Όταν είδα στο facebook ότι κάποιος καλόψυχος Red είχε αποφασίσει να στήσει το κινητό απέναντι από τον υπολογιστή του και να "μεταδώσει" έτσι τον αγώνα Ipswich-Forest που έβλεπε (επί πληρωμή) απευθείας από το Portman Road, ενθουσιάστηκα. Καμιά ώρα και κάτι αργότερα, ήθελα να σπάσω τον δικό μου υπολογιστή από τα νεύρα. Ευτυχώς που δεν είμαι Tyler Walker, Kieran Dowell ή Daryl Murphy. Γιατί πραγματικά, πηγαίνοντας στα αποδυτήρια μετά τη λήξη του ματς, δεν είμαι βέβαιος ότι θα μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου και να μην αρπαχτώ με κάποιους συμπαίκτες μου.

Το πράγμα παρατράβηξε. Κάναμε τρία clean sheets στο γήπεδό μας πριν από την ήττα από την Cardiff και το πρόβλημα κρύφτηκε κάτω από το χαλί, για να αναδυθεί και πάλι σήμερα μέσα σ' όλη του τη δυσωδία. Δεν είναι δυνατόν από τη μέση και μπροστά να παίζουμε τέτοια μπάλα που ο αντίπαλος να μην περνάει τη σέντρα, να βάζουμε δύο γκολ σαν τα σημερινά εκτός έδρας, και πίσω να κάνουμε δώρο άλλα τέσσερα. Τι διάολο συμβαίνει λοιπόν με την άμυνα; Πώς σε έναν αγώνα με 70-30 κατοχή μπάλας (πάλι!) χάνουμε 4-2; Πώς γίνεται οι αντίπαλοι να κάνουν 5 σουτ στο τέρμα και να τρώμε τα 4; Πώς γίνεται οι μπροστινοί να φέρνουν το παιχνίδι δύο φορές στα ίσα και να μπαλώνουν τις ηλιθιότητες (γιατί για τέτοιες επρόκειτο) των πίσω και οι πίσω να μη σοβαρεύονται; Πώς είναι δυνατόν, σε τελευταία ανάλυση, να ακούνε τους αντίπαλους οπαδούς να γελάνε και να τους κοροϊδεύουν κάθε φορά που έχουν τη μπάλα στα πόδια, να τους κάνουν "μπου" για να κάνουν λάθος, και να μην επαναστατεί ο εγωισμός τους; Γιατί αν δεν διαθέτουν εγωισμό, σόρι κιόλας αλλά κάνουν λάθος δουλειά!

Δεν είναι δυνατόν, κύριοι της άμυνας, μόλις στο 7' ο τερματοφύλακας να αποκρούει το δυνατό φάουλ του Martyn Waghorn, να μην τρέχει κανένας να "φάει" τη μπάλα και ο Callum Connolly να σκοράρει σαν κύριος. Δεν είναι δυνατόν, κύριε Armand Traoré που έχεις κάνει και στην Arsenal ως μεγάλο ταλέντο, τρομάρα σου, στο 37' και ενώ η ομάδα σου έχει ισοφαρίσει ήδη μια φορά, να μένεις καρφωμένος στο έδαφος στην ψηλοκρεμαστή σέντρα του Jonas Knudsen και να εκτελεί ο άλλος πλάγιος μπακ (!) Dominic Iorfa με κεφαλιά εξ' επαφής τον τερματοφύλακά σου. Δεν είναι δυνατόν, κύριε Michael Mancienne, που φοράς και το περιβραχιόνιο, στο 53', ενώ έχεις ακούσει ό,τι έχεις ακούσει στα αποδυτήρια για το πρώτο ημίχρονο και παρ' όλα αυτά βγαίνεις στο γήπεδο στο 2-2, να κάνεις τέτοια πάσα προς τα πίσω και ο Waghorn να σου λέει "ευχαριστώ πολύ" έχοντας την πιο εύκολη δουλειά του κόσμου για να ξαναβάλει την ομάδα του στη θέση του οδηγού. Τι να την κάνουμε κατόπιν εορτής τη φάτσα της φωτογραφίας; Και δεν είναι δυνατόν, κύριε David Vaughan, πάνω που η ομάδα σου πιέζει για την ισοφάριση να πουλάς έτσι εύκολα τη μπάλα και σε τέτοιο σημείο, ώστε να χρειάζεται απλώς μια κάθετη στον Waghorn κι από εκεί μια παράλληλη σέντρα για το πιο εύκολο γκολ της καριέρας του Κοσοβάρου Bersant Celina. Αυτές ήταν όλες κι όλες οι απειλητικές φάσεις που έφτιαξε η γηπεδούχος Ipswich. Όλες, μα όλες από δικά μας δώρα! Αν εξαιρεθούν αυτές, ο Jordan Smith (άλλος ένας που πρέπει να ούρλιαζε μετά το τέλος καθώς τον εκθέτουν συνέχεια και υφίσταται ο ίδιος την επίθεση των άσχετων της κερκίδας που ζητούν... μεταγραφή τερματοφύλακα από τα social media, λες και με τέτοια άμυνα θα γλιτώναμε ακόμα κι αν ο Peter Shilton ξαναγινόταν 25 χρονών και επέστρεφε στο City Ground) ήταν θεατής χωρίς εισιτήριο!

