Μέσα σ' ένα περίεργο ασπρόμαυρο φόντο (άσπρο το χιόνι που έπεφτε στο Blackpool με τη σέσουλα και οι άνθρωποι του Bloomfield Road κατέβαλαν υπεράνθρωπες αλλά επιτυχημένες προσπάθειες να καθαρίσουν για να γίνει το ματς, μαύρο το σύννεφο από τα ανησυχητικά νέα για την πιθανή αφαίρεση βαθμών), η Forest κατάφερε να περάσει στον 4ο γύρο του FA Cup με τον δικό της, μοναδικό, πατροπαράδοτο ψυχοβγαλτικό τρόπο: δεχόμενη δύο γκολ μετά το υπέρ της 2-0 και νικώντας τελικά στην παράταση, σ' έναν αγώνα που ολοκληρώθηκε μετά τα ελληνικά μεσάνυχτα και είχε θετικά αλλά και αρνητικά στοιχεία...

Δεν ήταν ότι οι Reds δεν είχαν διάθεση για μπάλα. Ίσα ίσα, μέχρι και τη μία ώρα παιχνιδιού δεν είχαν επιτρέψει στους γηπεδούχους να κάνουν ούτε μία επικίνδυνη φάση, προηγούνταν οι ίδιοι με διαφορά δύο γκολ και έδειχναν ότι όλα ήταν θέμα διαχείρισης προκειμένου να γυρίσουν στο Nottingham με την πρόκριση και να αφοσιωθούν απερίσπαστοι στην προετοιμασία του σαββατιάτικου αγώνα στο Λονδίνο με τη Brentford, την οποία έχουμε βάλει πλέον από κάτω στη βαθμολογία και με νίκη θα απομακρυνθούμε ακόμα περισσότερο από τη ζώνη των καταραμένων. Αντί γι' αυτό, η ομάδα πλήρωσε το "σβήσιμο" στις μηχανές της (χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την προσπάθεια των Seasiders, που πάντα εναντίον μας παίζουν καλά), υποχρεώθηκε να παίξει παράταση, καρδιοχτύπησε τον ηρωικό κόσμο που έκανε πάνω από 200 χιλιόμετρα ταξίδι με κακές καιρικές συνθήκες και αυτή τη στιγμή που γράφω επιστρέφει μέσα στη νύχτα. Και να ήταν μόνο η έξτρα κόπωση... Μετά το 80' αποχώρησαν τραυματίες ο Callum Hudson-Odoi, o Murillo και ο Andrew Omobamidele, και τουλάχιστον για τους δύο πρώτους η αγωνία θα παραμείνει μέχρι να δούμε την 20άδα στο Brentford Community Stadium - αφού στην Αγγλία κανείς δεν ανακοινώνει αποστολή πριν από ματς.

