wolves23242

Σήμερα το ματς ήταν πολύ καθοριστικό, και το ήξεραν όλοι. Μας έφαγε το άγχος; Δεν ξέρω, αλλά όταν δεν μπορείς να νικήσεις στο γήπεδό σου μια εντελώς αδιάφορη βαθμολογικά ομάδα μάλλον δεν αξίζεις και πολύ να συνεχίσεις να παίζεις σε τέτοιο επίπεδο. Είμαι υπερβολικός; Μπορεί. Αλλά, δυστυχώς, με τέτοια άμυνα που χαρίζει δύο γκολ σε μια από τις χειρότερες επιθέσεις του πρωταθλήματος και έναν σέντερ φορ που... δεν είναι σέντερ φορ, είσαι άξιος της τύχης σου. Νομίζω ότι αυτά τα ολίγα περικλείουν τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της ουσίας του σημερινού αγώνα. Και τώρα τρέχουμε. Θα προλάβουμε;

Είχαμε τρία ματς στην έδρα μας, απολύτως βατά και τα τρία. Η Luton, η ομάδα δηλαδή που μας κυνηγάει για να επωφεληθεί κυρίως από τους βαθμούς που μας έκοψαν και είδαμε ΟΛΟΙ στο πρόσφατο παιχνίδι μεταξύ μας αν είναι καλύτερη ομάδα από μας (ΔΕΝ είναι), είχε στην ίδια περίοδο να αντιμετωπίσει τρεις από τους πρωτοπόρους της βαθμολογίας. Εκείνη είχε ένα τέταρτο ματς με τη Bournemouth που κέρδισε στο 90', ενώ έχασε αναμενόμενα τα άλλα τρία. Εμείς χάσαμε το τέταρτο από την Tottenham αλλά από τα τρία στην έδρα μας (ΟΛΑ απέναντι σε αδιάφορες ομάδες) πήραμε μόνο πέντε από τους εννέα διαθέσιμους βαθμούς, και τώρα που η ευνοϊκή για μας περίοδος τελείωσε είμαστε μόλις έναν πόντο πάνω από τους Hatters και αναγκαζόμαστε να ρίξουμε μια ματιά στους πέντε αγώνες που έχουν απομείνει.  

Forest: Everton εκτός, Manchester City εντός, Sheffield United εκτός, Chelsea εντός, Burnley εκτός. 
Luton: Brentford εντός, Wolves εκτός, Everton εντός, West Ham εκτός, Fulham εντός.

Τι λέτε, ποιος έχει το πιο ευνοϊκό πρόγραμμα; Μάλλον όχι εμείς, αν και όπως φαίνεται θα παίξουμε με τους δύο ουραγούς όταν πλέον θα έχει επισημοποιηθεί ο υποβιβασμός τους. Όμως εκεί που έφτασαν τα πράγματα χρειάζονται οπωσδήποτε βαθμοί εκτός προγράμματος. Να φέρουμε άραγε ισοπαλία με τη City όπως πέρσι; Να κερδίσουμε δεύτερη φορά την Chelsea; Να πάμε στους καταδικασμένους και να αποδράσουμε με τρίποντα ενώ φέτος έχουμε κάνει μόλις δύο νίκες εκτός έδρας, έστω στο Stamford Bridge και στο St James' Park; Πώς μπορείς να αισιοδοξείς; Ενώ για τους αντιπάλους μας, αν εξαιρέσουμε την Everton που κινδυνεύει ακόμα λόγω και των νέων δύο βαθμών που της αφαιρέθηκαν (και χάσαμε την ευκαιρία να τη βάλουμε από κάτω σήμερα, έστω και για λίγες ώρες) και τη West Ham αν κυνηγάει ακόμα Ευρώπη, όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια είναι με ομάδες παντελώς αδιάφορες. 

Έτσι που τα κάναμε, ας τα λουστούμε, κι αν είμαστε μάγκες ας πάρουμε τουλάχιστον τους ίδιους βαθμούς με τους τύπους από το κοτέτσι που λέγεται Kenilworth Road (που έχουν και 3/5 μέσα ενώ εμείς 2/5). Προσωπικά μέχρι σήμερα δεν φοβόμουν, αλλά τώρα δεν είμαι πια και τόσο αισιόδοξος. Δεχόμαστε γκολ εντελώς της πλάκας σε αγώνα που πρέπει να τρώμε σίδερα, και έχεις και τον κύριο Craig Pawson να σου δείχνει με τον τρόπο του ότι η Premier League δεν σε θέλει, αδερφέ, τι να κάνουμε τώρα... Χάσαμε από τη διαιτησία; Όχι βέβαια. Αλλά και δάσκαλος της γιόγκα να είσαι, όταν ακούς το "φρρρ" κάθε φορά που ο αντίπαλος σωριάζεται κάτω με το παραμικρό (κι εσένα να σε τραβολογάνε και να δίνεται επιθετικό και να τρως και κίτρινη για διαμαρτυρία όπως ο Morgan Gibbs-White) δεν μπορούν τα νεύρα σου να μη γίνονται τσατάλια.

