"Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο ηχηρή είναι η πτώση"...; Μπορεί. Οι οιωνοί πάντως ήταν εκεί. Όχι μόνο από πλευράς ιστορίας, καθώς η Newcastle δεν έχει χάσει  ποτέ στο City Ground από δημιουργίας τής Premier League (σε 7 αγώνες μαζί με τον σημερινό μετράει πλέον 4 νίκες, οι 3 στη νεότερη περίοδο από το 2022 και μετά, και 3 ισοπαλίες). Ούτε καν από την αύρα που είχε στο φετινό ματς του League Cup, όπου άξιζε να χάσει απέναντι στα δεύτερα της Forest αλλά προκρίθηκε στα πέναλτι. Ήταν η εικόνα των δύο ομάδων στο πρώτο ημίχρονο, που έκλεισε με τους Reds μπροστά με 1-0, που έδειχνε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά.

Τελικό αποτέλεσμα 1-3, με τους Geordies, που και επισήμως εξελίσσονται σε κακό μας δαίμονα στο γήπεδό μας, να πετυχαίνουν για πρώτη φορά φέτος τρία γκολ και εμείς αντίστοιχα για πρώτη φορά να δεχόμαστε τρία. Ο Eddie Howe μας νίκησε με τα ίδια μας τα όπλα, αυτά που είχαν φέρει την ήττα του στον περσινό αγώνα τού St James' Park με το ίδιο σκορ: σφιχτή άμυνα (τομέας όπου η United είναι τρίτη μετά από τη Liverpool και εμάς στο πρωτάθλημα), καλές κόντρες, άντε και μια στατική φάση όπου τον βοήθησε αρκετά η τύχη και ισοφάρισε. Φρόντισε και να μη φτάνει με τίποτα η μπάλα στον περσινό του δήμιο Chris Wood και ξένοιασε. Κρίμα για τον Murillo που δεν θα έχει καλές αναμνήσεις με το πρώτο του γκολ με την κόκκινη φανέλα, αλλά το σωστό σωστό: οι Magpies ήταν σήμερα καλύτεροι, με φόρα από τη νίκη τους με 1-0 επί της Arsenal, και επικράτησαν δίκαια. Δεν έχουμε να παραπονεθούμε για κάτι, ούτε καν για τη διαιτησία του "αγαπημένου μας" Anthony Taylor...

Πικρή η επάνοδος στον πάγκο και για τον Nuno Espírito Santo, που ακολούθησε το δόγμα "Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει" και κατέβασε αυτούσια την ενδεκάδα που είχε νικήσει εμφατικά τη West Ham πριν από οκτώ μέρες. Τα πρόσωπα ήταν ίδια, δεν ήταν όμως η "μανία" να κερδηθεί κάθε δεύτερη μπάλα, ούτε η επιθυμία να κλείσουμε τον αντίπαλο στην περιοχή του. Ο Πορτογάλος επέλεξε να παίξει στην κόντρα, δίνοντας χώρο στη Newcastle, με συνέπεια το 44-56% στην κατοχή, την παροχή της δυνατότητας στη μάλλον στεγνή επιθετικά φιλοξενούμενη ομάδα (10 γκολ σε 10 ματς πριν το σημερινό) να φτιάξει ένα σωρό φάσεις και τελικά την ήττα, η οποία πάει και πέρασε και χρήζει πλέον σωστής διαχείρισης, αφού έχουμε μπροστά μας την τελευταία διακοπή πρωταθλήματος λόγω Εθνικών ομάδων για το 2024 και σε 13 μέρες ακολουθεί ένας τρομερά δύσκολος αγώνας με την Arsenal στο Λονδίνο. 