O τρίτος της παρέας των τραυματιών, πάντως, ήταν ένα από τα πολύ θετικά στοιχεία του αγώνα. Έκανε το ντεμπούτο του με την κόκκινη φανέλα (οκέι, έστω με τη μπλε που παίζαμε απόψε) ως βασικός στη θέση του Joe Worrall που είχε παίξει στο πρώτο παιχνίδι (σε σχέση με το οποίο ο Nuno Espírito Santo έκανε τρεις ακόμα αλλαγές, με τον Neco Williams αντί του Gonzalo Montiel, τον Nuno Tavares αντί του Harry Toffolo και τον Orel Mangala αντί του Morgan Gibbs-White που έμεινε στο Nottingham να ξεκουραστεί - UPDATE: O MGW είναι τραυματίας και ενδέχεται να χάσει το ματς με τη Brentford!), τα πήγε πολύ καλά στο αμυντικό κομμάτι και άνοιξε και το σκορ σε μια προώθησή του σε κόρνερ. Κάτι πρέπει να κάνουμε μ' αυτό το παιδί. Έχει ήδη 7 συμμετοχές στην Εθνική Ανδρών της Ιρλανδίας στα 21 χρόνια του, δώσαμε 11 ολόκληρα εκατομμύρια για να τον πάρουμε από τη Norwich και... τι; Δείχνει να έχει προσόντα, και σίγουρα δεν πρέπει να τον πουλήσει ο σύλλογος κοψοχρονιά. Αν δεν τον κρίνει ο Nuno έτοιμο για την πρώτη ομάδα, ας δοθεί κάπου δανεικός για να παίζει. Τα ίδια ισχύουν και για τον Brandon Aguilera, που κι αυτός στα 20 έχει 12 συμμετοχές στην Εθνική της Κόστα Ρίκα. Μπήκε στο γήπεδο και φαινόταν σαν παιδάκι ανάμεσα σε άνδρες. Κι όμως το θράσος τού περίσσευε, δε φοβόταν να ζητήσει τη μπάλα, δε φοβόταν να σουτάρει, ανακατευόταν σε όλες τις φάσεις και δεν άφησε να φανεί καθόλου το κενό του Hudson-Odoi που αντικατέστησε. Πρέπει να βρει χρόνο συμμετοχής, οπωσδήποτε. Και στην Αγγλία, όχι στην... Πορτογαλία. Απόψε, ουσιαστικά στο δικό του ντεμπούτο (τι, να λογαριάσουμε το... ένα λεπτό που έπαιξε στις αρχές της σεζόν, στο 0-1 από τη Burnley στο League Cup;), "φώναξε" ότι αξίζει να επενδύσει ο σύλλογος πάνω του.

Και μιας και μιλάμε για κόσμο που πάει κι έρχεται, δεν θα σας λείψει ο Mangala; Στα ματς πρωταθλήματος, ο Nuno τον έχει παρκάρει στην άκρη, αφού η Forest έχει σχεδόν αποφασίσει να τον πουλήσει και οι διερευνητικές επαφές από Ιταλία (Napoli, Juventus) και Τουρκία (Galatasaray) έχουν ήδη αρχίσει, παρ' όλο που λέγεται ότι ο Βέλγος αποτελεί προσωπική συμπάθεια του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο Orel, που κατά το ρεπορτάζ φαίνεται θετικός στη μετακίνηση (τουλάχιστον στην Ιταλία), θα μπορούσε να αδιαφορήσει ή να φυλάξει τα πόδια του βλέποντας τον προπονητή του να τον βάζει σ' έναν αγώνα -ας μη γελιόμαστε- χωρίς τεράστια σημασία . Κι όμως, έδειξε ότι είναι 1000% επαγγελματίας, έπαιξε 120 λεπτά, ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου, ήταν ένα κέντρο μόνος του. Σίγουρα θέλουμε να τον αποχωριστούμε;

Πάμε όμως στα του αγώνα, γιατί η ώρα ήδη πλησιάζει δύο και δε θα τελειώσουμε ποτέ. Οι Reds έφαγαν κάποια λεπτά μέχρι να συνηθίσουν τον όσο να 'ναι βαρύ αγωνιστικό χώρο, παρ' όλα αυτά δεν έφαγαν ούτε μία φάση μέχρι σχεδόν το τέλος ενός πρώτου ημιχρόνου που δεν είχε έτσι κι αλλιώς πολλές ενδιαφέρουσες στιγμές, κι ας προσπαθούσαν οι δύο ομάδες να απειλήσουν η μία την άλλη. Η Forest είχε την πρώτη, στο 5', όταν σε κόρνερ του Nuno Tavares από αριστερά ο ήρωας του πρώτου αγώνα Daniel Grimshaw χρειάστηκε να πέσει στην αριστερή του γωνία και να αποκρούσει την καλή κεφαλιά του Murillo. Στο 16' οι Reds άνοιξαν το σκορ μετά από ένα άλλο κόρνερ, από τα δεξιά και από τον Nico Domínguez αυτή τη φορά, με τον Ryan Yates να πετάγεται στην καρδιά της πορτοκαλί άμυνας και να πιάνει την κεφαλιά προς το δεύτερο δοκάρι, όπου ο Omobamidele με ψυχραιμία γκολτζή επιθετικού με απευθείας αριστερό πλασέ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, συνδυάζοντας το ντεμπούτο του με το παρθενικό του γκολ για τη Forest. Ο σκόρερ ζήτησε από τον πάγκο τη φανέλα που είχε ετοιμαστεί ειδικά γι' αυτόν τον λόγο και έγραφε "THINKING OF YOU, KOUYATÉ". O Cheikhou, βλέπετε, έμαθε στην Ακτή Ελεφαντοστού όπου βρίσκεται για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής ότι ο πατέρας του είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στο Dakar και αναχώρησε εσπευσμένα για την πρωτεύουσα της Σενεγάλης για να παραστεί στην κηδεία. Όλη η ομάδα, όπως βλέπετε και στην πανηγυρική φωτογραφία στο τέλος του αγώνα, βρισκόταν με τη σκέψη της κοντά στον συμπαίκτη που πενθούσε και του αφιέρωσε τη νίκη και την πρόκριση. 

