Τα έχουμε πει κι άλλες φορές. Στην Championship τον πρωταθλητή τον βγάζουν οι κακές ομάδες. Στα ντέρμπι όλο και κάπου θα σκοντάψεις, όπως άλλωστε και όλοι οι υπόλοιποι. Τι γίνεται μ' αυτούς που συνήθως παλεύουν για τη σωτηρία είναι το θέμα, και η Forest εδώ και χρόνια έχει... θέμα. Ο σημερινός αγώνας με τη Barnsley, που πάτησε το χορτάρι του City Ground 22η και το άφησε 22η, δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Ζοριστήκαμε πολύ, αλλά νικήσαμε, για πρώτη φορά φέτος σε δεύτερο σερί ματς, χάρη σε έναν παίκτη που πέτυχε το παρθενικό του γκολ με τα χρώματά μας και γενικά αποτελεί την πιο ευχάριστη έκπληξη της φετινής σεζόν.

Ο Ben Watson διανύει μια δεύτερη εφηβεία βαδίζοντας αισίως στα 35. Πριν από δύο μόλις μέρες, η Nottingham Post στην ιστοσελίδα της εξηγούσε πώς έχει καταφέρει ο Sabri Lamouchi να παίρνει το μάξιμουμ από έναν παίκτη που οι περισσότεροι οπαδοί της Forest έβλεπαν όχι μόνο να χάνει το περιβραχιόνιο του αρχηγού (πράγμα που συνέβη, αφού το πήρε ο Michael Dawson), αλλά και να απομακρύνεται από την ομάδα το φετινό καλοκαίρι. Στο άρθρο εμφανίζονταν και δηλώσεις του ίδιου: "Είναι ωραίο να πιστεύει σε σένα ο προπονητής σου. Εγώ απλώς βγαίνω στο γήπεδο και κάνω τη δουλειά μου για την ομάδα. Η δουλειά μου δεν είναι ούτε να σκοράρω, ούτε να φτιάχνω γκολ. Αλλά θέλω να πιστεύω ότι επηρεάζω το παιχνίδι με τον τρόπο που θέλει ο προπονητής μου, και ότι τόσο αυτός όσο και οι συμπαίκτες μου το εκτιμούν".

Να λοιπόν που ήρθε η ώρα και να σκοράρει ο Watson, μην παραλείποντας βέβαια να κάνει και τη γνωστή του "δουλειά", ως βράχος μπροστά από τους δύο σέντερ μπακ και παίκτης που βγάζει την ομάδα από την άμυνα στην επίθεση. Και το έκανε ενώ η Forest είχε βαλτώσει στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου, όταν η Barnsley είχε μπει δυνατά και πίεζε πολύ ψηλά, μην αφήνοντάς μας να βγάλουμε τη μπάλα από τα καρέ μας. Η τακτική του Daniel Stendel φαινόταν να αποδίδει καρπούς, όμως κατά βάθος ο Γερμανός σίγουρα ήξερε ότι περιείχε μεγάλο ρίσκο να ανεβάζεις τόσους παίκτες κάτω από τη σέντρα απέναντι σε μια ομάδα που παίζει πολύ καλά τις αντεπιθέσεις. Και εκεί ακριβώς την πάτησε. Ήταν το 56', όταν οι Tykes έχασαν τη μπάλα στο δικό μας μισό, οι Reds έβγαλαν στον Matty Cash που είχε σπριντάρει και είχε περάσει τη σέντρα, αυτός έπαιξε ένα υπέροχο "1-2" με τον Joe Lolley και από την τελική γραμμή γύρισε με ακρίβεια στην περιοχή, όπου ο Watson καραδοκούσε και με απευθείας δυνατό σουτ δεν άφησε κανένα  περιθώριο αντίδρασης στον Brad Collins. 