"Το 1914, οι πρώτοι Foresters έφυγαν  από το Nottingham για να διακινδυνεύσουν την καριέρα και τη ζωή τους. Όπως και πολλοί άλλοι, κάποιοι δεν γύρισαν πίσω. Στη μνήμη των παιδιών που έπαιξαν το τελευταίο τους παιχνίδι, για να μην τα ξεχάσουμε ποτέ". Αυτά τα συγκινητικά λόγια ήταν γραμμένα στα τεράστια πανό του Forza Garibaldi στο Trent End, και από πάνω ένα ακόμα, που απεικόνιζε ένα τρένο με φαντάρους με ασπροκόκκινα κασκόλ, κινείτο εντυπωσιακά από τα αριστερά προς τα δεξιά ενώ ο σαλπιγκτής στη σέντρα έπαιζε το σιωπητήριο. Να είναι καλά αυτά τα παλικάρια και τα μηνύματά τους που πάντα συγκινούν - και είμαστε βέβαιοι ότι στο βάθος το νόημα όλων αυτών είναι "Ποτέ πια πόλεμος": μια ευχή που όσο ζούμε θα δούμε δυστυχώς πολλές φορές να συντρίβεται από τη σκληρή πραγματικότητα. 

Από την αρχή κιόλας, η Newcastle πήρε τα ηνία. Εμείς κάναμε την πρώτη επίθεση στο 2', με την άμυνα να κοντράρει ένα σουτ του Wood από καλή θέση, αλλά ήταν σαν να μην έγινε ποτέ αφού είχε υποδειχθεί οφσάιντ ο Ryan Yates. Σε ένα πρώτο ημίχρονο με πολύ λίγες φάσεις, οι φιλοξενούμενοι είχαν τη μερίδα του λέοντος και εμείς παραδόξως το γκολ. Ήταν το 21', όταν ο Anthony Elanga κέρδισε φάουλ σχεδόν στη γωνία της τελικής γραμμής με τη γραμμή της μεγάλης περιοχής στα δεξιά από σκληρό μαρκάρισμα του Joe Willock (που είχε σκοράρει στον αγώνα του League Cup). Το χτύπησε ο ίδιος, και ενώ όλη η άμυνα της Newcastle ήταν προφανώς συγκεντρωμένη στον Wood ήρθε με φόρα ο Murillo και με σκαστή κεφαλιά στην καρδιά της μικρής περιοχής δεν άφησε κανένα περιθώριο στον Nick Pope. O Βραζιλιάνος, που αυτές τις μέρες πλέει σε πελάγη ευτυχίας μετά από την πρώτη του κλήση στην Εθνική Ανδρών της χώρας του, πανηγύρισε κλείνοντας το αριστερό του μάτι με το ένα χέρι και σηκώνοντας τον δείκτη του άλλου στον ουρανό (αφού πρώτα έβγαλε τα... πιστόλια α λα Youssef El-Arabi). Και πάλι, κρίμα που τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι...

Η Newcastle είχε ήδη απειλήσει στο 12', όταν από λάθος του Callum Hudson-Odoi ο Willock μπήκε από δεξιά στην περιοχή και σούταρε διαγώνια με το αριστερό λίγο άουτ, ενώ στο 17' από λάθος αυτή τη φορά του Elanga (το έχουμε καταλάβει, νομίζω, όλοι ότι οι εξτρέμ μας δεν είναι και οι καλύτεροι αμυντικοί) ο Willock μπήκε από αριστερά, σέντραρε, ο Murillo απέκρουσε με κεφαλιά, η μπάλα δεν απομακρύνθηκε και ο Anthony Gordon κάπου στη γωνία της μικρής περιοχής την έστειλε ψηλά. Λίγο μετά το γκολ, στο 24', ο Matz Sels έπεσε στη δεξιά του γωνία για να αποκρούσει το μακρινό αριστερό σουτ του Bruno Guimarães, και στο 33' ο Sean Longstaff και ο Joelinton άλλαξαν πολύ γρήγορα τη μπάλα και ο τελικός αποδέκτης Dan Burn σούταρε για να επέμβει και πάλι ο Βέλγος γκολκίπερ μας. Εμείς σε όλο αυτό το διάστημα είχαμε απλώς να αντιπαραθέσουμε, πέραν του γκολ, μόνο τη φάση του 31', όταν ο Wood έβγαλε ωραία με κάθετη μπαλιά δεξιά τον Elanga, που ελίχθηκε και σούταρε με το αριστερό, αλλά τον κόντραρε ο Burn και η μπάλα έφτασε χωρίς δύναμη στα χέρια του Pope. Τι λέτε, δεν προδίκαζε αυτή η εικόνα όσα θα επακολουθούσαν;