Ακολούθησαν μάχες σώμα με σώμα, με τους Reds να διατηρούν την πρωτοβουλία και να μην απειλούνται ως το 45', όταν μετά από μια εκτέλεση κόρνερ για τη Blackpool και μια σύγχυση που επικράτησε, ο Marvin Ekpiteta (που δεν είχε παίξει στο πρώτο ματς αλλά είχε σκοράρει στο περσινό 4-1) έγινε αποδέκτης της μπάλας δεξιά στη μικρή μας περιοχή κοντά στην τελική γραμμή και έκανε μια επικίνδυνη χαμηλή σέντρα-σουτ την οποία δεν βρέθηκε κανείς να εκμεταλλευτεί.

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν σαφώς πιο πλούσιο σε συγκινήσεις, οι οποίες μάλιστα ξεκίνησαν πριν καν συμπληρωθούν 50 δευτερόλεπτα. Ο Albie Morgan, που είχε πετύχει το 0-2 στο πρώτο παιχνίδι, έκανε μια πολύ άσχημη πάσα προς τον γκολκίπερ του, και ο Domínguez είπε να μην αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Με γρήγορη έξοδο ο Grimshaw αναχαίτισε τον Αργεντινό, αλλά για κακή του τύχη η μπάλα κατέληξε στο "D" όπου βρισκόταν ο Danilo. Ο Βραζιλιάνος προχώρησε, σούταρε δυνατά και πέτυχε το πρώτο του φετινό γκολ, αφού ο Ekpiteta πάνω στη γραμμή δεν κατάφερε να αποτρέψει την πορεία της μπάλας προς τα δίχτυα. Ο τερματοφύλακας της Blackpool στην προσπάθειά του συγκρούστηκε με τον Domínguez, χτύπησε στο χέρι και δώδεκα λεπτά αργότερα κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει, παραχωρώντας τη θέση του στον 35χρονο Richard O'Donnell, με την τεράστια εμπειρία από όλες τις κατηγορίες της EFL (ούτε μία, ούτε δύο, δεκαπέντε ομάδες της έχει γυρίσει!).

H Blackpool φαινόταν πια για τα καλά στα σκοινιά, αλλά... φροντίσαμε να της προσφέρουμε μια σανίδα σωτηρίας. Στο 61' σε μια σέντρα από τα δεξιά ο Williams απέκρουσε με κεφαλιά-ψαράκι, έστειλε όμως τη μπάλα λίγο έξω από την περιοχή όπου βρισκόταν ο Morgan. Εκείνος κοντρόλαρε και με έναν κεραυνό με το δεξί την κάρφωσε στο δεξί "Γ" του Οδυσσέα Βλαχοδήμου, που την άγγιξε λίγο αλλά το σουτ ήταν τόσο γεμάτο που ήταν σχεδόν αδύνατο να αποκρούσει, με τόσο κόσμο μάλιστα μπροστά του. Όπως καταλαβαίνετε, ο κόσμος των Seasiders ξύπνησε και μπήκε στο παιχνίδι, και στο 65' ο Mangala χρειάστηκε να οριζοντιωθεί για να βγάλει κόρνερ μια σέντρα-σουτ του James Husband, που είχε ξεμείνει μόνος αριστερά στην περιοχή μας. 