Μάλιστα ο Ben δεν ήθελε και πολύ να διαψεύσει τον εαυτό του και ως προς τη δημιουργία. Στο 26', από μια κακή μπαλιά των φιλοξενουμένων προς την επίθεσή τους, με τη μία έδωσε με δύναμη μπροστά, βγάζοντας τον Lewis Grabban τετ α τετ με τον Collins. O σέντερ φορ της Forest μπήκε στην περιοχή, αλλά παρασύρθηκε από την κακή του συνήθεια να αποκλίνει προς τα δεξιά για να πλασάρει με το καλό του πόδι στην απέναντι γωνία, και όταν το έκανε, στην έξοδο του γκολκίπερ, η μπάλα έφυγε άουτ. Αν είχε μπει αυτό το γκολ, το άγχος θα είχε φύγει νωρίτερα και τώρα ίσως να μιλούσαμε για ένα διαφορετικό ματς. Πιθανότατα, εν πάση περιπτώσει, δεν θα είχαμε αναγκαστεί να κάνουμε καθυστερήσεις από το 80' και να αμυνόμαστε μαζικά στο τέλος απέναντι σε μία από τις ουραγούς του πρωταθλήματος.

Κάτι έλειπε από τη Forest σήμερα, στο ηλιόλουστο και sold-out City Ground. Να ήταν η συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα από το χειροκρότημα του 15', τιμή στον μεγάλο Brian Clough που έφυγε από κοντά μας στις 20 Σεπτεμβρίου του 2004; Να ήταν η λαχτάρα των παικτών για το ραντεβού του Emirates Stadium την Τρίτη με την Arsenal; Η ομάδα, πάντως, έπαιζε σαν... ματιασμένη και έδειχνε να μη μπορεί να αντιπαρατάξει τη σίγουρα μεγαλύτερη ποιότητά της απέναντι στη συμπαθή, πλην όμως αντικειμενικά "λίγη" Barnsley. Μας έκανε άνω κάτω ένας παίκτης, ο ταχύτατος 20χρονος Luke Thomas, που είχε κάθε λόγο να παθιαστεί εναντίον μας αφού φέτος παραχωρήθηκε στους Tykes από τη... Derby. O Cash δεν μπορούσε να τον κάνει καλά, παίρνοντας (για να είμαστε δίκαιοι) και ελάχιστη βοήθεια από τον σχεδόν μόνιμα κάτω από τα στάνταρ του φέτος Lolley και φοβούμενος και την αποβολή, αφού από το 24' ο Αυστραλός Jarred Gillett (φοβερή περίπτωση διαιτητή που πήγε στην Αγγλία να ολοκληρώσει τις σπουδές του στην παιδική εγκεφαλική παράλυση!) τον είχε χρεώσει με αυστηρή κίτρινη για... θέατρο εκτός περιοχής, και όλες οι επικίνδυνες φάσεις των αντιπάλων μας προέρχονταν από τα δεξιά μας.

Από την άλλη, έπαιξε το ρόλο της και μια ανορθογραφία από πλευράς Lamouchi, την οποία όπως φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο μάλλον κατάλαβε και ο ίδιος. Απέσυρε μεν από την ενδεκάδα τον Sammy Ameobi για να αποκαταστήσει τον παγκίτη στο ματς με τη Swansea Lolley, αλλά και τον Albert Adomah για να επαναφέρει τον Tiago Silva, με συνέπεια να χάσουμε τη δύναμή μας από τα άκρα, αφού ο João Carvalho δεν "έχει" τη θέση του εξτρέμ. Λίγο μετά το γκολ ο Γάλλος έκανε τη διορθωτική κίνηση με τον Adomah στη θέση του Silva, αλλά ο Carvalho είχε κουραστεί πολύ (είχε φάει και μερικές από τον Jordan Williams) και χρειάστηκε να βγει και αυτός, οπότε ο Ameobi που μπήκε πήρε θέση πίσω από τον Grabban, μέχρι να χτυπήσει σε μια κόντρα και να αναγκαστεί να παίξει πλάγια, με τον Alfa Semedo που είχε αντικαταστήσει τον Lolley να επωμίζεται αυτός πλέον τα καθήκοντα του δεύτερου κυνηγού! Έτσι περάσαμε αρκετά λεπτά αγωνίας στο τέλος, όπου ευτυχώς καθάρισαν ο "κολοσσιαίος" κατά τη Nottingham Post Dawson, αλλά και ο Brice Samba με κάποιες πολύ καλές επεμβάσεις και εξόδους σε επικίνδυνες σέντρες...

