Καλά το πάει η Fulham του Marco Silva για να εξελιχθεί σε έναν ακόμα από τους ανεπιθύμητους για τη Forest αντιπάλους, τους "μπαμπούλες" όπως τους λένε στην Αγγλία. Μπορεί στο ματς του πρώτου γύρου στο City Ground να μην άξιζε τη νίκη, την οποία κατέκτησε χωρίς να είναι καλύτερη και με "περίεργο" πέναλτι, αλλά σήμερα στο Craven Cottage κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το δίκαιο της επικράτησής της. Οι Λονδρέζοι, την αλήθεια να λέμε, κυριάρχησαν απ' άκρου σ' άκρο και αν τυχόν οι Reds, πιο άτολμοι απ' ό,τι και στα 0-3 από City και Arsenal, γύριζαν πίσω με έστω έναν βαθμό, θα μιλούσαμε καθαρά για προϊόν κλοπής. 

Έτσι είναι. Πόσες νίκες μπορείς να πάρεις με κορυφαίο τον γκολκίπερ σου; Ο Matz Sels έκανε ό,τι μπορούσε και σήμερα στο βροχερό Λονδίνο, και κυρίως χάρη σ' αυτόν δεν πήρε το σκορ μεγαλύτερες διαστάσεις, αλλά σίγουρα έχει παράπονα από την άμυνά του, που άλλοτε μέσα στη σεζόν περηφανευόταν ότι δύσκολα έτρωγε φάσεις και σήμερα άφησε τόσες προσπάθειες να φτάσουν μέχρι αυτόν και επέτρεπε μέχρι και να παίζεται... κεφαλοβόλεϊ στην περιοχή μας. Ίσως να ήταν λογική η σκέψη του Nuno Espírito Santo να διατηρήσει το σχήμα με τους τρεις στόπερ που δούλεψε τέλεια στο ματς με τη Brighton, αλλά απέναντι στους πολύ δυνατούς στον αέρα Cottagers οι δικοί μας τα χρειάστηκαν. Και για να μην τα ρίχνουμε μόνο στην άμυνα, καμιά γραμμή δεν δούλεψε σωστά. Ίσως σε κάποιες στιγμές να κυκλοφορήσαμε σωστά τη μπάλα απέναντι στη Fulham που έριχνε συνέχεια τρεις και τέσσερις παίκτες στα λίγα τετραγωνικά όπου παιζόταν το παιχνίδι, οι τελικές μας πάσες όμως είχαν άφθονο χώρο για βελτίωση, για να το πω ευγενικά. Πετύχαμε ένα γκολ χάρη σε μια διπλή έμπνευση των Morgan Gibbs-White και Chris Wood και μια μικρή βοήθεια της τύχης, αλλά κατά τα άλλα ελάχιστα απειλήσαμε τους πρωτευουσιάνους που μπορούν να περηφανεύονται ότι είναι η πρώτη ομάδα που φέτος μάς πήρε έξι βαθμούς, εκεί που ομάδες όπως η πρωτοπόρος Liverpool και η Brighton πήραν από έναν και πολύς τούς ήταν.

Δεν ήμασταν βέβαια μόνο εμείς κακοί. Ήταν κι ο αντίπαλος πολύ καλός, άριστος στο να καλύπτει το δυνατό μας σημείο (τις επιθετικές μεταβάσεις) και διαβασμένος ως προς τις περιοχές που στόχευε μέσα στο "κουτί" μας. Δεν μας έκανε τυχαία 24 τελικές, από τις οποίες αρκετά περισσότερες από δύο θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει στα δίχτυα αν μπροστά από αυτά δεν υπήρχε ο Sels. Κάθε επίθεση των Cottagers μύριζε κίνδυνο, κι όταν από το 70' και μετά αποφάσισαν να διαχειριστούν το προβάδισμά τους δεν μας άφησαν πολλά περιθώρια να ελπίζουμε, ακόμα κι όταν ο Nuno αποφάσισε να επιστρέψει στο παραδοσιακό 4-2-3-1 και να κατεβάσει κόσμο προς τα αντίπαλα καρέ. Είχαν τη φόρα τους από τη μεγάλη εκτός έδρας νίκη επί της Newcastle με 2-1, είχαν περάσει και στο FA Cup επίσης με εκτός 2-1 επί της σκληρής Wigan του Dale Taylor, είναι σε καλή φάση γενικά και το έδειξαν. Αντίθετα, εμείς σκοντάψαμε στο τελευταίο παιχνίδι πριν ανεβούμε μια ανηφόρα με επικίνδυνη κλίση, όπως θα δούμε παρακάτω. Πρώτα όμως στα σημερινά...

