Γύρω στη μιάμιση το μεσημέρι (δική μας ώρα) βγήκε ο λευκός καπνός... Λευκός σαν τα φτερά του κύκνου ένα πράγμα. Τα προγνωστικά επιβεβαιώθηκαν, και ο Steve Cooper, εφιάλτης μας τις δύο προηγούμενες σεζόν ως προπονητής της Swansea, έπιασε κιόλας δουλειά στη Nigel Doughty Academy, όπως δείχνει και η φωτογραφία. Στο χαρτί μάλλον διαβάζει τα ονόματα των νέων του παικτών... ή μήπως τις σημειώσεις που είχε κρατήσει γι' αυτούς, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, στο παιχνίδι με τη Blackburn; Λίγη σημασία έχει. Το σημαντικό είναι ότι το Σάββατο απέναντι στη Millwall η Forest θα έχει τον νέο της μάνατζερ στον πάγκο.

Μάνατζερ είπα; Γράψε λάθος! Head Coach ήθελα να πω! Γιατί αυτός θα είναι ο τίτλος του για τα επόμενα δύο χρόνια (θεωρητικά πάντα...). Ο μάνατζερ, βλέπετε, στην Αγγλία κάνει τα πάντα - και κυρίως τις μεταγραφές, για τις οποίες χειρίζεται ένα μπάτζετ που απλώς του παραχωρεί η διοίκηση και είναι 100% υπεύθυνος για να βρει παίκτες και να συμφωνήσει μαζί τους. Στην Ευρώπη, όμως, τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι. Ούτε στη Forest, όπου ο Cooper θα έχει μεν λόγο στις μεταγραφές (ίσως και τον τελευταίο λόγο), αλλά τις προτάσεις θα τις κάνει η ομάδα απόκτησης νέων παικτών, που θα συνεργάζεται στενά μαζί του και θα λειτουργεί σύμφωνα με ένα "σύστημα πόντων": θα επιδιώκεται η απόκτηση υποψηφίων που θα σκοράρουν τους περισσότερους πόντους ανάλογα με τα προσόντα που θα έχουν και που θα ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές που έχει θέσει ο σύλλογος. Όλα αυτά θα περιστρέφονται γύρω από μια κεντρική στρατηγική που όλοι λίγο πολύ έχουμε καταλάβει: Δεν επενδύουμε πια σε παίκτες που, αν και έμπειροι, από τη στιγμή που θα φτάσουν στο Nottingham θα φθίνουν πλέον σε αξία, αλλά σε παίκτες με δυνατότητες να αυξήσουν και τις ποδοσφαιρικές τους ικανότητες, και τη χρηματιστηριακή τους τιμή. 

Ειδικά σε αυτό το τελευταίο ο Cooper κρίθηκε ιδανικός, και όπως είπε σήμερα ο Dane Murphy, που κινούσε τα νήματα σε όλη τη διαδικασία της αναζήτησης νέου τεχνικού ηγέτη της ομάδας, "ήταν η πρώτη μας επιλογή". Ακόμα και αν αυτό συνεπαγόταν την καταβολή μιας αποζημίωσης στη Swansea (ύψους 500.000 λιρών κατά το ρεπορτάζ, βάλτε και την αποζημίωση στον Chris Hughton και θα δείτε ότι η αλλαγή προπονητών είναι ακριβή υπόθεση...), λόγω κάποιων ιδιαιτεροτήτων στη σχέση του Cooper με τον ουαλικό σύλλογο, ο οποίος από τις αρχές Αυγούστου "απέκτησε" με τον ίδιο τρόπο από τους MK Dons τον Russell Martin. Βλέπετε, ο Cooper έχει δουλέψει πολύ στην καριέρα του  με νεαρούς. Ας τα δούμε όμως όλα με τη σειρά...