Το πρώτο ημίχρονο ήταν αρκετά υποτονικό. Η Forest μπήκε καλά και στο δεκάλεπτο είχε ήδη απειλήσει δύο φορές, με ένα γύρισμα του Lolley στην περιοχή και τον Grabban να μην πιάνει σωστά το σουτ, όπως και με άστοχο απευθείας βολέ του Joe Worrall από καλοχτυπημένο φάουλ του Silva, αλλά μετά "κάθισε". Είχε τη μεγάλη ευκαιρία του 26', αλλά και στο 37' άλλη μια κάθετη προς τον Grabban που πρόλαβε να κόψει ο Collins βγαίνοντας πολύ μακριά από τα καρέ του, αλλά υποχρεωνόταν συνέχεια σε λάθος πάσες και κόντεψε να το πληρώσει στο 45', όταν ο Thomas έγινε τελικός αποδέκτης μετά από ένα λάθος του Lolley στη μεσαία γραμμή, πρόλαβε στο σπριντ τον Worrall, αλλά ο Samba απομάκρυνε το σουτ του με τα πόδια πέφτοντας προς την αντίθετη γωνία! 

Κι αυτό όμως δεν έγινε μάθημα. Ο Lamouchi δεν έκανε την αλλαγή που όλοι περίμεναν στο ημίχρονο, η Barnsley άρχισε καλύτερα, και το γκολ μας μπήκε στην κυριολεξία κόντρα στη ροή του ματς, αφού είχαν προηγηθεί ένα μακρινό σουτ του Toby Sibbick που πέρασε ελάχιστα έξω από το δεξί δοκάρι του Samba (48'), ένα τετ α τετ από πλάγια θέση του παλιόφιλου Dani Pinillos που νικήθηκε από τον γκολκίπερ μας (54') και αφόρητη πίεση έξω από την περιοχή μας. Το γκολ δεν μας έδωσε τα φτερά που περιμέναμε (ούτε και οι αλλαγές), αφού ως το τελευταίο δεκάλεπτο του ματς είχαμε καταγράψει μόνο μια σέντρα του Adomah από τα αριστερά και την ατυχία να βρεθεί στην πορεία της μπάλας ο Carvalho, που το κεφάλι το έχει μόνο για να σκέφτεται και την έστειλε απελπιστικά άουτ αν και λίγο έξω από τη μικρή περιοχή (64'). Ξεκινώντας δε από νωρίς τις καθυστερήσεις (χαρακτηριστική η πορεία του Ameobi προς το σημαιάκι του κόρνερ σε μια κόντρα μας στο 80'), "δείξαμε" στους αντιπάλους μας ότι είχαν ακόμα ελπίδες, και μοιραία το ματς έγινε ροντέο. Στο 82' ο Samba έδιωξε σε κόρνερ ένα φαρμακερό σουτ του Thomas, στο 83' ο δαιμόνιος εξτρέμ της Barnsley σέντραρε αλλά ο Αυστριακός Patrick Schmidt που είχε μπει αλλαγή αστόχησε για λίγο στην κεφαλιά του, στο 89' ο Dawson έκανε το τάκλιν της χρονιάς μέχρι φέτος πέφτοντας στα πόδια του Mallik Wilks που ετοιμαζόταν να σκοράρει από τη μικρή περιοχή, στο 90' μετά από κόρνερ ο Watson ήταν εκεί για να βάλει την κόντρα στον Sibbick και να διώξει το υπό καλές προϋποθέσεις σουτ του σε κόρνερ. Κι όλα αυτά ενώ η Barnsley ήταν σαφώς ευάλωτη πίσω και μας άφησε αρκετές φορές να φύγουμε στην αντεπίθεση, τα χαλούσαμε όμως μόλις μπαίναμε στο δικό τους μισό και μόνο ο Semedo τα κατάφερε στο 87' να ολοκληρώσει, στέλνοντας όμως τη μπάλα από τη λάθος πλευρά των διχτυών του Collins.

