηκε κάτω. Αντί για κίτρινη για θέατρο ο Chris Kavanagh έδωσε πέναλτι, και ο VAR Jarred Gillett συμφώνησε μαζί του! Ο Turner έπεσε πολύ σωστά στην εκτέλεση του πρώτου σκόρερ της Newcastle  φέτος τρία λεπτά αργότερα, το σουτ όμως ήταν δυνατό και πέρασε κάτω από τα χέρια του πριν αυτά φτάσουν στο έδαφος. 

Η εξέδρα της Forest έβραζε και πάλι, μετά από τα "κατορθώματα" του Rob Jones το Σάββατο (παρεμπιπτόντως, αυτός ο ανίκανος θα είναι απόψε τέταρτος στο Manchester United-Aston Villa, συγχαρητήρια κύριε Webb!), αλλά δεν έπαψε στιγμή να σπρώχνει την ομάδα, βλέποντας ότι είχε μπει με το μαχαίρι στα δόντια. Κι αφού στο 25' σε επέλαση του Niakhaté και κάθετη στον Anthony Elanga o Dan Burn πρόλαβε για πρώτη και μοναδική φορά στον αγώνα τον Σουηδό και στο 30' σε ένα από τα γνωστά δυνατά πλάγια του Σενεγαλέζου που προκάλεσε πανικό πάλι ο Elanga προσπάθησε να πλασάρει από κοντά αλλά η μπάλα πέρασε ξυστά άουτ, στο 33' οι Reds όφειλαν να έχουν ισοφαρίσει. Ο Elanga έκλεψε από δεξιά και μπήκε στην περιοχή, αλλά δεν είδε τον Wood που περίμενε με όλο το τέρμα στο έλεός του και προτίμησε να πλασάρει με το αριστερό, για να διώξει ο Dúbravka. O Turner, από την πλευρά του, έκανε την πρώτη του καλή επέμβαση στο 34', βγάζοντας κόρνερ μια πονηρή σέντρα-σουτ του Isak από δεξιά και στην εκτέλεση έγινε μια ανησυχητική αναμπουμπούλα πριν διώξει τον κίνδυνο ο Sangaré. Σε νέα κόντρα της Forest στο 41' ο Gibbs-White σούταρε ψηλά από μακριά, αλλά στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων έγινε αυτό που οι Reds δικαιούνταν απόλυτα. Ο MGW έφυγε σφαίρα μπροστά και άνοιξε δεξιά στον Elanga, που αυτή τη φορά είδε τον Wood και με μια συρτή σέντρα πέρασε τη μπάλα από τον Dúbravka και του επέτρεψε να σκοράρει σε κενό τέρμα. Χρειάστηκε πάντως μια εκπληκτική επέμβαση του Turner σε κεφαλιά του Isak από κοντά (45+4'), ενώ στην αντεπίθεση ο Hudson-Odoi ανάγκασε κι αυτός τον Dúbravka να πέσει στην αριστερή του γωνία και να μπλοκάρει. 

Το ματς ήταν συναρπαστικό και συνέχισε να είναι και στην επανάληψη. Με τη σέντρα ο άτυχος Burn έφαγε και πάλι τη σκόνη του Elanga, που σέντραρε στο πέναλτι όπου ο Gibbs-White σηκώθηκε και έπιασε την κεφαλιά αστοχώντας ελάχιστα! O ίδιος ο MGW στο 51' ανάμεσα σε τρεις αντιπάλους κατάφερε να περάσει τη μπάλα στον Elanga, που σούταρε αδύναμα πάνω στον Dúbravka. Το γκολ όμως "ψηνόταν" -όλοι στο γήπεδο το έβλεπαν- και ήρθε στο 53'. Ο Elanga έκλεψε στο δικό μας μισό του γηπέδου, σπρίνταρε στον άξονα και άνοιξε αριστερά στον Wood, που έκανε μια ντρίμπλα-όνειρο στον Sven Botman και πλάσαρε πανέμορφα τον Dúbravka πάνω στην έξοδο, στέλνοντας τους φίλους της Forest που βρίσκονταν στα ορεινά του St James' Park ακόμα πιο ψηλά! Ο Howe πανικόβλητος έριξε στη μάχη τον Callum Wilson και τον Tino Livramento (απαλλάσσοντας τον Burn από το μαρτύριό του και απλώς φορτώνοντάς το σε άλλον...), αλλά πριν αυτοί προσπαθήσουν καν να κάνουν κάτι στον αγωνιστικό χώρο ήρθε η χαριστική βολή. Ο παμπόνηρος Wood, βλέποντας τον Murillo να ετοιμάζεται για μια από τις γνωστές του βαθιές μπαλιές, καλύφθηκε και την κατάλληλη στιγμή, με τον Kieran Trippier να τον γλιτώνει από το οφσάιντ, έτρεξε σαν μανιακός στη μπάλα, πέρασε τον Dúbravka που έκανε την έξοδο της απελπισίας και πλάσαρε στο άδειο τέρμα, ολοκληρώνοντας ένα σπουδαίο χατ-τρικ.