Παρ' όλα αυτά οι Reds έβγαλαν αντίδραση, και στο 66', σε μια φάση που ξεκίνησε από το πείσμα του Chris Wood σε μια διεκδίκηση στο κέντρο, ο Νεοζηλανδός προχώρησε ως λίγο πριν την αντίπαλη περιοχή και έστρωσε δεξιά στον Williams, που σούταρε στη δεξιά γωνία του O'Donnell υποχρεώνοντάς τον στην πρώτη από τις αρκετές επεμβάσεις που χρειάστηκε να κάνει. Και στο 69' ο δεύτερος γκολκίπερ της Blackpool ξεγελάστηκε από την κόντρα του σουτ του Domínguez πάνω στον Husband, αλλά για καλή του τύχη η μπάλα πέρασε δίπλα από το αριστερό δοκάρι του και βγήκε κόρνερ. 

Στο 71' ο Neil Critchley έκανε την τριπλή κίνηση που μας έκανε άνω κάτω και οδήγησε στην ισοφάριση επτά λεπτά αργότερα. Έβγαλε και τους τρεις επιθετικούς του (Jordan Rhodes, CJ Hamilton, Sonny Carey) και έριξε στον αγώνα τους Kyle Joseph, Karamoko Dembélé και Shayne Lavery. Ειδικά ο πρώτος, ο Σκοτσέζος, μπήκε στο ματς πολύ φανατισμένος, ξεσήκωσε και την εξέδρα και τελικά έκανε τη ζημιά. Στο 78', λοιπόν, ο Andy Lyons ξέφυγε από αριστερά και σέντραρε, με τη μπάλα να παίρνει μια περίεργη ψηλοκρεμαστή τροχιά. Μεγάλη εδώ η ευθύνη του Οδυσσέα, που έμεινε καρφωμένος στη γραμμή του σε μια μπαλιά 100% στον χώρο της δικής του ευθύνης, και ο Joseph στο δεύτερο δοκάρι δεν μπορούσε να μην εκμεταλλευτεί το δώρο νικώντας κατά κράτος τον Murillo, που έχουμε ξαναπεί ότι ενώ με τη μπάλα στα πόδια είναι κάπου κάπου φανταστικός, στον αέρα έχει προβληματάκια που πρέπει να διορθώσει... χθες. 

Ο καθένας αντιλαμβάνεται εύκολα ότι το παιχνίδι έγινε ροντέο, ενώ άρχισαν και τα σκληρά μαρκαρίσματα εκατέρωθεν. Στο 84' ο Danilo απομάκρυνε όπως-όπως μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια της κόκκινης άμυνας να διώξει αποτελεσματικά σε μια φάση που ξεκίνησε από τον Jordan Gabriel, και δύο λεπτά αργότερα ο Nuno έκανε τις πρώτες κινήσεις του, αποσύροντας τον Tavares και τον Hudson-Odoi που είχε μείνει στο χορτάρι μετά από έναν (ελπίζουμε ελαφρύ) τραυματισμό και περνώντας τον Toffolo και τον Aguilera. Στα δέκα λεπτά καθυστέρησης που έδωσε ο παλιός μας γνώριμος Darren Bond (κυρίως λόγω του τραυματισμού του Grimshaw που έκανε αρκετή ώρα να αντικατασταθεί), η Blackpool προσπάθησε και πάλι στο έκτο με σουτ του Dembélé πάνω στον Βλαχοδήμο, και κυρίως στο ένατο, όταν μια μπροστινή μπαλιά -περισσότερο διώξιμο- του Husband έφερε τον βραχύσωμο δανεικό από τη Brest μεσοεπιθετικό να βγαίνει πίσω από την άμυνά μας, να περνάει και τον Οδυσσέα και να πλασάρει, για να βάλει ο πανταχού παρών Mangala το κορμί του στην τροχιά της μπάλας και να γλιτώσουμε το έμφραγμα...

