Τελικά ίσως αυτό να ήταν το μυστικό της επιτυχίας... Να φοράμε τη φλούο πορτοκαλοκίτρινη τρίτη εμφάνισή μας για να στραβώνουμε τους αντιπάλους και να νικάμε! Όσο και να αστειεύομαι, η Forest έκανε σεφτέ στις νίκες στην 8η αγωνιστική, μακριά βέβαια από την παροιμιώδη γκρίνια του City Ground, στο ηλιόλουστο John Smith's, όπου οι πέντε τελευταίες επισκέψεις της είχαν λήξει με μία ισοπαλία και τέσσερις ήττες. Με υπηρεσιακό προπονητή στον πάγκο -έναν άνθρωπο που δεν ξέρει αν θα παραμείνει στη θέση του και με τον νέο μάνατζερ- και με μια μεταμόρφωση που αν μη τι άλλο εγείρει αρκετά ερωτηματικά.

Πού πήγε εκείνη η ηττοπάθεια, αλήθεια; Η μαζική επιστροφή στην άμυνα με το σκορ στο 1-0 υπέρ μας; Ήταν άραγε οδηγίες του Chris Hughton; Ή μήπως τα παλικάρια μας απλώς δεν τον γούσταραν πια, αποφάσισαν να τον "φάνε" με τον τρόπο που μόνο οι ποδοσφαιριστές ξέρουν και σήμερα αποφάσισαν να δείξουν ποιες είναι οι πραγματικές τους ικανότητες για να τους δει και ο νέος προπονητής που αναμένεται να έρθει σύντομα; (Το ρεπορτάζ λέει πως η Forest ήρθε σε συμφωνία με τη Swansea για το σπάσιμο της ρήτρας του Steve Cooper.) Όποια και αν είναι η εξήγηση, δεν δείχνει ιδιαίτερη υγεία. Αν με ρωτάτε, προσωπικά δεν έχω ξεχάσει ότι πριν από μόλις δύο χρόνια και κάτι ο βασικός κορμός μας που υπάρχει και σήμερα "έφαγε" τον Martin O'Neill, που εκτός από καταξιωμένος προπονητής είναι και ένας ζωντανός θρύλος του συλλόγου, ενώ είχε ήδη ξεκινήσει προετοιμασία για τη νέα σεζόν!

Είναι όμως πρόβλημα της διοίκησης να βρει τα ζιζάνια και να τα ξεριζώσει. Αυτό που μας απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι ότι μετά από δεκατρία ολόκληρα ματς πρωταθλήματος (από το 3-1 επί της QPR στις 5 Απριλίου) η Forest α) νίκησε, β) έβαλε παραπάνω από ένα γκολ σε αγώνα της. Στατιστικά διόλου κολακευτικά, που οι παίκτες μας πρέπει να δουλέψουν πολύ ακόμα για να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Το ότι όλως αιφνιδίως απέκτησαν διάθεση δεν μου λέει τίποτα απολύτως, αν δεν συνεχίσουν στον ίδιο ρυθμό αρχής γενομένης από το επόμενο κιόλας παιχνίδι, ώστε να μας πείσουν ότι είναι ικανοί να διαγράψουν τον κίνδυνο της εμπλοκής σε μια μάχη για τη σωτηρία, που δεν είναι ευχάριστη ούτε για εκείνους ούτε για εμάς.