Ένα πρόβλημα της τελευταίας στιγμής του Anthony Elanga τον έθεσε εκτός αποστολής, δίνοντας στον Gio Reyna την ευκαιρία να ξεκινήσει για πρώτη φορά. Καλός ήταν στο Nations League της CONCACAF, αλλά η Pemier League είναι αλλιώς, και ο Αμερικανός προσπάθησε, χτύπησε το κόρνερ για να κάνουμε το 1-1 (άλλη καινοτομία σήμερα, αντί του MGW από... παντού εκτελούσαν σήμερα αυτός από δεξιά και ο Danilo από αριστερά), μπήκε και σε μια-δυο ακόμα καλές φάσεις. Κακός δεν ήταν, το αντίθετο μάλιστα, αλλά όταν υπάρχει στο γήπεδο και ο Gibbs-White η παρουσία του μάλλον μπερδεύει περισσότερο τα πράγματα παρά τα απλουστεύει, αφού και στους δύο αρέσει ο ελεύθερος ρόλος πίσω από τον επιθετικό. Οπότε σίγουρα δεν κάνει τη διαφορά...

Ο πάγκος; Απέναντι στην ομάδα που ο ίδιος ξανάβαλε στο χάρτη της Premier League, o Nuno Espírito Santo δοκίμασε ό,τι είχε, βάζοντας μέχρι και τον επανακάμψαντα Nuno Tavares που ήταν αλλού γι' αλλού, αλλά δεν του βγήκε τίποτα. Υποτίθεται ότι ο αναπληρωματικός πρέπει να "καίγεται" να μπει και να βοηθήσει, και ο ήδη "φευγάτος" Divock Origi βγήκε άλλη μια φορά φάτσα με το τέρμα και έκανε τη χειρότερη επιλογή. Δυστυχώς υπάρχουν παίκτες στους οποίους αποδεδειγμένα πλέον ο Πορτογάλος δεν μπορεί να στηρίζεται. Τι να κάνει όμως; Η διαφορά στο φινάλε της περσινής περιόδου ήταν η επιστροφή του Taiwo Awoniyi. Φέτος ο Νιγηριανός είναι παροπλισμένος και κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα γυρίσει. Ποιος θα βγει μπροστά; Ακόμα και ο Chris Wood, κλεισμένος καλά από τους φιλοξενούμενους, είδε το σερί των τεσσάρων αγώνων του με γκολ να διακόπτεται...

Κι όμως, η Forest έκανε ένα καλό ξεκίνημα, στρίμωξε τους Wolves γύρω από την περιοχή τους, κι ας άργησε να έρθει η πρώτη σοβαρή τελική προσπάθεια (ένα δεξιό γωνιακό σουτ του Ryan Yates χωρίς πολλή δύναμη που έπεσε ο José Sá και μπλόκαρε στο 13'). Το πρώτο 25λεπτο είχε τρεις ακόμα καλές "κόκκινες" επιθέσεις: στο 16' ένα σουτ του Callum Hudson-Odoi μετά από κόρνερ του Reyna και έξοδο του Sá έφυγε ελάχιστα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι, στο 17' ο Toti κόντραρε τελευταία στιγμή τον Danilo σε πολύ καλή θέση μέσα στην περιοχή και στο 24' o Reyna έκλεψε έπειτα από το λάθος του Mario Lemina αλλά το σουτ του πέρασε σύριζα από το δεξί δοκάρι του γνωστού μας κι από τη θητεία του στα μέρη μας Πορτογάλου γκολκίπερ. 

