Στο δρόμο προς την κατάκτηση του δεύτερου και τελευταίου ως σήμερα FA Cup της ιστορίας της, η Forest είχε ζοριστεί πολύ στον τρίτο γύρο, Όχι από ομάδα τρίτης, όπως απόψε, αλλά από ομάδα ερασιτεχνικής κατηγορίας, την... ιστορική Tooting & Mitcham. Σε ένα γήπεδο - ο θεός να το κάνει, είχε φέρει ισοπαλία 2-2 πριν επικρατήσει άνετα στον επαναληπτικό του City Ground με 3-0. 2-2 φέραμε κι απόψε με μια ομάδα δύο κατηγορίες πιο κάτω (που δεν έχει μάλιστα ούτε μία νίκη σε 8 αγώνες μέσα στο 2025), πάλι σε γήπεδο της μη προκοπής, αλλά επειδή σήμερα δεν υπάρχει επαναληπτικός περάσαμε στα πέναλτι... Για γούρι το κάναμε;

Δεν ήταν και πολύ δυνατόν να παίξουν οι Reds τη μπάλα τους σε τέτοιον αγωνιστικό χώρο, όπου η μπάλα άλλοτε αναπηδούσε κι άλλοτε σε κοντινές πάσες... δεν έφτανε μέχρι τον συμπαίκτη (κι ας μην είχε προηγηθεί βροχή), αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Από μένα δεν θα διαβάσετε τίποτα βαρύγδουπα τύπου "οι παίκτες είχαν μείνει στον ήλιο του Dubai", αλλά είναι γεγονός ότι παρουσιάστηκαν μάλλον ανόρεχτοι απέναντι στην ηρωική ομάδα του Gary Caldwell, που ήταν έτοιμη να δώσει τον αγώνα της ζωής της, έβαλε δύο τυχαία γκολ (έχασε κι άλλα... μη τυχαία είναι η αλήθεια) και μας έκανε τη ζωή δύσκολη, ακόμα κι όταν έμεινε με δέκα παίκτες. Αυτή τη στιγμή η Forest έχει ξεκινήσει για το μακρύ ταξίδι της επιστροφής, κουβαλώντας την πρόκριση, που είναι και το μόνο θετικό στοιχείο. Γιατί ούτε καταφέραμε να ξεκουράσουμε όλους τους βασικούς, ούτε να γυρίσουν όλοι πίσω υγιείς. Η γεύση λοιπόν είναι και γλυκιά, και πικρή.

Δεν είναι εύκολο να δημιουργήσεις απέναντι σε μια ομάδα που παίζει ολόκληρη πίσω από τη μπάλα, και αυτό ήταν σαφές ακόμα κι όταν μπήκαν οι κατεξοχήν δημιουργικοί μας χαφ (Morgan Gibbs-White, Elliot Anderson). O Nuno Espírito Santo είχε κατεβάσει σχεδόν αυτούσια την ενδεκάδα του αγώνα με τη Luton για το Κύπελλο, εκτός του φευγάτου James Ward-Prowse και του Morato, γυρίζοντας το σύστημα σε 4-2-3-1 (πάλι με τον Harry Toffolo σε θέση αριστερού στόπερ) με την παρουσία των Ibrahim Sangaré και ο Danilo. Ο πρώτος είχε τη δουλειά να βοηθάει τον Ryan Yates στην αναχαίτιση των αντίπαλων επιθέσεων και ο δεύτερος να προσπαθήσει να μπει για λίγο στα παπούτσια του Gibbs-White. O Danilo δεν τα κατάφερε, αλλά προς γενική έκπληξη από τα πόδια του Ιβοριανού ξεκίνησαν και τα δύο γκολ μας!

Η Forest έδειξε κάποιον χαρακτήρα, δεν πτοήθηκε από το γρήγορο (και τσαμπατζίστικο) γκολ που δέχθηκε και είχε ήδη ανατρέψει την κατάσταση πριν το ημίχρονο, για να ισοφαριστεί εξίσου τυχαία στις αρχές του δεύτερου μέρους και να γίνει ο αγώνας κλωτσοπατινάδα. Οι Άγγλοι ρέφερι δείχνουν πάντα συμπάθεια στους "μικρούς" σε αγώνες Κυπέλλων και ο Andrew Kitchen, που σφυρίζει αγώνες χαμηλότερων κατηγοριών, δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Μόνο που βλέποντας την ανοχή του οι Grecians (αν απορήσατε για τις ελληνικές σημαίες στο γήπεδο, η παρουσία τους οφείλεται στο παρατσούκλι της ομάδας) το παράκαναν, τόσο με τις βουτιές για να κερδίζουν φάουλ όσο και με κάποια πολύ σκληρά χτυπήματα. Ο Ed Turns μάλιστα έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο και δικαίως αποβλήθηκε... Αλλά ούτε αυτό αποτελεί φυσικά δικαιολογία για την κακή εμφάνιση. 