Κι από την άλλη οι αμυντικοί της Ipswich να έχουν... περισσότερη δουλειά! Εκεί είναι που τρελαίνεσαι. Στο 16' ούτε οι ίδιοι δεν κατάλαβαν πώς γλίτωσαν το γκολ, ρίχνοντας απανωτά κορμιά πάνω στη μπάλα, με τον Murphy να σουτάρει, τον Bartosz Białkowski, κορυφαίο γκολκίπερ της Championship τα δύο τελευταία χρόνια κατά τον μάνατζερ των Tractor Boys Mick McCarthy, να αποκρούει, σε δευτερόλεπτα να βγάζει από τη γραμμή το δεύτερο πλασέ του Walker και τελικά να σκουντουφλάει στο δοκάρι προσπαθώντας να φτάσει το τελικό σουτ του Eric Lichaj που κατέληξε ξυστά άουτ. Στο 29' ο Ben Osborn με τον Walker έκαναν πάλι την ίδια κομπίνα που είχαν δοκιμάσει με την Cardiff, αλλά αυτή τη φορά ο Dowell κατάφερε να σουτάρει και να στείλει τη μπάλα δίπλα στο δοκάρι του Białkowski, ευτυχώς από τη μέσα μεριά: 1-1. Στο 43' φτιάξαμε μια φάση-ποίημα, με τον Liam Bridcutt να σηκώνει τη μπάλα κάθετα για τον Walker στην περιοχή και τον Tyler με τη μία να αφήνει άγαλμα τον Białkowski για το 2-2. Ανάμεσα στο 3-2 και στο 4-2, Traoré και Muprhy έκαναν άνω κάτω την άμυνα της Ipswich αλλά σκόνταψαν στον Πολωνό τερματοφύλακα, ενώ και στις καθυστερήσεις από κόρνερ του Mustapha Carayol ο Murphy έπιασε κεφαλιά στο οριζόντιο δοκάρι, αποτυγχάνοντας έτσι να σκοράρει στο γήπεδο όπου πριν λίγα χρόνια τον είχαν λατρέψει, αν και το προσπάθησε πολύ.