Όσοι το πίστευαν, πάντως, δικαιώθηκαν πολύ νωρίς. Τη γλιτώσαμε παρά τρίχα στο 50', όταν ο Guimarães έπαιξε το "1-2" με τον Joelinton και σούταρε όμορφα με δεξί εξωτερικό φάλτσο από το ύψος της περιοχής στέλνοντας τη μπάλα ελάχιστα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Πήγαμε να αντιδράσουμε με εξαιρετική νέα κάθετη του Wood, που μη βρίσκοντας ευκαιρίες ο ίδιος ήταν συγκινητικός ως δημιουργός, αυτή τη φορά σε έναν ακόμα λιγότερο καλό εκτελεστή όπως ο Nico Domínguez, ο οποίος και πάλι αλώνισε όλο το γήπεδο αλλά το γκολ και μάλιστα σε τέτοιες συνθήκες δεν το έχει. Προσπάθησε πάντως φιλότιμα ο Αργεντίνος, μπήκε από δεξιά στην περιοχή, σούταρε διαγώνια και ο Pope απέκρουσε δύσκολα με τα πόδια. Ήδη ο Nuno την είχε ψυλλιαστεί τη δουλειά και είχε σηκώσει τον Jota Silva και τον Elliot Anderson, αλλά τους έβαλε έξι λεπτά αργότερα, όταν η ζημιά είχε πλέον γίνει: κόρνερ του Gordon από αριστερά στο 54', σηκώνονται μαζί για να διώξουν Wood και Murillo, η κεφαλιά του πρώτου χτυπάει στην πλάτη του δεύτερου, στρώνεται στον Alexander Isak που πλασάρει με τη μία καθώς ο Nikola Milenković πέφτει στα πόδια του και στέλνει τη μπάλα στο αριστερό δοκάρι του Sels και στα δίχτυα. Γκολ με μεγάλη δόση τύχης, που όμως δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν άξιζε η Newcastle.

O Elliot, που προσπάθησε πολύ απέναντι στην ομάδα όπου ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά, και ο Jota, που επίσης έκανε ό,τι μπορούσε, πήραν τελικά τις θέσεις του αρνητικού Hudson-Odoi και του Morgan Gibbs-White που ίσως δεν μπορεί να βγάλει ακόμα ολόκληρο ματς (κλήθηκε πάντως πάλι στην Εθνική Αγγλίας), αλλά η αντίδραση των Reds ήταν μάλλον χλιαρή. Στο 61' σε κόρνερ του Elanga από δεξιά ο Yates στο πρώτο δοκάρι έπιασε τη σκαστή κεφαλιά, αλλά ο Pope αυτή τη φορά είχε σωστή θέση και μπλόκαρε. Τρία λεπτά αργότερα, στην άλλη πλευρά του γηπέδου, η κεφαλιά του Gordon μετά τη σέντρα του Isak από την τελική γραμμή ήταν αδύναμη και είχε την ίδια ακριβώς κατάληξη. Στο 68', μετά από δική μας εκτέλεση φάουλ που αναχαιτίστηκε εύκολα, οι Magpies έβγαλαν μια εξαιρετική αντεπίθεση, ο Willock ξέφυγε από δεξιά, σέντραρε στο δεύτερο δοκάρι και ο Isak, που έπιασε με τη μία το βολέ, είδε τη μπάλα να περνάει εκατοστά έξω από το αριστερό δοκάρι του Sels που δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Παρ' όλο που σχεδόν αμέσως ο Howe αντικατέστησε τον πολύ δραστήριο Willock με τον Sandro Tonali, αυτή η φαινομενικά παράλογη κίνηση τελικά τού έδωσε και τη νίκη. Ο Ιταλός έγινε αμέσως ο κυρίαρχος της μεσαίας γραμμής. Χρειάστηκε πάντως μια έμπνευση του Joelinton για να δώσει προβάδισμα στη Newcastle στο 72'. Ο Βραζιλιάνος, βλέποντας ότι δεν πήγαινε κανείς πάνω του, προχώρησε ως την περιοχή μας, άδειασε πανεύκολα τον Elanga και με αριστερό φαλτσαριστό σουτ (πάλι δοκάρι και μέσα...) νίκησε τον Sels σημαδεύοντας σωστά τη δεξιά του γωνία.