Αμέσως μετά, όμως, η Forest "έσβησε" και φυσικά το πλήρωσε. Η πρώτη τελική των Wolves στο 26' ήταν η προειδοποιητική βολή από τον Mateus Cunha, που από τη δεξιά γωνία της περιοχής σούταρε πολύ δυνατά και λίγο πάνω από το αριστερό "Γ" του Matz Sels. Ακολούθησε η απίστευτη ευκαιρία των φιλοξενουμένων στο 27' από το παιδικό λάθος του Yates (δεν ήταν καθόλου καλά σήμερα όπως θα δείτε και παρακάτω), με το πλασέ του João Gomes να περνάει από τον Sels αλλά τον Murillo να αποκρούει εντυπωσιακά πάνω στη γραμμή και τον Pablo Sarabia να αστοχεί στο ριμπάουντ! Κι αφού στο 37' ο Reyna έβγαλε στην περιοχή τον δύο φορές σερί Παίκτη του Μήνα και εορτάζοντα τα 23α γενέθλιά του Neco Williams αλλά αυτός δεν έκανε πολύ καλό πρώτο κοντρόλ και σούταρε άστοχα, στο 40' η γνωστή παιδική χαρά ξαναχτύπησε. Ο Cunha βρέθηκε αριστερά στην περιοχή μας με τον Andrew Omobamidele που του έκλεισε τη δίοδο προς την τελική γραμμή, αλλά ο Yates που πήγε υποτίθεται να βοηθήσει επιτηρούσε πολύ "διακριτικά" τον Βραζιλιάνο, που έσπασε τη μέση του, πέρασε ανάμεσά τους και με δυνατό σουτ στο απέναντι "Γ" εκτέλεσε τον Sels, ο οποίος άγγιξε λίγο τη μπάλα αλλά δεν έφτανε για να αποτρέψει το μοιραίο. Ειρωνεία: Ο Matz πήρε πρόσφατα το βραβείο της καλύτερης επέμβασης του προηγούμενου μήνα για την απόκρουσή του στην κεφαλιά του Darwin Núñez απέναντι στη Liverpool. Το "γιόρτασε" με δύο γκολ παθητικό... Στο δεύτερο μάλιστα έφαγε και μιντιακό "κράξιμο" που δεν του άξιζε - αλλά ας μην προτρέχω...

Ευτυχώς για τους Reds, ισοφάρισαν πριν τελειώσει το ημίχρονο, και μάλιστα με τρόπο... αναπάντεχο για να δεδομένα τους. Βλέποντας τον Reyna να πάει να χτυπήσει ένα κόρνερ και τον Gibbs-White να στριμώχνεται ανάμεσα στα θηρία αντί ας πούμε να περιμένει την απόκρουση της άμυνας έξω από την περιοχή, ομολογώ ότι είπα τη σκέψη μου φωναχτά: "Τώρα αυτός τι κάνει εκεί;" Κι όμως, ο Αμερικανός εκτέλεσε στο πρώτο δοκάρι και ο MGW, που δεν είναι και το πρώτο μπόι και χρειάστηκε να σπρώξει πονηρά κι έναν αντίπαλο, σηκώθηκε και με στριφτή κεφαλιά νίκησε τον Sá που είχε μείνει στη γραμμή του. Μόλις το τρίτο φετινό μας γκολ από στατική φάση στο πρωτάθλημα! Κρίνοντας από τον τρόπο που το πανηγύρισε ο Morgan, η κόντρα του με τους φίλους της ομάδας που τον ανέδειξε καλά κρατεί...

Πάντως η Forest πήρε την ώθηση που ζητούσε και ξεκίνησε ζωηρά το δεύτερο μέρος. Ο Reyna βρέθηκε πάλι στην περιοχή σε ένα καλό γύρισμα του Hudson-Odoi στο 57', το σουτ του όμως κόντραρε σε αντίπαλο. Οι Wolves προσπάθησαν να απομακρύνουν, ο Danilo έκλεψε στο κέντρο, ο Gibbs-White επιτέθηκε κατά μέτωπο, η μπαλιά του προς τον Wood κόπηκε, κέρδισε όμως την κόντρα και επωφελήθηκε ο Danilo (φωτογραφία επάνω), που βγήκε φάτσα με τον Sá, τον οποίο νίκησε με αριστερό πλασέ στην κλειστή του γωνία. Το City Ground σηκώθηκε στο πόδι, όλα έδειχναν να πηγαίνουν μια χαρά, αλλά...