Αν και οι Reds προσπάθησαν από την αρχή να πάρουν τα ηνία και είχαν την πρώτη αξιόλογη "κάτι σαν ευκαιρία" του αγώνα στο 11' (μετά από έναν καλό συνδυασμό ο Neco Williams από πάσα του Anthony Elanga, που σίγουρα θα ήθελε να γιορτάσει καλύτερα την 100ή του εμφάνιση στην Premier League, σούταρε λίγο άουτ από το δεξί δοκάρι του Bernd Leno), οι γηπεδούχοι έδειξαν αμέσως τα δόντια τους. Στο 12' ο Adama Traoré (λαδάκι δεν ξέρουμε αν είχε βάλει, αλλά τον μασκοφόρο Williams τον ταλαιπώρησε αρκετά ως πολύ) κατάφερε να φτάσει στην τελική γραμμή και να σεντράρει στο δεύτερο δοκάρι, όπου η κεφαλιά του Raúl Jiménez πέρασε ελάχιστα έξω από το δεξί δοκάρι του Sels, που έπεσε αλλά σίγουρα δεν προλάβαινε αν η μπάλα πήγαινε μέσα. Το πρώτο πάθος δεν έγινε μάθος, κι όταν στο 15' μια νέα σέντρα του Traoré, από πολύ μακριά αυτή τη φορά και με το αριστερό αλλά πάλι στο δεύτερο δοκάρι, πέρασε πάνω από το κεφάλι του Morato που μάλλον πήδησε σε λάθος χρόνο, επιτρέποντας στον αρκετά πιο κοντό Emile Smith-Rowe να σκοράρει με κεφαλιά εξ επαφής. 

H Forest πελάγωσε ανεξήγητα και κόντεψε να φάει κι άλλο γκολ με τον ίδιο τρόπο στο 25', όταν πάλι από σέντρα του Traoré στο δεύτερο δοκάρι ο Jiménez έπιασε για καλή μας τύχη την κεφαλιά του κατευθείαν πάνω στον Sels. Ήταν όμως προφανές ότι το πράγμα δεν λειτουργούσε καλά, και στο 30' ο Sels επιστράτευσε τα σωτήρια αντανακλαστικά του για να διώξει μόλις με τα ακροδάχτυλα σε κόρνερ αυτή τη φορά ένα μακρινό σουτ του Μεξικανού στράικερ. Κι εκεί που λέγαμε "εδώ μπορεί να φάμε και πολλά", όπως πέρσι ένα πράμα, ήρθε η ισοφάριση! Υπό όχι και τόσο εύκολες συνθήκες, ο Gibbs-White έστειλε μια βαθιά ψηλή μπαλιά προς τον Wood. Ο Νεοζηλανδός δεν ξέρω τι ακριβώς έκανε, αλλά κατάφερε με ένα κοντρόλ, είτε κέρδισε κόντρα είτε όχι, να κερδίσει τη μπάλα ανάμεσα σε Calvin Bassey και Antonee Robinson ενώ δεν ήταν και... φαβορί,  να αδειάσει τον πρώτο με προσποίηση και με αριστερό άπιαστο πλασέ στη δεξιά γωνία του Leno να πιστοποιήσει ότι έχει μπει με δύναμη στην κούρσα για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ (μέχρι στιγμής: Mo Salah 22, Erling Haaland 19, Wood 18).

Παρά το μούδιασμά τους όμως από το γκολ κόντρα στη ροή του αγώνα, οι Cottagers έκλεισαν το πρώτο ημίχρονο και πάλι ως η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο. Στο 40' από απόκρουση της άμυνάς μας σε κόρνερ το βολέ του Alex Iwobi πέρασε ψηλά (δύο λεπτά αργότερα είχαμε κι ένα δικό μας ωραία χτυπημένο από τον Elanga στη μικρή περιοχή κόρνερ με Murillo και Nikola Milenković να μην καταφέρνουν να επωφεληθούν), στο 43' σε σέντρα του Saša Lukić o Iwobi προσπάθησε να σκοράρει θεαματικά με τακουνάκι αλλά σημάδεψε την αγκαλιά του Sels και στο 45' ο Βέλγος άπλωσε και πάλι το μακρύ κορμί του για να βγάλει κόρνερ ένα ακόμα γωνιακό μακρινό σουτ του Jiménez. Τι λέτε, ποιος πήγε στα αποδυτήρια πιο ανακουφισμένος;