Οι φίλοι των γηπεδούχων έτριβαν τα μάτια τους μ' αυτά που έβλεπαν, και παρά λίγο να πάθουν κι άλλη ζημιά στο 67', όταν σε άλλη μια κόντρα για σεμινάριο ο MGW, που παίζει στη φυσική του θέση του "δεκαριού" και κάνει... πάστορες, έβγαλε στην περιοχή τον Elanga, που όμως κλείστηκε και το γκολ χάθηκε, ενώ στην άλλη άκρη ο Murillo κόντραρε σωτήρια τον Isak (στο κόρνερ που προέκυψε ο Trippier σημάδεψε το κεφάλι του Wilson, που έστειλε τη μπάλα προς το δεύτερο δοκάρι όπου ο Bruno Guimarães δεν πρόλαβε). Πήραμε μια ανάσα στο 69', όταν το ωραίο σουτ του αεικίνητου Miley έφυγε σύριζα από το δεξί δοκάρι του Turner, και ο Nuno αποφάσισε να κάνει τις πρώτες του κινήσεις, αποσύροντας τον κιτρινισμένο Sangaré (συμπλήρωσε πέντε και χάνει τον αγώνα του Σαββάτου με τη Manchester United) και τον επίσης κιτρινισμένο Montiel, που είχε να παίξει πολύ καιρό και είχε σκάσει, για να μπουν Yates και Williams, ενώ ο Howe έβγαλε τον κάτω του μετρίου Sean Longstaff βάζοντας τον Joelinton, μάλλον με την εντολή να χτυπάει στο ψαχνό, γιατί άλλο πράγμα δεν τον είδαμε να κάνει!

Ο Turner είχε και πάλι την απάντηση στο 73', νικώντας σε τετ α τετ τον Isak, ενώ στη συνέχεια της φάσης ο Niakhaté έδειξε κι αυτός πόσο συγκεντρωμένος ήταν, πέφτοντας και αποκρούοντας με το στήθος το σουτ του Anthony Gordon στο ριμπάουντ. Η Forest γύρισε λίγο ακόμα πίσω, με την επανεμφάνιση του Nico Domínguez αντί του Hudson-Odoi, και για να διαχειριστεί πιο εύκολα τις τελευταίες φάσεις ο Nuno έδωσε στον αρχηγό Joe Worrall (που επί των ημερών του Steve τελούσε υπό τιμωρία) την πρώτη του συμμετοχή μετά το ματς της 29ης Οκτωβρίου με τη Liverpool, ενώ μπήκε και ο Cheikhou Kouyaté για περισσότερη δύναμη στο κέντρο, αντί των Danilo και Elanga. H Newcastle, παίζοντας το τελευταίο της χαρτί, απείλησε άλλες δύο φορές, στο 93' με σουτ του Isak από την περιοχή που κάπου κόντραρε αλλά ο Turner δεν αιφνιδιάστηκε, και στο 96', όταν η σέντρα του Livramento πέρασε από τον Αμερικανό αλλά ο Worrall πήρε τη μπουκιά από το στόμα του Wilson και έδιωξε πριν επωφεληθεί ο σέντερ φορ των Magpies, που πιστέψτε με, ακόμα κι αν μείωναν δεν έδειχναν να το άξιζαν!