Οι Reds αιφνιδιάστηκαν μόλις στο 5', όταν ο Carlos Miguel, συνήθως σταθερός, έχασε ανεξήγητα τη μπάλα μέσα από τα χέρια του σε μάλλον χλιαρή σέντρα του Demetri Mitchell και ο πολύπειρος Josh Magennis, διεθνής με τη Βόρεια Ιρλανδία και σήμερα, προς το τέλος της καριέρας του, τρέφεται από τέτοιες φάσεις και έσπρωξε τη μπάλα στο άδειο τέρμα πριν τον προλάβει ο Àlex Moreno, δίνοντας άλλο χρώμα στην αναμέτρηση και... έξτρα φωνή στους φίλους της ομάδας του από πολύ νωρίς. Δεν θα το χαίρονταν όμως για πολύ. Αφού ο Danilo δοκίμασε με δύο σουτ από το ύψος της περιοχής στο ίδιο λεπτό (9'), με κατάληξη την αγκαλιά του Joe Whitworth και τις διαφημιστικές πινακίδες και ο νεαρός δανεικός από την Crystal Palace γκολκίπερ έκανε στο 14' ένα λάθος προσπαθώντας να διώξει και χάνοντας την κόντρα αλλά ο Vincent Harper πρόλαβε κι έδιωξε τη μπάλα που κατευθυνόταν προς το τέρμα, στο 15' η Forest ισοφάρισε. Με ωραία κάθετη ο Sangaré βρήκε στην περιοχή τον Ramón Sosa, που βγήκε στη μπάλα πριν τον Turns και πριν προλάβει ο Harper να τον διώξει πλάσαρε, για να βρει λίγο τη μπάλα ο Whitworth αλλά να μην καταφέρει να αποτρέψει την πορεία της προς το βάθος της εστίας του. 

Οι γηπεεδούχοι κάπως... ηρέμησαν και στο 32' ο Danilo γύρισε από δεξιά στον Taiwo Awoniyi, που σούταρε με τη μία με το δεξί αλλά ο Whitworth με τα ακροδάχτυλα κατάφερε να διώξει σε κόρνερ τη μπάλα που πήγαινε καρφί στην αριστερή του γωνία. Δεν μπόρεσε να κάνει όμως τίποτα παρά να σταθεί όρθιος και να παρακολουθεί την πορεία της μπάλας στη φάση του 37'. Πάλι ο Sangaré βρήκε τον Awoniyi στα όρια της περιοχής με πλάτη στο τέρμα. Ο Νιγηριανός στράικερ έκανε μια στροφή γύρω από τον εαυτό του, ελευθερώθηκε και με πανέμορφο αριστερό σουτ βρήκε τη δεξιά γωνία του αντίπαλου γκολκίπερ (φωτογραφία επάνω). Μέχρι την ανάπαυλα, αξιοσημείωτες ήταν οι φάσεις του 40', όταν διαδοχικά ο Danilo και ο Sosa προσπάθησαν να σκοράρουν με κόρνερ! Το χτύπημα του πρώτου έδιωξε με μεγάλη δυσκολία ο Whitworth, ενώ του δεύτερου πέρασε λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι...

Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε πάλι με ψυχρολουσία. Σε κόρνερ του Ryan Trevitt από δεξιά, ο Magennis έπιασε ανενόχλητος την κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι. Ο Miguel απέκρουσε, ο Magennis ξαναδοκίμασε με το πόδι, ο Βραζιλιάνος μάλλον θα απέκρουε και πάλι, έβαλε όμως στραβά το πόδι του ο Willy Boly και έστειλε τη μπάλα στο δεξί δοκάρι του και στα δίχτυα. Όσο και να επιμένει η στατιστική υπηρεσία της FA ότι το γκολ ήταν του Magennis, εγώ το χρεώνω στον Boly γιατί δεν έχω δει πολλά πιο καθαρά αυτογκόλ από αυτό. Τέλος πάντων, οι Reds προσπάθησαν να αντιδράσουν και στο 52' στην εξέλιξη ενός κόρνερ ο Jota γέμισε με το κεφάλι, αλλά ο Sosa δεν πρόλαβε να στείλει τη μπάλα μέσα. Κάπου εκεί (56') ένιωσε ενοχλήσεις ο Miguel, βγήκε και πήρε τη θέση του ο Matz Sels (και ταυτόχρονα ο Nico Domínguez αυτή του Danilo). O Βέλγος κλήθηκε αμέσως (62') στη δράση για να αποκρούσει ωραίο σουτ του Φινλανδού Ilmari Niskanen μετά από άνοιγμα του Magennis. Η πιθανότητα να καθίσει στον πάγκο στο ματς με τη Fulham το Σάββατο ο γερο-Wayne Hennessey είναι πλέον παραπάνω από ορατή...

