Σιγά την είδηση θα μου πείτε μετά από τέτοιο φεστιβάλ αρνητικού κλίματος, αλλά η ουσία είναι ότι η συνεργασία με τον Chris Hughton τερματίστηκε και επίσημα πριν από λίγο. Έτσι ο Ιρλανδός τεχνικός, πέρα από ένα ακόμα μεγάλο και επιτυχημένο όνομα που κάθισε στην ηλεκτρική μας καρέκλα και μετατράπηκε σε κάρβουνο, έγινε και ο δέκατος τρίτος προπονητής που απολύεται από τη Forest μέσα στην τελευταία δεκαετία, από την τελευταία φορά δηλαδή που φτάσαμε στα πλέι-οφ επί Billy Davies. Χωρίς τους υπηρεσιακούς. Η θητεία του πιο μακρόβιου ήταν 466 μέρες και του πιο βραχύβιου 41...

Steve McClaren 111. Steve Cotterill 273. Sean O'Driscoll 161. Alex McLeish 41. Davies για δεύτερη φορά 411. Stuart Pearce 216. Dougie Freedman 406. Philippe Montanier 202. Mark Warburton 290. Aitor Karanka 369. Martin O'Neill 165. Sabri Lamouchi 466. Και Hughton 346. Μέσος όρος 266 μέρες. Κάτι λιγότερο από εννέα μήνες, δηλαδή. Γίνεται δουλειά έτσι; Δοκιμάσαμε τα πάντα. Έμπειρους προπονητές που έχουν υπογράψει ανόδους, νέους και φιλόδοξους, φίλους των παικτών, δικτάτορες, παλιές δόξες της ομάδας, μηδέν εις το πηλίκον. Τα πλέι-οφ παρέμειναν μακρινό όνειρο. Να είναι άραγε ο Hughton o "φαρμακερός"; Ο τελευταίος δηλαδή που θα πληρώσει τη νύφη για έναν σύλλογο με αλλοπρόσαλλες διοικήσεις μετά το τέλος της θητείας του Nigel Doughty -που κατά σύμπτωση σήμανε μέσες άκρες και το ξεκίνημα της εν λόγω δεκαετίας- και ο διάδοχός του θα φέρει την ηρεμία;

Ο Hughton το προσπάθησε όσο μπορούσε. Παρά τις ατυχίες με τραυματισμούς, κορονοϊούς και ήττες στο γκολ, έπεσε όρθιος χωρίς να παραιτηθεί και τονίζοντας ως την τελευταία στιγμή ότι μέχρι να ακούσει την απόφαση της διοίκησης θα συνέχιζε κανονικά τη δουλειά του. Έφυγε μέσα σε μια άρρωστη κατάσταση για την οποία έχει τη μικρότερη ευθύνη, μετά από ομοβροντία οπαδών, Τύπου και... παλαιμάχων (αλήθεια, ο Brennan Johnson επικροτεί τη στάση του μπαμπά του απέναντι στον προπονητή του;) και με μια ακόμα αδεξιότητα της διοίκησης να καταγράφεται κάνοντάς μας ρεζίλι: δεν αφήνεις τον προπονητή σου να φέρει στις μεταγραφές τους παίκτες που θέλει εκείνος όταν έχεις έστω και στο πίσω μέρος του μυαλού σου τη σκέψη να τον διώξεις. Ο Hughton πήρε στα χέρια του τον περασμένο Οκτώβριο μια ομάδα υπό διάλυση για... ψυχολογικούς λόγους μετά το βαρύ φορτίο της απώλειας των πλέι-οφ την τελευταία αγωνιστική στη διαφορά τερμάτων, ανακάτεψε την τράπουλα όσο τον έπαιρνε σε ένα ρόστερ που δεν είχε φτιάξει ο ίδιος, φρόντισε με τις μεταγραφικές κινήσεις του τον περασμένο Ιανουάριο να μην πέσουμε, προσπάθησε το φετινό καλοκαίρι να καλύψει τα κενά παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει δεδομένα πια μια ομάδα που δεν έχει φροντίσει να κάνει ξεκάθαρες στην πιάτσα τις φιλοδοξίες της και τρώει τη μια πόρτα μετά την άλλη. Αν του καταλογίζω κάτι είναι η αποδέσμευση του Sammy Ameobi, που σίγουρα θα μπορούσε να βοηθήσει στο φετινό αλαλούμ (με τους Yuri Ribeiro και Νικόλα Ιωάννου μάλλον έχει "στραβώσει" η διοίκηση, δεν εξηγείται αλλιώς). Τα υπονοούμενα ότι είχε μεν τον τίτλο του "μάνατζερ", αλλά όχι και τις αρμοδιότητές του και "καπελωνόταν" γενικώς κυκλοφορούσαν συνέχεια. 