Ο Steven Reid, που ανέλαβε να οδηγήσει την ομάδα σ' αυτή τη μεταβατική περίοδο και επιμένει -λογικά- ότι δεν ενδιαφέρεται για τη θέση του μόνιμου μάνατζερ (κι ας τραγουδούσαν οι δικοί μας "Give Steven Reid the job"), έκανε λίγες αλλαγές σε πρόσωπα, αλλά κυρίως άλλαξε το σχήμα, κρίνοντας σκόπιμο να κατεβάσει τρία σέντερ μπακ απέναντι στη φορμαρισμένη Huddersfield, που μπήκε στο ματς ως έκτη στον βαθμολογικό πίνακα. Έτσι είδαμε ξανά στην ενδεκάδα μετά από σχεδόν ένα μήνα τον Tobias Figueiredo πλάι στους Joe Worrall και Scott McKenna, σε ένα 3-4-1-2 με τον επανακάμψαντα Djed Spence και τον Max Lowe σε ρόλο μπακ-χαφ, σύστημα που μετατρεπόταν σε 5-4-1 όταν αμυνόμασταν με τους Joe Lolley και Brennan Johnson να οπισθοχωρούν. Σε σχέση με το ματς με τη Middlesbrough, o Figueiredo πήρε τη θέση του Lyle Taylor, o Spence του Loïc Mbe Soh, o Lolley του Philip Zinckernagel (που προς γενική έκπληξη δεν πήγε καν στο West Yorkshire) και... ο Brice Samba κάθισε ξανά στο τέρμα, με τον Ethan Horvath να πληρώνει ένα και μοναδικό λάθος -που όμως απέφερε γκολ- ενώ κατά τα άλλα είχε κάνει το σχεδόν τέλειο παιχνίδι. Σκληρή η ζωή του γκολκίπερ, όπως ήξερε καλά ως και ο κορυφαίος της ιστορίας μας σ' αυτή τη θέση Peter Shilton, ο οποίος γιόρτασε σήμερα τα 72α γενέθλιά του. Να τα εκατοστήσει!

Το γεγονός ότι η ομάδα ξεκίνησε δυνατά το ματς δεν μας έκανε εντύπωση. Ως προς αυτό η βελτίωση είναι εμφανέστατη στα τελευταία παιχνίδια. Ωστόσο, υπήρχε και μια σημαντική αλλαγή στην τακτική: ο Reid είχε "διαβάσει" την επιμονή των Terriers του Carlos Corberán να βγάζουν υπερβολικά μεγάλο μέρος της επιθετικής τους δημιουργίας από αριστερά, με κύριο άξονα έναν πολύ ικανό μπακ-χαφ όπως ο Harry Toffolo, και αποφάσισε να χτυπήσει ακριβώς εκεί, τόσο με τον πολύ ορεξάτο στην επιστροφή στο προηγούμενο "σπίτι" του Lolley όσο και με τον πάντα ταχύτατο Johnson, που τελικά κατάφερε στους γηπεδούχους το καίριο πλήγμα, να αλλάζουν διαρκώς θέσεις. Ο Lolley ήταν μέσα στις πρώτες απειλητικές μας ενέργειες, κάνοντας στο 4' ένα εξαιρετικό σλάλομ στην αντίπαλη περιοχή και σερβίροντας στον Ryan Yates που κοντραρίστηκε πάνω στο σουτ σε κόρνερ και κάνοντας το ίδιο στο 8' με τον Johnson, με την ίδια ακριβώς κατάληξη. Μάλιστα πριν καν συμπληρωθεί το δεκάλεπτο ο James Garner έβγαλε μια πονηρή μπαλιά στην περιοχή και ο Lewis Grabban έβαλε το πόδι του στην πορεία της μπάλας, στέλνοντάς την όμως κατευθείαν στην αγκαλιά του Lee Nicholls. 

Οι Reds συνέχισαν να πιέζουν, οι γηπεδούχοι είχαν εμφανώς αιφνιδιαστεί και η επιβράβευση ήρθε στο 22'. Η Forest απέκρουσε μια επίθεση, ο Johnson έγινε αποδέκτης της μπάλας και ξεκίνησε μια τρελή κούρσα πάνω στη γραμμή, απαράλλαχτη με αυτή κόντρα στην Coventry στην πρεμιέρα και με αποτέλεσμα-καρμπόν. Ο Ουαλός διεθνής μεσοεπιθετικός πέρασε σαν σταματημένο τον Levi Colwill, προχώρησε και έβγαλε την τέλεια σέντρα στο ύψος της μικρής περιοχής, όπου πετάχτηκε ένας Grabban από τα παλιά και με κεφαλιά-ψαράκι δεν άφησε κανένα περιθώριο στον Nicholls, σκοράροντας για 150ή φορά στην καριέρα του σε αγώνα πρωταθλήματος στην 100ή συμμετοχή του στην αρχική ενδεκάδα της Forest. Εξαιρετικό γκολ, που μας πήγε στα αποδυτήρια μπροστά στο σκορ, αφού στο 27' ο Samba αντέδρασε σωστά όταν ο Josh Koroma με κάθετη έβγαλε απέναντί του σε θέση πλάγια αριστερά τον Toffolo. 