Έτσι η Forest με τη μεγάλη της νίκη άνοιξε πανηγυρικά την αυλαία της 19ης αγωνιστικής και έβαλε πίεση στις αντιπάλους της, δύο από τις οποίες μάλιστα κοντραρίστηκαν λίγη ώρα αργότερα μεταξύ τους (Sheffield United-Luton 2-3, δεν μας άρεσε αυτό, πολύ τυχεροί οι Hatters που τον τελευταίο καιρό γεννάνε και τα κοκόρια τους και σήμερα σκόραραν με δύο αυτογκόλ), και προσπέρασε έστω προσωρινά την Everton, που όμως όπως θα δείτε έχει δύσκολη αποστολή αύριο. H επόμενη αντίπαλός μας Manchester United όπως είπαμε στον νυχτερινό αγώνα της ημέρας αντιμετωπίζει στο Old Trafford την Aston Villa, ενώ σήμερα είχαμε ακόμα Bournemouth-Fulham 3-0 και το βραδάκι παίζουν Burnley-Liverpool. Η αγωνιστική συνεχίζεται αύριο με τους αγώνες Brentford-Wolves, Chelsea-Crystal Palace και Everton-Manchester City και ολοκληρώνεται την Πέμπτη με τα ματς Brighton-Tottenham και Arsenal-West Ham. 

Newcastle: Dúbravka, Trippier, Schär, Botman (Hall 79'), Burn (Livramento 55'), Miley, Guimarães, Longstaff (Joelinton 71'), Almirón (Wilson 55'), Gordon, Isak. 
Forest: Turner, Montiel (Williams 70'), Murillo, Niakhaté, Aina, Sangaré (Yates 70'), Danilo (Kouyaté 91'), Hudson-Odoi (Domínguez 79'), Elanga (Worrall 90'), Gibbs-White, Wood. 
Σκόρερς: Isak 23' (πέναλτι) - Wood 45+1', 53', 60'. 
Διαιτητής: Chris Kavanagh. Κίτρινες: Gordon 27', Guimarães 85', Schär 88' - Sangaré 26', Montiel 27', Williams 84'. 
Θεατές: 52.207 (Forest: περίπου 3.200).

Nuno Espírito Santo: "Όλα τα συγχαρητήρια αξίζουν στα παιδιά. Έχουμε να νικήσουμε πολύ καιρό, αλλά τους αξίζει κάθε έπαινος για τη δουλειά που έκαναν. Συγχαρητήρια και στον κόσμο μας. Ήταν και πάλι εκπληκτικός και μας βοηθάει απίστευτα. Ας απολαύσουμε τη στιγμή, αλλά ας μη σταματήσουμε εδώ. Ξέρουμε ότι πρέπει να ξεκουραστούμε λίγο και να πιάσουμε πάλι δουλειά. Είχαμε πολλές ευκαιρίες. Σπάσαμε το πολύ σκληρό πρέσινγκ της Newcastle από νωρίς, πράγμα που απαιτούσε από τους παίκτες μας να είναι γενναίοι, να κρατάνε τη μπάλα και να βρίσκουν τους σωστούς χώρους, κι αυτό έκαναν. Είχαμε πολύ καλά διαστήματα κατοχής, αλλά και αμυνθήκαμε πολύ σωστά. Ήμασταν δυναμικοί μέσα στην περιοχή μας, σε αντίθεση με το Σάββατο. Έτσι πρέπει να βελτιωνόμαστε και να προχωράμε. Η ισοφάριση πριν το ημίχρονο άλλαξε τα πάντα. Η διάθεση των παικτών στα αποδυτήρια ήταν εντελώς διαφορετική. Το πίστεψαν, κάναμε μια καλή κουβέντα στην ανάπαυλα και είπαμε να συνεχίσουμε έτσι και στο δεύτερο μέρος. Στην αρχή της επανάληψης η φοβερή ευκαιρία του Morgan μάς έδωσε αυτοπεποίθηση. Ο Chris πέτυχε τρία καταπληκτικά γκολ. Το τελείωμά του στο δεύτερο ήταν πανέμορφο, και θα το απολαύσω βλέποντάς το ξανά και ξανά. Του δίνω συγχαρητήρια, αλλά μην ξεχνάμε ότι για να βάζει γκολ ο Chris πρέπει να δουλεύουν σκληρά οι παίκτες που βρίσκονται πίσω του".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Daily Mail.