Η παράταση ξεκίνησε με μια πολύ καλή μπαλιά του Aguilera, που όπως είπαμε μπλεκόταν στα πάντα. Στο 95' ο Κοσταρικανός έβγαλε σε θέση βολής τον Danilo, που όμως σούταρε πάνω στον O'Donnell. Στο 101' ο Murillo έβαλε πετυχημένα την κόντρα στο σουτ του Lavery από το "D" και μας έσωσε από μπλεξίματα, τραυματίστηκε όμως και τη θέση του πήρε ο -υπό μεταγραφή αν πιστέψουμε το ρεπορτάζ- Scott McKenna, ενώ ταυτόχρονα ο Montiel αντικαθιστούσε τον Williams. O Aguilera στο 104' ανέλαβε και πάλι δράση, έπαιξε όμορφα το "1-2" με τον Toffolo και σέντραρε στην περιοχή, όπου ο Yates πιεζόμενος από το ύψος του πέναλτι έπιασε το αριστερό βολέ και έστειλε τη μπάλα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. 

Το πρώτο ημίχρονο της παράτασης τελείωσε με πρόβλημα και για τον Omobamidele, οπότε ο Nuno αναγκάστηκε να αδειάσει ουσιαστικά τον πάγκο του, αφού εκτός του Worrall, με επίσης αβέβαιο μέλλον στην ομάδα, που μπήκε και πήρε και το περιβραχιόνιο από τον Yates, υπήρχαν διαθέσιμοι ακόμα μόνο ο Matt Turner και τα πιτσιρίκια (Detlef Esapa Osong, Jamie McDonnell, Joe Gardner). O Critchley, από την πλευρά του, διατήρησε το 3-4-3 του, αλλά έβγαλε τον Gabriel για να βάλει έναν ακόμα πιο επιθετικογενή παίκτη (Owen Dale). Έμελλε όμως η πρώτη φάση αυτού του τελευταίου τετάρτου του αγώνα να κρίνει την έκβασή του. Στο 110' ο Domínguez βρήκε στην αντίπαλη περιοχή τον Danilo, που άνοιξε αριστερά στον Yates. Αυτός προχώρησε (ο Critchley στις δηλώσεις του θεώρησε ότι ίσως να ήταν οφσάιντ και παραπονέθηκε που δεν υπήρχε VAR στον αγώνα ενώ υπήρχε στο πρώτο ματς στο City Ground - ο κανονισμός διεξαγωγής πάντως γνωρίζουν όλοι ότι σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης προβλέπει VAR μόνο στους αγώνες που γίνονται σε γήπεδα ομάδων Premier League) και λίγο πριν φτάσει στην τελική γραμμή γύρισε προς το τέρμα, εξουδετερώνοντας ουσιαστικά τον O'Donnell και επιτρέποντας στον Wood να πλασάρει εύκολα και εξ επαφής σε άδειο τέρμα και να φτάσει τα 8 γκολ στη φετινή περίοδο.

Και θα μπορούσε να τα κάνει και 9, αφού στο 114' άλλη μια φανταστική μπαλιά του Aguilera από αριστερά τον βρήκε με καλοζυγισμένη καμπύλη απέναντι από τον αντίπαλο γκολκίπερ και ο Νεοζηλανδός (σωστά) προσπάθησε να περάσει τη μπάλα από πάνω του, όμως η απόσταση μεταξύ τους ήταν αρκετά μικρή και ο πολύπειρος O'Donnell απέκρουσε. Πάλι ο Brandon στο 117' απέφυγε ωραία δύο αντιπάλους και έστρωσε έξω από την περιοχή στον Danilo, το σουτ του οποίου έπεσε και μπλόκαρε ο γκολκίπερ των γηπεδούχων. Η τελευταία φάση ανήκε κι αυτή στον Κοσταρικανό διαβολάκο: στο 122' (λόγω των καθυστερήσεων που είχε κρατήσει ο Bond) η Blackpool είχε κερδίσει κόρνερ και είχε ανεβάσει και τον O'Donnell στην περιοχή μας, η μπάλα όμως απομακρύνθηκε και ο Aguilera την κέρδισε στον αριστερό διάδρομο. Προχώρησε λίγο και πριν φτάσει στη σέντρα σούταρε προς το κενό τέρμα, χωρίς όμως να βάλει αρκετά φάλτσα, και αστόχησε... Είχε όμως υπογράψει με την απόδοσή του μια αγχωτική πρόκριση, και η Forest ίσως να μπορέσει να χτίσει κάτι πάνω σε αυτό.