Στα αποδυτήρια, εδώ που τα λέμε, δεν ξέρω τι ειπώθηκε, ξέρω όμως πως η εικόνα του ματς δεν άλλαξε καθόλου. Και θυμάμαι τον εαυτό μου να λέει στους συνοδοιπόρους της Λέσχης που βλέπαμε τον αγώνα μαζί: "Τυχεροί θα είμαστε να φύγουμε με την ισοπαλία". Ήταν το 61', και μόλις ο Sels μάς είχε σώσει ξανά, πετώντας κόρνερ ένα ωραίο σουτ του Lukić που είχε αφήσει πίσω του τον Danilo. Είχε προηγηθεί μεν μια καλούτσικη δική μας κόντρα που κατέληξε διαδοχικά σε σουτ του Elanga στα σώματα και νέου από τον Elliot Anderson πάνω από τα δοκάρια (51'), αλλά και η φάση του 58', με τον Traoré να βρίσκεται μόνος στην περιοχή, να κοντρολάρει και να σουτάρει με τον Anderson να βάζει το πόδι του πριν η μπάλα φτάσει στο τέρμα. Από το κόρνερ, λοιπόν, από δεξιά με τον Lukić, ο Jiménez πάλι ανενόχλητος με κεφαλιά έφερε τη μπάλα από το πρώτο δοκάρι στο δεύτερο κι εκεί ο Bassey φυσιολογικά κέρδισε στο ψηλό παιχνίδι τον συμπατριώτη του Ola Aina και με ψηλοκρεμαστή κεφαλιά έγραψε αυτό που έμελλε να είναι το τελικό σκορ. Το κεφαλοβόλεϊ που λέγαμε...

Εκεί μάλλον ο Nuno έκανε λάθος. Ναι, ο Danilo όντως δεν ανταποκρινόταν και σωστά αντικαταστάθηκε από τον Ibrahim Sangaré, αλλά έπρεπε να κάνει μαζί και την αλλαγή που έκανε τελικά πέντε λεπτά αργότερα (Callum Hudson-Odoi αντί Morato). Πέραν του ότι το 4-2-3-1 λειτούργησε αρκετά καλύτερα, χάσαμε και ένα διάστημα αλλαγής τσάμπα και βερεσέ και καταλήξαμε να κάνουμε μόνο τρεις στον αγώνα. Θα μου πείτε, με τον Taiwo Awoniyi να παρακολουθεί με σπασμένη μύτη και πολιτική περιβολή, πολλές επιθετικές εναλλακτικές δεν υπήρχαν. Και πάλι όμως, η δημιουργία ερχόταν με το σταγονόμετρο. Αφού στο 73' αναχαιτίσαμε τον Smith-Rowe που βρέθηκε στην περιοχή και μαρκαρισμένος στενά σούταρε άστοχα, στο 77' χρειάστηκε ο Aina να κάνει ένα φανταστικό σλάλομ από δεξιά, να περάσει τρεις παίκτες και να μείνει όρθιος για να βγάλει τη διαγώνια πάσα στον Hudson-Odoi, αλλά το δεξί σουτ του τελευταίου δεν ήταν ιδιαίτερο πρόβλημα για τον Leno που έπεσε και μπλόκαρε. Η Forest είχε εγκατασταθεί σχεδόν στο επιθετικό της μισό, αλλά η Fulham ήταν αυτή που στο 83' μετά από ωραίο τριγωνάκι των παικτών της σέντραρε με τον Robinson, o Milenković μόλις που βρήκε τη μπάλα με το κεφάλι και ο Traoré εξαπέλυσε οβίδα στην κλειστή γωνία, όπου ο Sels ήταν σε ετοιμότητα. Η αλλαγή του Anderson με τον Jota Silva δεν έφερε κάτι σημαντικό, αντίθετα η επανεμφάνιση του Willian στην Premier League μετά το αποτυχημένο του πέρασμα από την Ελλάδα (εδώ γελάμε πολύ) λίγο έλειψε στο 90' να φέρει το 3-1, καθώς ο Βραζιλιάνος έστρωσε στον επίσης νεοεισελθόντα συμπατριώτη του Rodrigo Muniz που νικήθηκε από τον Sels και στην επαναφορά ο Βέλγος έβγαλε και δεύτερο σουτ από τον Harrison Reed. Οι Reds; Τίποτα σπουδαίο. Μόνο στο 94' ο Elanga κατάφερε με αρκετά μεγάλη δόση τύχης να περάσει από δεξιά στην περιοχή, και βλέποντας τον Leno να βγαίνει έκανε με το αριστερό κάτι μεταξύ σέντρας και ψηλοκρεμαστού σουτ με εξωτερικό φάλτσο, στέλνοντας τη μπάλα πιο ψηλά απ' όσο έπρεπε.