Δεν με ενοχλεί που πέσαμε ξανά κάτω από τη μέση της βαθμολογίας, στη 13η θέση. Με ενοχλεί αφάνταστα που το πράγμα δείχνει να μην έχει γιατρειά. Εκτός από τον αμυντικό κόουτς που πρέπει πλέον να έρθει... χτες, καθώς ο David Weir αν και παλιός αμυντικός δεν δείχνει καμιά αποτελεσματικότητα, ο Mark Warburton μίλησε μέσα στην εβδομάδα για τρεις μεταγραφές τον Ιανουάριο. Τη μία να του την πω εγώ! Το έλεγα μεταξύ σοβαρού και αστείου, τώρα το λέω πολύ σοβαρά: Κύριε Ευάγγελε Μαρινάκη, τον Ιανουάριο κάντε μια κίνηση αβροφροσύνης για να βοηθήσετε στη σωτηρία του μεγάλου σας αντιπάλου στην Ελλάδα και φέρτε στη Forest τον Rodrigo Moledo! Είναι ο μόνος που έχω αυτή τη στιγμή υπόψη μου και μπορεί να προσθέσει όχι μόνο όγκο, αλλά και υπόσταση και σεβασμό στην ταλαίπωρη άμυνά μας. Ο άνθρωπος μέσα σε ενάμισι χρόνο έχει κατορθώσει να κάνει μια ολόκληρη άμυνα, αυτή του Παναθηναϊκού, να στέκεται όρθια παρά τα προβλήματα. Θυμηθείτε την πριν τη μεταγραφή του και μετά. Αν θέλει και ο ίδιος και δεν επιμένει να επιστρέψει στη Βραζιλία όπως ακούμε, κάντε την κίνηση!

Και το άλλο Σάββατο, Bolton... Η οποία, ω του θαύματος, σήμερα, παραμονές της αναμέτρησης με τη Forest, βγήκε για πρώτη φορά φέτος από την επικίνδυνη ζώνη με το 3-1 επί της Barnsley... Το πιο σίγουρο τρίποντο στην Championship έγινε κι αυτό αγωνία και λαχτάρα... Βάζουμε στοίχημα ότι λίγο πριν την αντιμετωπίσουμε για δεύτερη φορά θα αναστηθεί ακόμα και η Sunderland;

Ipswich: Białkowski, Iorfa, Webster, Spence, Knudsen, Connolly, Skuse, Huws (Bru 70’), Ward, Celina, Waghorn (Sears 84’).
Forest: Smith, Lichaj, Worrall, Mancienne, Traoré, Bridcutt, Vaughan (Μπουχαλάκης 68’), Walker (McKay 81’), Dowell, Osborn (Carayol 68’), Murphy.
Σκόρερς: Connolly 7', Iorfa 37', Waghorn 53', Celina 67' - Dowell 29', Walker 43'.
Διαιτητής: Darren Bond. Κίτρινες: Waghοrn 82', Connolly 86' - Dowell 45', Bridcutt 94'.
Θεατές: 16.808 (Forest: 1.124).

Mark Warburton: "Μας στοίχισαν πολύ τα λάθη σήμερα. Χαρίσαμε έναν απαράδεκτο αριθμό γκολ. Τελειώσαμε το πρώτο ημίχρονο πολύ δυνατά, ξεκινήσαμε πολύ καλά και το δεύτερο και δείχναμε να ελέγχουμε το παιχνίδι. Και μετά χαρίσαμε δύο πολύ φτηνά γκολ, όπως είχαμε κάνει και στο πρώτο. Αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν στέκομαι σε πρόσωπα, καθώς ο Mancienne είναι εκπληκτικός σε όλη τη σεζόν και ο Smith έμεινε εκτεθειμένος πολλές φορές σήμερα. Το θέμα τώρα είναι να αντιδράσουμε και να επανέλθουμε στα επίπεδα που μπορούμε. Δε γίνεται να είμαστε η ομάδα που παίζει ωραία μπάλα αλλά χάνει πανεύκολα. Πρέπει να βελτιωθούμε στη βρώμικη δουλειά μέσα στο παιχνίδι. Δεν μπορούμε να καθόμαστε να λέμε 'είχαμε τουλάχιστον κατοχή', γιατί σ' αυτό το επίπεδο αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν. Φτιάξαμε ένα σωρό ευκαιρίες και δεν τις εκμεταλλευτήκαμε, και στην άλλη πλευρά του γηπέδου φάγαμε τέσσερα τσάμπα γκολ και πετάξαμε τρεις βαθμούς στα σκουπίδια. Ό,τι δουλειά και να κάνεις, αν κάνεις λάθη θα τιμωρηθείς. Δικαολογίες δεν υπάρχουν. Στην επίθεση δεν ήμασταν αρκετά αποτελεσματικοί και στην άμυνα εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.