O Corberán προσπάθησε να ανακατέψει την τράπουλα μπας κι αλλάξει η μορφή του αγώνα, που γενικά ήταν μια μόνιμη φλυαρία της ομάδας του (71-29% μεν η κατοχή, αλλά με 9-8 προσπάθειες και 2-4 στην εστία), με τον Samba ουσιαστικά να μην καλείται σε δράση ξανά μετά τη φάση του 27'. Ως το 60' είχε κάνει και τις τρεις αλλαγές του και μάλλον λογικά, αφού από το 48' έχανε πλέον 2-0. Ο Yates βρέθηκε σε θέση βολής περίπου τρία μέτρα έξω από την περιοχή και έπιασε ένα πολύ δυνατό σουτ που απέκρουσε δύσκολα ο Nicholls στη δεξιά γωνία του, ο Lolley που πήρε το ριμπάουντ γύρισε ξανά προς το τέρμα, ο Nicholls βρήκε τη μπάλα που πήρε ύψος και κατέληξε στα δίχτυα του πριν προλάβουν να την αγγίξουν ο Grabban με τον Jonathan Hogg. Τώρα γιατί αυτό το γκολ χρεώθηκε ως αυτογκόλ στον γκολκίπερ της Huddersfield μη με ρωτάτε, κι εγώ την ίδια απορία έχω. Οι Reds δεν γύρισαν αμέσως πίσω για να διατηρήσουν τα κεκτημένα, αλλά παρέμειναν στην επίθεση, με τον Johnson στο 53' να αστοχεί από καλή θέση εκτός περιοχής από μπαλιά του Garner. 

Λίγο μετά τη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα, ο Reid απέσυρε τον Lolley που είχε αρχισει να κουράζεται και έριξε στη μάχη τον Alex Mighten, και μόνο στο 79', με τους γηπεδούχους να έχουν απειλήσει μόνο με ένα άστοχο μακρινό σουτ του Duane Holmes (71'), αποφάσισε να ενισχύσει τα μετόπισθεν περνώντας τον Jack Colback αντί του Johnson, αλλά αναγκαστικά και τον Jayden Richardson αντί του Spence που πάθαινε κράμπες. Ένα πολύ ωραίο μπλοκάρισμα του Worrall στον Holmes στο 81' αποσόβησε μια δύσκολη κατάσταση, ενώ από το κόρνερ του Sorba Thomas είχαμε την πιο ανησυχητική φάση για τους Terriers, με τον Tom Lees να αστοχεί ελάχιστα σε κεφαλιά από τη μικρή περιοχή (δεν είναι δυνατόν να διορθωθούν όλα τα κακώς κείμενα με τη μία). Ένα αρκετά άστοχο ώστε να μην ανησυχήσει καθόλου ο Samba σουτ του Thomas στο 88' και άλλη μια κεφαλιά άουτ από τον Oliver Turton επίσης από κόρνερ του Thomas στην τελευταία φάση του αγώνα (95') ήταν ό,τι πιο αξιοσημείωτο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του Chris Kavanagh.

Ελπίζοντας να έχει βρει ως τότε τον νέο της μάνατζερ, η Forest επιστρέφει το άλλο Σάββατο στο City Ground απέναντι στην... πρωταθλήτρια των ισοπαλιών (5 σε 8 αγώνες) Millwall, η οποία δικαίωσε τη φήμη της και σήμερα αποσπώντας 1-1 εκτός από τη φορτσάτη Coventry. Στην κορυφή είχαμε αλλαγή, αφού η Bournemouth πέτυχε σπουδαία νίκη 1-0 στο Cardiff και προσπέρασε τη Fulham, που μάλλον ήταν το θύμα της έκπληξης της ημέρας χάνοντας εντός 2-1 από τη Reading των πολλών οικονομικών προβλημάτων. Και μιας και μιλήσαμε για τέτοια, όσο και να την αντιπαθούμε δεν μπορούμε να μην πούμε "μπράβο" στη Derby που νίκησε 2-1 εντός την εκ των πρωτοπόρων Stoke λίγες ώρες μετά την αίτησή της για είσοδο σε καθεστώς εκκαθάρισης, πράγμα που σημαίνει ότι οι Rams κινδυνεύουν να τους αφαιρεθούν 12 βαθμοί, ίσως και παραπάνω λόγω και άλλων "αμαρτιών" της διοίκησής τους. Στα άλλα αποτελέσματα της 8ης αγωνιστικής, το μεσημέρι Hull-Sheffield United 1-3 και το απόγευμα Barnsley-Blackburn 0-0, Luton-Swansea 3-3 (οι Ουαλοί που δεν έχουν ξεκινήσει καθόλου καλά έχαναν 3-0 στο 23' και ισοφάρισαν στο 92', ενω σκόραρε στο 86' και ο πρωταγωνιστής του γνωστού καλοκαιρινού σίριαλ με την ΑΕΚ Olivier Ntcham), Middlesbrough-Blackpool 1-2, Peterborough-Birmingham 3-0, Preston-West Brom 1-1 και QPR-Bristol City 1-2.