Αμέσως μετά το γκολ, ο Gary O’Neil έκανε διπλή αλλαγή, βγάζοντας τον Gomes που είχε εξαφανιστεί και τον Matt Doherty που δεν πρόσφερε και πολλά ως δεξιός μπακ-χαφ και πέρασε τον Hugo Bueno (τον Ισπανό, ο Ουρουγουανός Santiago Bueno έπαιζε από την αρχή) και τον Hee-Chan Hwang. Ειδικά ο Κορεάτης μάς έγινε στενός κορσές από την αριστερή μας πλευρά που με τον Ola Aina έπαιρνε τις περισσότερες επιθέσεις μας, και βρέθηκε στο 61' σε πολύ καλή θέση στη μικρή περιοχή σε μπαλιά του Sarabia αλλά πρόλαβε ο Omobamidele και έδιωξε σε κόρνερ. Στην εκτέλεση του κόρνερ από τον Sarabia από δεξιά βρέθηκε o Max Kilman ολομόναχος κάπου στο πέναλτι, έπιασε την κεφαλιά προς τη μικρή περιοχή, ο Sels με τρεις (!) αντιπάλους να τον πιέζουν δεν κατάφερε να απομακρύνει πολύ (διαφωνώ πάντως κάθετα με το Sky Sports που μιλάει για "terrible goalkeeping" που χάρισε το γκολ, ως και φάουλ θα μπορούσε να δοθεί), η μπάλα έφτασε στον Cunha κι αυτός την πέρασε ανάμεσα από τα πόδια του Murillo και την έστειλε στα δίχτυα. Κοίταξαν στο VAR το γκολ για πιθανό χέρι του σκόρερ, αλλά δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση. Η Forest είχε μόλις δεχθεί το 22ο φετινό γκολ της από στατική φάση. Απελπιστικό στατιστικό.

Είναι αλήθεια ότι από κει και πέρα χάσαμε την όποια αυτοσυγκέντρωσή μας, απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν είχε καν όρεξη να διεκδικήσει τη νίκη (χαρακτηριστικό ότι στο 76' ο O'Neil έβγαλε τον Cunha που είχε πετύχει δύο γκολ). Οι επιθέσεις μας ήταν απρόσεκτες και σπασμωδικές. Ας πούμε στο 64', από λάθος της αντίπαλης άμυνας η μπάλα στρώθηκε στον Hudson-Odoi απέναντι στον Sá και αριστερά, με το κακό του (αριστερό) πόδι ο εξτρέμ μας δεν κατάφερε να νικήσει τον Πορτογάλο, στην εξέλιξη της φάσης ο CHO σέντραρε και ο Danilo έπιασε ένα καταπληκτικό σουτ στο "Γ", για να σώσει πάλι τους Wolves o Sá βγάζοντας με εκτίναξη τη μπάλα κόρνερ. Έκανε και ο Nuno τις αλλαγές του, αρχικά με τον Nico Domínguez στη θέση του αρνητικού σήμερα Yates και λίγο αργότερα με τον Origi αντί του Reyna, αλλά σωτηρία δεν φαινόταν. Με υπέροχη ψηλοκρεμαστή μπαλιά ο Gibbs-White έβγαλε πάλι πίσω από την άμυνα τον Hudson-Odoi στο 75', αλλά ο CHO, ούτε αυτός στα καλύτερά του, καθυστέρησε χαρακτηριστικά και ο Sá τον πρόλαβε. Σε σέντρα του CHO στο 80' ο τελικός αποδέκτης μετά την απόκρουση της άμυνας Williams σούταρε αδύναμα πάνω στον Sá, και ο Ουαλός το προσπάθησε και στο 85' από γύρισμα του Domínguez, αλλά βρέθηκε ο Hugo Bueno για να πέσει μπροστά του και να σταματήσει την πορεία της μπάλας προς το τέρμα. Είναι αυτό που λέμε, ποιες αλλαγές βοηθάνε και ποιες όχι...

Στο 89' μπήκαν και ο Tavares με τον πιτσιρικά Rodrigo Ribeiro αντί των Aina και Danilo. Για τον Πορτογάλο τα είπαμε, ήταν πηγή λαθών στα ελάχιστα λεπτά που έπαιξε και δεν μπορούσε να σταυρώσει σωστή πάσα, απόρροια μάλλον της μακρόχρονης απουσίας του. Ο μικρός, όμως, έβγαλε στο 90' μια φο-βε-ρή μπροστινή μπαλιά στον Origi. O Βέλγος μπήκε από δεξιά και είχε απέναντί του το τέρμα και στην άλλη πλευρά τον Wood που ζητούσε πάσα. Κατάφερε να μην κάνει ούτε σουτ ούτε πάσα, στέλνοντας τη μπάλα απελπιστικά άουτ! Ήταν η επιβεβαίωση ότι οι βαθμοί είχαν πετάξει. Στα λεπτά της καθυστέρησης (ο Pawson έδειξε έξι και κράτησε... τριάντα δευτερόλεπτα παραπάνω ενώ οι παίκτες του O'Neil σωριάζονταν συνέχεια κάτω κι έμεναν εκεί) δεν άλλαξε τίποτα απολύτως. 