Ο Nuno άλλαξε και τα υπόλοιπα χαφ του στο 72', με τον Gibbs-White και τον Anderson να "βγάζουν" Sangaré και Yates. O Elliot μπήκε αμέσως σε ρυθμό αγώνα, με ένα δυνατό σουτ που βρήκε τα δίχτυα από την έξω πλευρά στο 73' και μια πάσα στον MGW, που σούταρε όμως πάνω στον Whitworth στο 75'. Η Forest κυριαρχούσε, αλλά άκουσε δυνατό καμπανάκι στο 81', όταν ο Turns βρέθηκε δεξιά στην περιοχή μας, γύρισε συρτά, η μπάλα πέρασε από τον Sels αλλά ευτυχώς ήταν εκεί ο Boly για να τη διώξει. Η Exeter, όχι και τόσο σίγουρη ότι θα άντεχε παράταση, έβαλε φρέσκα πόδια και με αλλεπάλληλα κόρνερ γύρευε να κλέψει το ματς. Στο 86' ο Gibbs-White έβαλε τις φωνές στον Sosa που φεύγοντας στην κόντρα μετά από ένα από αυτά τα κόρνερ άργησε πολύ να δώσει τη μπάλα και κόπηκε, και στο επόμενο λεπτό ο αρχηγός της Forest μετά την αποχώρηση του Yates δέχθηκε ένα πολύ σκληρό χτύπημα με τις τάπες στον μηρό από τον Turns, που μετά από λίγη σκέψη του Kitchen αντίκρισε την κόκκινη κάρτα. Και στο 90' από ένα φάουλ του Sosa από δεξιά, ο Awoniyi πήγε να διεκδικήσει την κεφαλιά από τον Whitworth που έβγαινε με φόρα (αρκετά εκτός μικρής περιοχής) με συνέπεια να χτυπήσουν κεφάλι με κεφάλι. Ο αντίπαλός του σηκώθηκε αμέσως, αλλά ο άτυχος Taiwo έμεινε 13 λεπτά κάτω, έφυγε με φορείο και πήρε τη θέση του ο Chris Wood. Πολύ κρίμα γιατί ήταν μέσα στις φάσεις, είχε βάλει ένα ωραίο γκολ και γενικά είχε πολύ καλή παρουσία...

Λίγο πριν το τράκο Whitworth-Awoniyi, o Kitchen είχε δώσει δέκα λεπτά καθυστέρηση, που είχαν αρκετό δράμα μέσα τους καθώς μάλλον κανείς δεν ήθελε παράταση. Στο 108' ο Gibbs-White άνοιξε δεξιά στον Jota και o Whitworth απέκρουσε το σουτ του Πορτογάλου, για να αστοχήσει πολύ ο Anderson στην εξέλιξη της φάσης. Η Exeter των δέκα παικτών προσπάθησε να μας προκαλέσει έμφραγμα, κυρίως στη φάση του 109' όπου ο αναπληρωματικός Patrick Jones μπήκε από δεξιά στην περιοχή και σούταρε διαγώνια αλλά η μπάλα έφυγε λίγο έξω από το δεξί δοκάρι του Sels, και λιγότερο σε αυτή του 112', με τον γκολκίπερ μας να αποκρούει μάλλον εύκολα σουτ του Jay Bird, που είχε μπει κι αυτός στον αγώνα. Αλλά όλα τα λεφτά ήταν η φάση του 113', του τελευταίου λεπτού του κανονικού αγώνα δηλαδή, με τον Jota να ξεφεύγει από τον Caleb Watts, να σουτάρει με δύναμη στην έξοδο του Whitworth και να κρύβει το πρόσωπό του βλέποντας τη μπάλα να χτυπάει στο αριστερό δοκάρι του!