Δύο φάσεις πρόλαβε να βγάλει η Forest πριν ο Howe κάνει την τελική κίνηση-ματ: στο 76' μια ψηλοκρεμαστή σέντρα του Ola Aina είχε στόχο τον Wood που περίμενε απλώς να "βοηθήσει" τη μπάλα να μπει, όμως πρόλαβε τελευταία στιγμή και έδιωξε ο Pope τεντώνοντας το κορμί του, και στο 78', ενώ ο Ramón Sosa είχε πάρει λίγο πριν τη θέση του Domínguez, σέντραρε αυτή τη φορά ο Jota και ο Elanga έπιασε την κεφαλιά για να μην καταφέρει για κλάσμα του δευτερολέπτου να την αγγίξει ο Àlex Moreno και να τη στείλει στο άδειο τέρμα. Μετά ο Harvey Barnes αντικατέστησε τον Gordon και τρία λεπτά αργότερα (83') έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρό μας, που λένε οι λάτρεις του μακάβριου χιούμορ Άγγλοι. Και πάλι υποδειγματική κόντρα από τη Newcastle, εξαιρετική μπαλιά του Tonali στον νεοφερμένο, που μπήκε στην περιοχή, ντρίμπλαρε τον πολύ ψηλότερό του Milenković και πριν προλάβει να βοηθήσει αποτελεσματικά ο Anderson σούταρε κάτω από τα πόδια του Σέρβου στην κλειστή γωνία του Sels, που δεν το περίμενε. 1-3 και τέλος.

Τα 15 λεπτά που ακολούθησαν (μαζί με τις καθυστερήσεις) δεν ήταν ακριβώς διαδικαστικά, αλλά οι πάντες είχαν συνειδητοποιήσει το αναπόφευκτο, τη δεύτερη δηλαδή φετινή ήττα της Forest στο πρωτάθλημα, και πάλι στο γήπεδό της. Ο Nuno τα έπαιξε όλα για όλα βγάζοντας Elanga και Moreno και βάζοντας Taiwo Awoniyi και James Ward-Prowse, αλλά η μεγαλύτερη ευκαιρία ήταν στο 97' για το 1-4, με τον Barnes να μπαίνει πάλι στην περιοχή σε κόντρα από το ίδιο σημείο αλλά αυτή τη φορά να πλασάρει ψηλά πάνω στην έξοδο του Sels. Ο Awoniyi βρέθηκε στη θέση που είχε βρεθεί ο Wood νωρίτερα σε σέντρα του Elanga στο 91', και πάλι όμως του πήρε αντίπαλος (αυτή τη φορά ο Burn) τη μπουκιά από το στόμα. Στο 93' ο Murillo είπε να δοκιμάσει την τύχη του... λίγο πάνω από τη σέντρα και μάλιστα δεν αστόχησε πολύ, αφού ο Pope είδε με ανακούφιση τη μπάλα να περνάει σχεδόν ξυστά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι του. Και στο 96' σε σέντρα του Jota o Wood κατάφερε επιτέλους να πιάσει την κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι, αλλά από πολύ δύσκολη γωνία και ψηλοκρεμαστή, οπότε με ένα-δύο πίσω βήματα ο Pope κατάφερε και μπλόκαρε εύκολα. 