Στα περίεργα του αγώνα η πλήρης απουσία καρτών. Δύο κίτρινες σίγουρα χαρίστηκαν, η μία στον Murillo...

H Forest κράτησε την τρίτη θέση, και μάλιστα και μια διαφορά τριών πόντων από την τέταρτη Manchester City, αφού χθες η Chelsea συνετρίβη χθες με 3-0 στο Brighton από την Albion που θέλησε να βγάλει τη δική της αντίδραση για τον διασυρμό της στο City Ground, αλλά τώρα αρχίζει η ανηφόρα που λέγαμε και περιλαμβάνει τρία ματς με ομάδες μέσα στην πρώτη επτάδα! Καταρχάς πάμε την άλλη Κυριακή στο Newcastle, όπου η United γυρεύει τη δική της εξιλέωσε μετά από δύο σερί ήττες στην έδρα της από Bournemouth και Fulham και τη σημερινή ισοπέδωση με 4-0 στο Etihad από τη City! Ακολουθεί εντός η Arsenal, που σήμερα με δύο γκολ στο τέλος πέρασε από το Leicester (0-2) βυθίζοντας τους Foxes στην απόγνωση, και μετά εκτός η ίδια η City! Μην ξεχνάμε ότι μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου αγώνα υπάρχει και το ματς Κυπέλλου με την Ipswich, που σήμερα πήρε μια ανάσα με την ισοπαλία (1-1) εκτός με την Aston Villa. Γολγοθάς λέμε... Σήμερα είχαμε ακόμα Southampton-Bournemouth 1-3, West Ham-Brentford 0-1 και το βράδυ Crystal Palace-Everton 1-2, ενώ η 25η αγωνιστική ολοκληρώνεται αύριο με τους αγώνες Liverpool-Wolves και Tottenham-Manchester United.

Fulham: Leno, Castagne, Andersen, Bassey, Robinson, Lukić, Berge, Traoré, Smith-Rowe, Iwobi, Jiménez.
Forest: Sels, Morato, Milenković, Murillo, Aina, Danilo, Anderson, Williams, Gibbs-White, Elanga, Wood.
Σκόρερς: Smith-Rowe 15', Bassey 62' - Wood 37'.
Διαιτητής: Thomas Bramall. Κίτρινες: -
Θεατές: 27.164 (Forest: περίπου 2.700).

Nuno Espírito Santo: "Ήταν ένα δυνατό παιχνίδι. Προσπαθήσαμε μέχρι τέλους, αλλά δεν καταφέραμε να ισοφαρίσουμε ξανά. Οι αντίπαλοί μας έπαιξαν καλά και νίκησαν, οπότε εμείς οφείλουμε να μάθουμε και να συνεχίσουμε. Ο Chris έφτιαξε το γκολ του μόνος του, κι αυτό μάς έδωσε ελπίδες για το δεύτερο ημίχρονο. Ξεκινήσαμε καλά, αλλά χάσαμε μονομαχίες και δώσαμε αρκετές στατικές φάσεις, που τελικά μας λύγισαν. Είναι γεγονός πως όταν αλλάξαμε το σχήμα μέσα στο παιχνίδι είχαμε μεγαλύτερο πλάτος και περισσότερα πράγματα στα οποία είμαστε συνηθισμένοι. Ταυτόχρονα όμως δεν βρίσκαμε επαφές από τις σέντρες στην αντίπαλη περιοχή. Ήμασταν λίγο βιαστικοί. Υπάρχουν τώρα πολλά πράγματα που θα έκανα διαφορετικά. Η ιδέα μου ήταν να βάλουμε ένα επιπλέον κορμί στην περιοχή μας και να ελέγξουμε καλύτερα τα πράγματα. Η δύναμη της Fulham είναι οι καλοί της παίκτες στα άκρα, κι αυτό το περιμέναμε. Αλλά εκμεταλλεύεται και την περιοχή καλά. Δυστυχώς το σχέδιό μας δεν λειτούργησε. Στο πρώτο ημίχρονο η Fulham μάς δημιούργησε πολλά προβλήματα και έλεγξε απόλυτα το ματς. Είναι σίγουρα η εποχή της σεζόν όπου πρέπει να φανούμε πιο δυνατοί". 

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας The Straits Times.