Huddersfield: Nicholls, Pearson (Turton 46'), Lees, Colwill, Thomas, Hogg, O'Brien, Toffolo, Sinani, Koroma (Odubeko 58'), Ward (Holmes 58').
Forest: Samba, Figueiredo, Worrall, McKenna, Spence (Richardson 79'), Yates, Garner, Lowe, Lolley (Mighten 61'), Johnson (Colback 79'), Grabban.
Σκόρερς: Grabban 22', Nicholls 48' (αυτογκόλ).
Διαιτητής: Chris Kavanagh. Κίτρινες: Ward 15', Turton 61' - Garner 68'.
Θεατές: 17.462 (Forest: 1.951).

Steven Reid: "Τι μέρα κι αυτή... Έχω πονοκέφαλο! Ήταν δύσκολες μέρες οι τελευταίες, με όσα έγιναν το βράδυ της Τετάρτης και δυστυχώς ο Chris έχασε τη δουλειά του. Είχαμε πολύ λίγο χρόνο για να προετοιμαστούμε για σήμερα. Ήταν ένας αγώνας όπου χρειαζόμασταν θετικό αποτέλεσμα, και έπρεπε να δώσουμε στους παίκτες να καταλάβουν την τακτική που θα ακολουθούσαμε. Ήταν επιτακτική ανάγκη, στη θέση που βρισκόμαστε. Εγώ πάντως είχα αυτοπεποίθηση. Έκανα κάποιες αλλαγές στην ενδεκάδα και στο σύστημα, οι οποίες πίστευα ότι θα μας έδιναν τις περισσότερες πιθανότητες να πάρουμε αποτέλεσμα. Έχοντας στην ομάδα αναλυτές, λογισμικό και βίντεο είμαστε στην πολύ ευχάριστη θέση να έχουμε πρόσβαση σε πάρα πολλές πληροφορίες για παίκτες, ακόμα και σε περιόδους μεγάλων αλλαγών. Ίσως να συναντηθήκαμε μια-δυο φορές παραπάνω από ό,τι συνήθως. Αλλά για να έρθουν οι παίκτες εδώ και όχι μόνο να έχουν την απόδοση που είδατε αλλά και να δείξουν ψυχή και διάθεση, αξίζουν μεγάλο έπαινο αυτοί οι άνθρωποι. Δεν ξέρω αν αυτό θα είναι το τελευταίο μου παιχνίδι ως πρώτου προπονητή. Μάλλον θα πάρω ορισμένες πληροφορίες τις επόμενες μέρες και θα δούμε τι θα γίνει. Αυτή τη στιγμή δεν έχω καμιά πληροφορία. Δεν ξέρω αν είμαστε κοντά σε μια συμφωνία ή θα χρειαστούμε παραπάνω χρόνο. Εγώ θα συνεχίσω ως συνήθως τη δουλειά που μου έχει αναθέσει προσωρινά ο σύλλογος, και θα δούμε. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν το πιο αργό που έχω περάσει ποτέ μου! Φυσικά όταν βάζεις γκολ θέλεις να σφυρίξει αμέσως ο διαιτητής λήξη. Απόλαυσα τις στιγμές, αλλά ταυτόχρονα η σκέψη μου δεν μπορούσε να ξεφύγει από την απογοητευτική εβδομάδα που οδήγησε στην απώλεια του Chris. Είναι ένας καταπληκτικός προπονητής και ο άνθρωπος που με έφερε στον σύλλογο. Τον σέβομαι πάρα πολύ. Υπάρχει χαρά και ενθουσιασμός που νικήσαμε, αλλά και στενοχώρια γιατί αν αυτό το αποτέλεσμα είχε έρθει πριν από ένα-δυο ματς ίσως να μην είχαμε βρεθεί σ' αυτή την κατάσταση".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.