Στον επόμενο γύρο, οι Reds θα ταξιδέψουν στο Bristol και θα βρουν μπροστά τους τη γνώριμη από τόσα χρόνια στην Championship City, που το βράδυ της Τρίτης έκανε τη μεγάλη έκπληξη και απέκλεισε τη West Ham στον δικό της επαναληπτικό στο Ashton Gate (1-0). Τέτοια ώρα είναι αδύνατον να γράψω προϊστορίες και τέτοια - αυτά θα τα δούμε αύριο. Στο κάτω κάτω, ο αγώνας έχει οριστεί για την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου, στις 21.45 - εκτός αν γίνει πάλι καμιά αλλαγή για τηλεοπτικούς λόγους. Και φυσικά προέχει ο αγώνας με τη Brentford το βράδυ του ερχόμενου Σαββάτου...

Blackpool: Grimshaw (O'Donnell 58'), Connolly, Ekpiteta, Husband, Gabriel (Dale 106'), Norburn, Morgan, Lyons, Hamilton (Dembélé 71'), Carey (Lavery 71'), Rhodes (Joseph 71').
Forest: Βλαχοδήμος, Williams (Montiel 103'), Omobamidele (Worrall 106'), Murillo (McKenna 102'), Tavares (Toffolo 86'), Mangala, Yates, Domínguez, Danilo, Hudson-Odoi (Aguilera 86'), Wood. 
Σκόρερς: Morgan 61', Joseph 78' - Omobamidele 16', Danilo 46', Wood 110'.
Διαιτητής: Darren Bond. Κίτρινες: Husband 89', Morgan 90+7', Norburn 106', Ekpiteta 109' - Danilo 90', Yates 90+4', Domínguez 90+7', Wood 116', Montiel 123'.
Θεατές: 8.098 (Forest: 1.776).

Nuno Espírito Santo: "Γι' αυτό αγαπώ το FA Cup και το θεωρώ τόσο ιδιαίτερο. Επιτρέπει σε κάθε ομάδα να βγει στο γήπεδο, να παίξει και να πολεμήσει, όπως έκανε σήμερα η Blackpool. Εμείς είχαμε βέβαια τα προβλήματά μας, όμως η Blackpool ήταν πράγματι αξιέπαινη. Θα ήθελα πολύ να διεκδικήσουμε το τρόπαιο. Ο αγώνας ήταν σκληρός και πολύ απαιτητικός, με τους αντιπάλους μας να κυνηγάνε πολύ τις δεύτερες μπάλες και να παίζουν με μακρινές μπαλιές, αλλά είχαμε μια δουλειά και την κάναμε. Θα μπορούσαμε να τα πάμε και καλύτερα, αλλά μην ξεχνάμε τον χαρακτήρα που έδειξε η ομάδα στον πρώτο αγώνα στο City Ground και κέρδισε την ευκαιρία να έρθει εδώ και να διεκδικήσει την πρόκριση. Ξεκινήσαμε καλά και στην αρχή του δεύτερου ημιχρόνου θεώρησα ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει, αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης δεν είναι σωστός. Κάναμε λάθη και επιτρέψαμε στη Blackpool να επιστρέψει στο ματς, αλλά στην παράταση δείξαμε ότι αξίζαμε τη νίκη. Οι παίκτες που μπήκαν αλλαγή μας βοήθησαν πολύ και ευτυχώς βρέθηκε ο Chris στην κατάλληλη θέση για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα".

* Η φωτογραφία με τους πανηγυρισμούς του Wood και του Danilo είναι από την ιστοσελίδα του καναλιού Eurosport και η ομαδική από το τέλος του αγώνα από τον επίσημο λογαριασμό της Forest στο Χ (πρώην Twitter).