Οι γηπεδούχοι ξεκίνησαν καλά την παράταση, με το βολέ του Magennis που πήγε πάνω στον Sels στο 92' (μη μπερδεύεστε, ξεκινήσαμε την αρίθμηση πάλι από το 90'), και στο 94' ο Wood δεν πρόλαβε να σκοράρει στο ριμπάουντ μετά από ασθενή απόκρουση του Whitworth σε σουτ του Neco Williams, που είχε πάρει τη θέση του Moreno στο ξεκίνημα της παράτασης επωφελούμενος από τη δυνατότητα έξτρα αλλαγής. Οι Grecians έπεφταν πια με το παραμικρό, και τεχνίτης σ' αυτό αναδείχθηκε ο δανεικός από τη Brentford Tony Yogane, που συν όλα τα άλλα δεν τιμωρήθηκε ούτε με φάουλ για το πάτημα στον Eric Moreira στο 98', που έστειλε τον Γερμανό πιτσιρικά για λίγο εκτός αγώνα. Η Forest συνέχισε την πίεση ελπίζοντας να μην πάει το παιχνίδι στα πέναλτι. Στο 108' από κόρνερ του Sosa από αριστερά ο Whitworth έβγαλε εντυπωσιακά μια κεφαλιά του Wood από τη μικρή περιοχή, ενώ και στο 112' ο Νεοζηλανδός προσπάθησε να σημαδέψει την αριστερή γωνία αλλά ο γκολκίπερ της Exeter έπεσε και μπλόκαρε. Ένα σουτ του MGW στο 114' από το ύψος της περιοχής έφυγε λίγο άουτ, και οι τρεις τελευταίες ευκαιρίες μας είχαν τη σφραγίδα του Domínguez: στο 116' ο Whitworth έχασε τη μπάλα σε ένα ακόμα κόρνερ του Sosa και το ψαλιδάκι του Αργεντίνου έστειλε τη μπάλα λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι, στο 119' δοκίμασε την τύχη του από μακριά χωρίς να αστοχήσει πολύ και στο 121' ο Whitworth είπε πάλι "όχι" στην κεφαλιά του από νέο κόρνερ του Sosa.

Στα πέναλτι φάνηκε η εμπειρία τόσο του Sels, που έπεσε σε όλα σωστά και απέκρουσε ένα, ενώ οι παίκτες της Forest σημάδεψαν όλοι τη δεξιά γωνία του Whitworth και ευστόχησαν με πολύ καλά χτυπήματα. Η σειρά: Magennis 1-0 (ο Sels για λίγο δεν κατάφερε να αποκρούσει), Wood 1-1, Cole απόκρουση Sels, Gibbs-White 1-2, A. MacDonald οριζόντιο δοκάρι, Anderson 1-3, Yogane 2-3, Williams 2-4. Όπως είπαμε κρατάμε την πρόκριση που μας φέρνει αντιμέτωπους το Σαββατκύριακο 1-2 Μαρτίου με την Ipswich στο City Ground, γυρίζουμε στη βάση μας μαζί με τους ταλαιπωρημένους αλλά χαρούμενους φίλους της ομάδας και ετοιμαζόμαστε για το ταξίδι στο Λονδίνο...

Exeter: Whitworth, Niskanen, McMillan (Bird 90+13'), Α. MacDonald, Turns, Harper (Jones 83'), Mitchell (Yogane 74'), Francis (Woods 83'), Trevitt (Watts 71'), Richards (Cole 83'), Magennis.
Forest: Carlos Miguel (Sels 59'), Moreira, Boly, Toffolo, Moreno (Williams 91'), Yates (Anderson 71'), Sangaré (Gibbs-White 72'), Jota Silva, Danilo (Domínguez 59'), Sosa, Awoniyi (Wood 90+13'). 
Σκόρερς: Magennis 5', Boly 50' (αυτογκόλ) - Sosa 15', Awoniyi 37'.
Διαιτητής: Andrew Kitchen. Κίτρινες: McMillan 38', Yogane 115' - Williams 105+1'. Κόκκινη: Turns 87' (απευθείας).
Θεατές: 8.330 (Forest: περίπου 1.350).

Nuno Espírito Santo: "Είμαστε, νομίζω, όλοι ανακουφισμένοι. Δεν ήταν και το καλύτερο παιχνίδι. Αρχίσαμε άσχημα, αντιδράσαμε καλά και ανατρέψαμε το σκορ. Στο δεύτερο ημίχρονο προσπαθήσαμε να καθαρίσουμε το ματς. Δεχθήκαμε όμως γκολ από μια στατική φάση και μετά απ' αυτό μπήκε και ο κόσμος στο παιχνίδι και όλα άλλαξαν. Είμαστε ανακουφισμένοι και χαρούμενοι που προκριθήκαμε. Συγχαρητήρια στην Exeter. O Taiwo έχει πάθει διάσειση και νομίζω ότι έχει σπάσει και τη μύτη του. Πονάει πολύ αλλά χαμογελάει γιατί έκανε εξαιρετική δουλειά για την ομάδα και έβαλε και γκολ, πράγμα που μας χαροποίησε πολύ. Τον εξέτασαν ήδη και μπορεί να ταξιδέψει. Ο Miguel θα χρειαστεί εξετάσεις. Νομίζω ότι τραυματίστηκε στον οπίσθιο μηριαίο από ένα ελεύθερο χτύπημα. Ας ελπίσουμε να μη μας λείψει για καιρό".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.