Έτσι η θέση της Forest στη βαθμολογία εξαρτιόταν πλέον αποκλειστικά από το αποτέλεσμα του λονδρέζικου ντέρμπι Chelsea-Arsenal, που έκλεινε το βράδυ το πρόγραμμα της 11ης αγωνιστικής. Αυτό ήταν το 1-1, οπότε βρεθήκαμε πέμπτοι, αφού μας πέρασαν και οι δύο στη διαφορά τερμάτων! Το Σάββατο η Manchester City υπέστη την τέταρτη σερί ήττα της σε Αγγλία και Ευρώπη, 2-1 με ανατροπή στο Brighton, και η Liverpool, που επικράτησε της Aston Villa με 2-0 στο Anfield λίγο αργότερα, ξέφυγε με πέντε βαθμούς στην κορυφή. Η αγωνιστική ήταν επίσης σημαδιακή υπό την έννοια ότι δεν υπάρχει πια ομάδα χωρίς νίκη, αφού η Ipswich, που έπαιζε ταυτόχρονα με εμάς, έκανε την έκπληξη μεγατόνων νικώντας στο Λονδίνο την Tottenham με 2-1 (οι κακές γλώσσες ήδη λένε ότι η καρέκλα του Άγγελου Ποστέκογλου τρίζει επικίνδυνα). Την προηγούμενη μέρα το είχαν καταφέρει και οι Wolves, που βύθισαν ακόμα πιο πολύ τη Southampton νικώντας τη με 2-0 στο Molineux. Στα άλλα αποτελέσματα του Σαββατοκύριακου είχαμε Brentford-Bournemouth 3-2, Crystal Palace-Fulham 0-2 (πάλι στην επικίνδυνη ζώνη οι Eagles), West Ham-Everton 0-0 και Manchester United-Leicester 3-0.

Forest: Sels, Aina, Milenković, Murillo, Moreno (Ward-Prowse 88'), Yates, Domínguez (Sosa 74'), Elanga (Awoniyi 88'), Gibbs-White (Anderson 59'), Hudson-Odoi (Jota Silva 59'), Wood.
Newcastle: Pope, Livramento, Schär, Burn, Hall, Guimarães, Longstaff, Willock (Tonali 69'), Joelinton, Gordon (Barnes 60'), Isak (Osula 98'). 
Σκόρερς: Murillo 21' - Isak 54', Joelinton 72', Barnes 83'.
Διαιτητής: Anthony Taylor. Κίτρινες: Yates 65' - Burn 7'.
Θεατές: 30.145 (νέο φετινό ρεκόρ προσέλευσης στο City Ground, αφού οι Geordies πάντα κουβαλάνε πολύ κόσμο...)

Nuno Espírito Santo: "Δεν θα έλεγα ότι το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Εντάξει, χάσαμε, αλλά και από τις ήττες μαθαίνεις, όπως και από τις νίκες. Και από το σημερινό ματς πρέπει να πάρουμε ένα σημαντικό μάθημα. Όπως εύκολα είδαν όλοι, μας τιμώρησε η Newcastle με τον τρόπο που τιμωρούμε εμείς τις άλλες ομάδες. Αυτή είναι η πρώτη σκέψη που πρέπει να κάνουμε για το παιχνίδι. Ειλικρινά, δεν μπορώ να πω ότι παίξαμε άσχημα. Οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στη Newcastle, που είναι μια πολύ καλή ομάδα και κατάφερε να μας θέσει υπό έλεγχο. Κατάφερε να εκμεταλλευτεί κάποιες βιαστικές αποφάσεις μας και μας τιμώρησε στην κόντρα. Ως ομάδα έχει και ταχύτητα και ποιότητα, και έφτιαξε ευκαιρίες που αποδείχθηκαν... θανατηφόρες. Πάντα πιστεύω πως κάθε ματς σού δίνει μια ευκαιρία να βελτιωθείς και ένα μάθημα. Σήμερα θεωρώ πως οφείλουμε να βελτιωθούμε στη χρονική στιγμή που παίρνουμε τις αποφάσεις μας. Βιαστήκαμε και δεν καταφέραμε να κρατήσουμε αρκετά τη μπάλα ώστε να οπισθοχωρήσουν οι παίκτες της Newcastle. Όταν αμύνεσαι και επιτίθεσαι απέναντι σε μια καλά οργανωμένη ομάδα, ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα σου επιτεθεί για τα καλά. Είναι ένα θέμα που πρέπει να λύσουμε. Παρ' όλο που σήμερα χάσαμε, είμαι πολύ ικανοποιημένος. Όλοι μας στη Forest πρέπει να είμαστε πολύ περήφανοι για τους παίκτες μας και για τον τρόπο που δουλεύουμε όλοι μαζί". 

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.