marinakis

Ήρθε, λοιπόν, τους έτριξε τα δόντια κι έφυγε! Δεν παρακολούθησε καν τον αγώνα με τη Bolton από τις κερκίδες. Αφού πρώτα, αν πιστέψει κανείς κάποια σχετικά δημοσιεύματα στην Αγγλία (και τις αναπαραγωγές τους στην Ελλάδα, βεβαίως βεβαίως), έκανε τους τοίχους της Nigel Doughty Academy να τρέμουν και την καρέκλα του Aitor Karanka να ετοιμάζεται να εκσφενδονίσει χιλιάδες βολτ στο κορμί του άτυχου Βάσκου σε περίπτωση ήττας, επέστρεψε ήσυχα κι ωραία στο γραφείο του στο Λονδίνο και περίμενε. Φήμες ότι στα υπόγειά του διαθέτει μια καλοδιατηρημένη λαιμητόμο διαψεύδονται ως ανεπιβεβαίωτες...

Προχθές, ο συνιδιοκτήτης και "ισχυρός άνδρας" της Forest Βαγγέλης Μαρινάκης έκανε μια πολύ σπάνια επίσκεψη στο Nottingham. Και όταν λέμε σπάνια, εννοούμε σπανιότατη. Ξεχάστε όσα ξέρατε με τον Fawaz Al-Hasawi, που μπορεί τον μισό χρόνο να βρισκόταν στο Κουβέιτ αλλά τον άλλο μισό αλώνιζε στα γραφεία της ομάδας, τσακωνόταν στο twitter με οπαδούς αντίπαλων ομάδων, έδινε συνεντεύξεις, τραπέζωνε παίκτες και δημοσιογράφους και... ξεχνούσε να τιμήσει κάποιες οικονομικές υποχρεώσεις του συλλόγου. Ο νέος ιδιοκτήτης έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον Nicholas Randall, τον Γιάννη Βρέντζο και όλο του το επιτελείο και προτιμά να μένει μακριά.

Το ότι ήρθε σίγουρα αποτελεί είδηση. Ένα ματς της ομάδας έχει παρακολουθήσει όλο κι όλο από κοντά από τότε που την ανέλαβε: το περσινό 5-2 στο Loftus Road επί της QPR. Ο χρόνος του, άλλωστε, είναι πολύτιμος και τον μοιράζει ανάμεσα στον Πειραιά και το Λονδίνο, όπου εδρεύουν οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις του. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν η επίσκεψη ήταν προγραμματισμένη ή έγινε με αφορμή τα αποτελέσματα της ομάδας. Τα οποία, παρεμπιπτόντως, τον τελευταίο καιρό χωρίς να είναι εντυπωσιακά, σίγουρα δεν είναι για θρήνους και καταστροφολογία. Αν ισχύει η πρώτη εκδοχή, όπως άλλωστε ανέφερε σε ιντερνετική συνομιλία της με τον κόσμο της ομάδας πριν τον αγώνα με τη Bolton η Sarah Clapson της Nottingham Post, τότε το τάιμινγκ της επίσκεψης Μαρινάκη απλώς έτυχε να μην είναι το ιδανικό - μετά από την κακή εμφάνιση και την ήττα από τη Norwich το Σάββατο στο City Ground.

Το γεγονός καλύφθηκε σε χαμηλούς τόνους από την έτσι κι αλλιώς μετριοπαθή Nottingham Post, που μάλιστα διαθέτει τρεις δημοσιογράφους μονίμως στο ρεπορτάζ της ομάδας: τον Paul Taylor, τον Barry Cooper και την Clapson, με την αρωγή καμιά φορά και του Robin Chipperfield, ο οποίος όμως έχει πιο γενικό ρόλο, αφού καλύπτει και θέματα Notts County και Mansfield Town. Η Post, λοιπόν, ανέφερε ότι το κεντρικό μήνυμα της ομιλίας Μαρινάκη προς παίκτες και τεχνική ηγεσία ήταν πάνω κάτω η υπενθύμιση ότι τόσο η δική του φιλοδοξία, όσο και ολόκληρου του οργανισμού ήταν να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες των φιλάθλων, που επιθυμούν την επιστροφή της ομάδας στην Premiership. Φοβερή είδηση, έτσι; Εκτός κι αν περιμέναμε ένας ιδιοκτήτης να πει κάτι άλλο!