Το μόνο καλό της υπόθεσης είναι ότι η Manchester City διέλυσε με 5-1 τη Luton, δίνοντάς μας αβάντζο 8 γκολ στη διαφορά τερμάτων (ΑΝ υπάρξει ισοβαθμία). Καλό ήταν και το νέο της ισοφάρισης της Brighton μέσα στο Turf Moor στο τέλος με γκολ-δώρο του... Aro Muric (1-1), αλλιώς η Burnley θα έφτανε σε απόσταση τριών βαθμών από τη Luton και τεσσάρων από μας και το πράγμα θα μπερδευόταν... Σε πελάγη... αδιαφορίας πλέει πια η Brentford, που νίκησε 2-0 εντός τη Sheffield United και δυστυχώς θα πάει χαλαρότατη στο Luton το επόμενο Σάββατο... Θα ξέρουμε βέβαια ήδη το αποτέλεσμα την άλλη μέρα που θα παίζουμε στο Goodison Park, με αντίπαλο την Everton που ετοιμάζει πανστρατιά για την παραμονή. Οι Toffees θα κλείσουν το πρόγραμμα της 33ης αγωνιστικής τη Δευτέρα, παίζοντας στο Λονδίνο με την Chelsea (αύριο έχουμε το σπουδαίο Arsenal-Aston Villa, κι ακόμα Liverpool-Crystal Palace και West Ham-Fulham). Στο σημερινό μεσημεριανό παιχνίδι η Newcastle συνέτριψε εντός με 4-0 την Tottenham, και στο βραδινό η Manchester United δεν βοήθησε καθόλου τις πιθανότητές της για ευρωπαϊκή έξοδο με το 2-2 στο Bournemouth. 

Forest: Sels, Williams, Omobamidele, Murillo, Aina (Tavares 89'), Yates (Domínguez 66'), Danilo (Ribeiro 89'), Reyna (Origi 71'), Gibbs-White, Hudson-Odoi, Wood. 
Wolves: Sá, S. Bueno, Kilman, Toti, Semedo (Chirewa 88'), Doyle, Lemina, Doherty (Hwang 59'), Gomes (H. Bueno 59'), Sarabia (Fraser 88'), Cunha (Traoré 76').
Σκόρερς: Gibbs-White 45+1', Danilo 57' - Cunha 40', 62'.
Διαιτητής: Craig Pawson. Κίτρινες: Gibbs-White 77', Murillo 95' - Lemina 30', Gomes 52'.
Θεατές: 29.604 (κρίμα το φετινό ρεκόρ, με ΕΝΑΝ θεατή παραπάνω από το παιχνίδι με τη Liverpool).

Nuno Espírito Santo: "Νιώθουμε ότι χάθηκε μια ευκαιρία να πάρουμε τρεις βαθμούς. Ήμασταν η καλύτερη ομάδα σήμερα και έπρεπε να είχαμε νικήσει. Δεχθήκαμε δύο εύκολα γκολ. Δεν επιτρέψαμε στην αντίπαλό μας να κάνει πολλές ευκαιρίες, αλλά αυτές που επιτρέψαμε προήλθαν από κακή αμυντική συμπεριφορά. Ο Cunha ήταν μόνος του στην περιοχή μας, είχαμε δύο παίκτες πάνω του και του επιτρέψαμε να γυρίσει. Δεν είναι αυτή η σωστή προσέγγιση.Το ζήτημα που έχουμε στις στατικές φάσεις υπάρχει όλη τη σεζόν και είναι φυσικό να αναφέρεται διαρκώς. Δεν είναι εύκολο να λυθεί. Στην επίθεση ήμασταν καλοί. Δεν είναι εύκολο να παίζεις απέναντι σε αμυντική πεντάδα με ελάχιστους κενούς χώρους. Δημιουργήσαμε όμως αρκετές ευκαιρίες ώστε να νικήσουμε. Θα γίνει μάχη μέχρι το τέλος και είμαστε εδώ για να δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Guardian