Δεχόμενοι λοιπόν ότι το αποτέλεσμα μετράει, αλλά μην κλείνοντας τα μάτια στα προβλήματα συγκέντρωσης που παρουσιάστηκαν, να πούμε ότι οι -αήττητοι πλέον για εννέα σερί ματς- Reds πάτησαν εξάδα για πρώτη φορά φέτος, και θα διατηρηθούν σε αυτή και αύριο ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του μεσημεριανού αγώνα West Brom-Huddersfield. Μάλιστα η διαφορά τους με τις πρωτοπόρους Leeds και Swansea μειώθηκε στους δύο πόντους, αφού η πρώτη ισοφαρίστηκε στην έδρα της από τη Derby στο 91' (1-1) και η δεύτερη έμεινε στο 0-0 εκτός με τη Bristol City, με συνέπεια και οι Robins αυτή τη στιγμή να βρίσκονται ακριβώς από κάτω μας, στην 6η θέση, λόγω διαφοράς τερμάτων. Εκτός της Forest, οι ωφελημένοι της αγωνιστικής ήταν ακόμα η Preston (1-0 εκτός τη Birmingham και 3η) και η QPR (2-1 εκτός τη Millwall και 4η), αμφότερες έναν βαθμό πιο πάνω από μας, και χαμένη σίγουρα η Charlton, που έχασε εκτός 2-0 από τη Wigan και κατρακύλησε στην 7η θέση. Τα υπόλοιπα αποτελέσματα: Brentford-Stoke 0-0 (οι επόμενοι αντίπαλοί μας στο πρωτάθλημα Potters, την ερχόμενη Παρασκευή το βράδυ στην έδρα τους με απευθείας κάλυψη από τη Nova, δεν έχουν σημειώσει ακόμα νίκη), Cardiff-Middlesbrough 1-0, Luton-Hull 0-3, Reading-Blackburn 1-2, Sheffield Wednesday-Fulham 1-1. 

Forest: Samba, Cash, Dawson, Worrall, Ribeiro, Watson, Sow, Lolley (Semedo 81'), Carvalho (Ameobi 70'), Silva (Adomah 60'), Grabban.
Barnsley: Collins, Williams (Chaplin 71'), Halme (McGeehan 77'), Andersen, Pinillos, Wilks, Mowatt, Sibbick, Brown, Thomas, Woodrow (Schmidt 72').
Σκόρερ: Watson 56'.
Διαιτητής: Jarred Gillett. Κίτρινες: Cash 24', Samba 91' - Williams 29', Halme 52', Chaplin 91'.
Θεατές: 29.202 (Forest: 27.250).

Sabri Lamouchi: "Καταπληκτική, φανταστική νίκη. Στο πρώτο ημίχρονο δημιουργήσαμε πολλές ευκαιρίες και έπρεπε να είχαμε σκοράρει μία με δύο φορές πριν την ανάπαυλα. Δεν ξέρω γιατί αρχίσαμε τόσο άσχημα στο δεύτερο ημίχρονο, όπου η Barnsley ήταν ανώτερη κι εμείς κάναμε πολλά λάθη. Η ειρωνεία είναι ότι σκοράραμε στο καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού για τους αντιπάλους μας, και το αποτέλεσμα είναι πολύ σημαντικό για μας. Κάθε αγώνας στην Championship είναι πολύ δύσκολος, και ο σημερινός δεν ήταν εξαίρεση, αλλά δείξαμε χαρακτήρα. Πρέπει να είμαστε θετικοί, αφού έχουμε πολύ χρόνο να συζητήσουμε τι πήγε στραβά σήμερα και πώς μπορούμε να το διορθώσουμε. Στο δεύτερο ημίχρονο δείχναμε να μη μπορούμε να αλλάξουμε τρίτη πάσα, το σημαντικό όμως είναι πως όταν το καταφέραμε βάλαμε γκολ. Τα πλάγια μπακ της Barnsley πίεζαν πολύ ψηλά στο γήπεδο και εμείς επωφεληθήκαμε, βρεθήκαμε πίσω τους και πετύχαμε το γκολ που έκρινε το παιχνίδι. Φυσικά όμως πρέπει στο γήπεδό μας να ελέγχουμε καλύτερα τον αγώνα. Έχουμε στην ομάδα μας έμπειρους παίκτες, και είναι απαράδεκτο να αφήνουμε τον αντίπαλο να μας κλείνει τόσο πίσω στην άμυνά μας. Παρ' όλα αυτά, είναι φανταστικό που πήραμε τους τρεις βαθμούς, κι αν μπορούμε να νικάμε παίζοντας άσχημα εγώ θα είμαι ευχαριστημένος. Την περασμένη εβδομάδα στο Swansea παίξαμε πολύ καλά και νικήσαμε, σήμερα παίξαμε εντελώς διαφορετικά και νικήσαμε πάλι, οπότε ήταν ένα πολύ καλό απόγευμα για μας".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.