Κάτι που δε χώνεψα ποτέ στην Αγγλία είναι η λεγόμενη "συμπερασματική δημοσιογραφία", που δυστυχώς χρησιμοποιείται κατά κόρον. Έτυχε, λοιπόν, να πάρουν χαμπάρι την επίσκεψη και οι δημοσιογράφοι του Λονδίνου, με αποτέλεσμα να επιδοθούν σε συμπεράσματα εξ αποστάσεως. Το αποκορύφωμα ήταν ένα δημοσίευμα της Laurie Whitwell στην πανεθνικής κυκλοφορίας Daily Mail, το οποίο ευχαρίστως αναπαρήγαγαν ελληνικές εφημερίδες και ιστοσελίδες που όλοι ξέρουμε πώς λειτουργούν και τι είδους πολιτική κάνουν (όχι μόνο σε σχέση με τον ιδιοκτήτη της Forest, για να εξηγούμαστε). Το ζουμί του "ρεπορτάζ" ήταν ότι ο Έλληνας εφοπλιστής ήταν "δυσαρεστημένος" από την ασταθή πορεία της ομάδας (η οποία τότε βρισκόταν στην όγδοη θέση! Καταστροφή, έτσι;), και είχε αποφασίσει να πάει ο ίδιος επί τίπου και να μιλήσει σε σκληρή γλώσσα σε παίκτες και τεχνική ηγεσία σχετικά με τις υποχρεώσεις τους για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Υπήρχαν και "λεπτομέρειες": ότι ο Μαρινάκης τόνισε πόσα χρήματα έχει ξοδέψει η ομάδα φέτος και πόσο απογοητευμένος ήταν που φαίνονται να μην πιάνουν τόπο! Φυσικά το άρθρο δεν παρέλειπε να αναφέρει ότι "ο Μαρινάκης στην Ελλάδα έχει διώξει 12 προπονητές σε 8 χρόνια", άρα ηλίου φαεινότερον: η θέση του Karanka κινδυνεύει!

Φυσικά όλα αυτά δεν είχαν καμιά σχέση με όσα βγήκαν παραέξω από τον ίδιο το σύλλογο, ότι δηλαδή όλες οι επαφές Μαρινάκη έγιναν σε πολύ καλό κλίμα και με καμιά υποψία "απειλής". Πρώτος επιχείρησε να αποτελέσει τη φωνή της λογικής ο θρύλος της ομάδας Garry Birtles, ο οποίος ως γνωστόν διατηρεί εδώ και χρόνια δική του στήλη στην Post: "Πολλοί θα το δουν αρνητικά. Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Ο άνθρωπος με την επίσκεψή του έδειξε ότι πιστεύει στην ομάδα και θέλει να το ακούσουν και οι παίκτες από το στόμα του, παρ' όλο που ο Karanka σίγουρα τους το έχει μεταφέρει. Οι παίκτες μάλλον καλύτερα πρέπει να νιώθουν από την επίσκεψη αυτή".

Παρακολουθώντας το χθεσινό ματς με τη Bolton, δεν είδα παίκτες με τρεμάμενα πόδια. Είδα μάλλον παίκτες απελευθερωμένους, να κυκλοφορούν πανέμορφα τη μπάλα και στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα να συμπεριφέρονται ως γηπεδούχοι σε ξένο γήπεδο. Εντάξει, η δυναμικότητα της Bolton είναι χαμηλή, αλλά αυτό δεν την έχει εμποδίσει ως τώρα να κάνει και μερικές κηδειούλες (όπως το 2-1 εκτός επί της West Brom στην πρεμιέρα και το 1-0 εντός επί της Derby). Επίσης, σαράντα χρόνια είχαμε να νικήσουμε τους Trotters στην έδρα τους και στο γήπεδο όπου παίζουν σήμερα δεν τους είχαμε νικήσει ποτέ. Μη νομίζετε πως αυτά δεν παίζουν ρόλο... Εν πάση περιπτώσει, ακόμα και για όσους πίστεψαν ότι οι Reds κέρδισαν χθες με τη δαμόκλειο σπάθη να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους, οι δηλώσεις του Karanka μετά το ματς μάλλον θα διέλυσαν τις αμφιβολίες - αφού ήταν αδύνατον να μη ρωτηθεί για τέτοιο θέμα: "Δεν αισθάνθηκα καμιά επιπλέον πίεση, γιατί ξέρω τη δουλειά μου. Όταν ο ιδιοκτήτης έρχεται εδώ, νιώθεις ότι έχεις κάποιον πλάι σου. Ήταν πολύ εμψυχωτικός και πιστεύω πως η επίσκεψή του έκανε περισσότερο καλό στους παίκτες, αφού εγώ τον είχα ήδη συναντήσει μερικές φορές. Ήταν όμορφο να τον βλέπεις στο προπονητικό κέντρο και να ακούς από τα χείλη του λόγια στήριξης, που δείχνουν ότι στην προσπάθειά μας είμαστε όλοι μαζί. Είναι μια καλή σεζόν για να κάνουμε κάτι ωραίο. Αυτά ήταν τα λόγια του - και το μήνυμά του είναι αυτό που ακούγεται από όλους μας: να συνεχίσουμε ακάθεκτοι".

Αυτά προς αποφυγήν αυθαίρετων συμπερασμάτων, με την υπενθύμιση ότι το ποδόσφαιρο στην Αγγλία λειτουργεί εντελώς διαφορετικά απ' ό,τι στην Ελλάδα... ευτυχώς.

Υ.Γ.: Το άρθρο, ο αρθρογράφος και η Λέσχη δεν έχουν ανάγκη να γλείψουν κανέναν Μαρινάκη. Το αφήνουν σε άλλους και εξακολουθούν να λατρεύουν το σήμα και τη φανέλα.

* Η φωτογραφία είναι από την οικονομική ιστοσελίδα Fairplay.