Δεν έκανε λάθη; Πώς δεν έκανε! Με κυριότερο, κατά την ταπεινή μου άποψη, την ατολμία του στην παρέμβαση μέσω αλλαγών όταν το ματς "στράβωνε". Μα δεν γίνεται με τις δεδομένες συνθήκες ομελέτα χωρίς να σπάσουν και κάποια αυγά και να πεταχτούν στα σκουπίδια. Σ' αυτά πάντως σίγουρα δεν περιλαμβάνεται το "μη δελεαστικό" ποδόσφαιρο που παίξαμε στη διάρκεια της θητείας του, "όπως έχουν παραπονεθεί και οπαδοί ομάδων που έχει ανεβάσει". Πρώτον, επειδή είναι πλέον προφανέστατο (μέχρις αποδείξεως του εναντίου, αλλά δεν το βλέπω) ότι οι συγκεκριμένοι παίκτες δεν μπορούν να αποδώσουν κάτι άλλο. Και δεύτερον, επειδή μέσα στους πανηγυρισμούς για τη φυγή του Lamouchi ο οποίος μας έφτασε στην ψηλότερη θέση μας στη βαθμολογία από το 2011 και μετά (!) κάποιος "γραφικός" εδώ μέσα προειδοποιούσε: "Το στυλ ποδοσφαίρου του δεν διακρίνεται ιδιαίτερα για την ομορφιά ή τη δημιουργικότητά του, θεωρείται όμως εξπέρ στο να χτίζει γερές άμυνες". Αν τώρα κάποιοι περίμεναν σέξι μπαλίτσα, ας πρόσεχαν. Ο Hughton ως πρώην αμυντικός είναι πραγματιστής, θεωρεί ότι η άμυνα κερδίζει παιχνίδια και ανόδους - και αν του είχε βγει και φέτος όπως του βγήκε σε μεγάλο βαθμό πέρσι όταν μετέτρεψε μια άμυνα-χωνί σε μια από τις πιο αξιόπιστες του πρωταθλήματος, σας υπογράφω ότι κανένας δεν θα παραπονιόταν που η ομάδα δεν θα κεντούσε στον αγωνιστικό χώρο. Για να βγει, όμως, χρειάζονται παίκτες αποφασισμένοι και όχι συνηθισμένοι στα χάδια (Lamouchi), παίκτες που τόλμησαν να "φάνε" ένα από τα μέλη της χρυσής ομάδας των δύο Κυπέλλων Πρωταθλητριών και φοβερά καταξιωμένο ως προπονητή (O'Neill). Το έχω πει πολλές φορές εδώ ότι στους σημερινούς ποδοσφαιριστές ταιριάζει απόλυτα η ελληνικότατη παροιμία "Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι". Πόσες φορές θα διαβάσουμε ακόμα ότι ο τάδε ή ο δείνα προπονητής "έχασε τα αποδυτήρια" δεν ξέρω. Και ο Hughton, άνθρωπος μειλίχιος και κάθε άλλο παρά δικτάτορας ή χωροφύλακας, πλήρωσε μεταξύ άλλων την κακή στάση που κράτησαν απέναντί του οι αποδεδειγμένοι παλιοχαρακτήρες της ομάδας. Θα τους κουμαντάρει άραγε ο νέος;

Μιλώντας για τον νέο, ποιος θα είναι αυτός; Στις δύο προηγούμενες αλλαγές προπονητή, η διοίκηση μάς αποκάλυψε τον διάδοχο μέσα σε λιγότερο από μια ώρα - δείγμα ότι πριόνιζε η ίδια την καρέκλα τού εν ενεργεία, ή -αν σας φαίνεται βαρύς ο χαρακτηρισμός- φύλαγε τα ρούχα της ερευνώντας την αγορά για κάθε ενδεχόμενο. Τώρα περιορίστηκε να μας ανακοινώσει ότι καθήκοντα υπηρεσιακού αναλαμβάνει ο Steven Reid, κόουτς της πρώτης ομάδας που ήρθε στη Forest φέτος το καλοκαίρι, τέως βοηθός του Steve Clarke στην Εθνική Σκοτίας, ενώ είχε την ίδια θέση που έχει και σε μας σε Crystal Palace και Reading. Ο Reid προφανώς θα καθίσει στον πάγκο της ομάδας το Σάββατο στο Huddersfield, ακόμα κι αν ο νέος τεχνικός ανακοινωθεί σήμερα. Αυτή τη στιγμή οι μπουκμέικερς δίνουν φαβορί δύο άκρως επιτυχημένους στην Championship προπονητές, τον Chris Wilder που έφυγε από τη Sheffield United πέρσι λίγο πριν το τέλος της σεζόν και τον Steve Cooper που έλυσε κοινή συναινέσει το συμβόλαιό του με τη Swansea τον Ιούλιο μετά την αποτυχία των "Κύκνων" να ανεβούν μέσω πλέι-οφ. Ο Daniel Taylor της γνωστής ιστοσελίδας The Athletic, ως άνθρωπος αντιπαθέστατος αλλά ως δημοσιογράφος φοβερά πληροφορημένος ιδιαίτερα όσον αφορά θέματα της Forest της οποίας δηλώνει και οπαδός (τρομερό "κόλλημα" και κόντρα παλιότερα με τον Fawaz Al-Hasawi και φοβάμαι ότι αρχίζει να επωάζεται μια παρόμοια κατάσταση και τώρα με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και ιδιαίτερα τον Γιάννη Βρέντζο), γράφει κατηγορηματικά ότι θέμα Wilder δεν υπάρχει, όπως και θέμα John Terry που επίσης γράφτηκε, και επιμένει ότι ο επόμενος προπονητής μας θα είναι ο Cooper. Έχει μια αρκετά γερή βάση αυτό, αφού ο Cooper εθεάθη στην κερκίδα του City Ground στον αγώνα με τη Blackburn να κρατάει σημειώσεις. Όπως βλέπετε, η διοίκησή μας δεν τήρησε ούτε τα προσχήματα!

Πού θα οδηγήσουν όλα αυτά; Η εμπειρία λέει: σε μία ακόμα αντικατάσταση του χρόνου τέτοια εποχή, ίσως και νωρίτερα. Εκτός αν ο Hughton είναι ο "φαρμακερός" που λέγαμε...

* Η φωτογραφία από το χθεσινό ματς με τη Middlesbrough είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.