Ως ποδοσφαιριστής ο 41χρονος (γεννημένος στις 10 Δεκεμβρίου 1979) Ουαλός δεν ήταν τίποτα σπουδαίο. Ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Wrexham και έπαιξε σε ακόμα πιο άγνωστες ομάδες της πατρίδας του (New Saints, Rhyl, Bangor City, Porthmadog). Μόνο με τη Bangor έκανε κάτι της προκοπής, παίζοντας μάλιστα και στο Κύπελλο UEFA απέναντι στους Σέρβους της Sartid Smederevo. Κάποια στιγμή μάλιστα, όταν ήταν ακόμα πιτσιρικάς, ο μάνατζερ της Wrexham Brian Flynn, παλιός παίκτης της μεγάλης Leeds της δεκαετίας του 1970, του το είπε ανοιχτά: "Ρε παιδάκι μου, δε γίνεσαι προπονητής καλύτερα;" Ο Cooper τον άκουσε και άρχισε την καριέρα του από τα "τσικό" της Wrexham σε ηλικία μόλις 19 ετών! Επωφελούμενος μάλιστα από το ερασιτεχνικό στάτους των ομάδων της Ουαλίας διατήρησε τη θέση για δέκα χρόνια, παρ' όλο που έπαιζε μπάλα ως το 2003, αποσυρόμενος πριν καν κλείσει τα 24 για να ασχοληθεί πια αποκλειστικά με την προπονητική. Και τα πήγε τόσο καλά, που ο επόμενος σταθμός του ήταν πολύ πιο... ψηλά: οι ακαδημίες της Liverpool! Εκεί, δουλεύοντας με παίκτες όπως οι σημερινοί σταρ της Εθνικής Αγγλίας Raheem Sterling και Trent Alexander-Arnold, έφτασε το 2013 ως τα ημιτελικά του FA Youth Cup, όπου έχασε από την Chelsea.

Οι ικανότητές του τον έφεραν να διδάσκει σε προπονητικά σεμινάρια της ουαλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, και τελικά οδήγησαν στην πρόσληψή του το 2014 από την αγγλική ομοσπονδία, που του ανέθεσε την Εθνική Αγγλίας κάτω των 16 ετών. Την επόμενη χρονιά, που οι παίκτες του (ανάμεσα στους οποίους και οι Jadon Sancho, Phil Foden, Callum Hudson-Odoi) ανέβηκαν ηλικιακό επίπεδο, ανέλαβε την Κ17 και την οδήγησε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2017, όπου έχασε στα πέναλτι από την Ισπανία, και στα ημιτελικά της επόμενης χρονιάς (νέα ήττα στα πέναλτι, αυτή τη φορά από την Ολλανδία). Όμως στα ενδιάμεσα θριάμβευσε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Κ17 στην Ινδία, νικώντας στον ημιτελικό 3-1 τη Βραζιλία και στον τελικό 5-2 την Ισπανία.

Είχε έρθει ο καιρός να δοκιμάσει την τύχη του και σε ανδρική ομάδα, και η Swansea του έδωσε αυτή την ευκαιρία, αν και σε δύσκολη εποχή. Το καλοκαίρι του 2018 οι Swans, που είχαν πέσει από την Premier League μετά από επτά χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας (μην ξεχνάμε το πώς μας απέκλεισαν στα ημιτελικά των πλέι-οφ το 2011), έδιωξαν τον Carlos Carvalhal και έφεραν τον Graham Potter, που όμως μετά από μία μέτρια σεζόν (όπου η ομάδα τερμάτισε 10η) έφυγε για να γίνει προπονητής της Brighton, με τον Cooper να τον αντικαθιστά. Ο νεοφερμένος οδήγησε τη Swansea στο καλύτερο ξεκίνημά της στο πρωτάθλημα μετά από 41 χρόνια και τελικά -όλοι θυμόμαστε πώς, ας μη μπούμε σε λεπτομέρειες- στα πλέι-οφ, με τη Brentford να του κόβει όμως το δρόμο για τον τελικό. Αυτό το κατόρθωμα το επανέλαβε και πέρσι, όπου στο Wembley βρήκε πάλι μπροστά του τους Bees και το όνειρο της επανόδου στα μεγάλα σαλόνια δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα, ο ίδιος όμως κέρδισε τον σεβασμό φίλων και αντιπάλων. Τώρα γιατί επέλεξε φέτος να αποχωρήσει και μάλιστα Ιούλιο μήνα, μη με ρωτάτε. Πολλά πράγματα γίνονται και δεν μαθαίνουμε ποτέ το λόγο. Λέγεται ότι τα πήγαινε πολύ καλά με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο που τον προσέλαβε, τον Trevor Birch, αλλά όχι και με τον αντικαταστάτη του Julian Winter...

Φέτος η Swansea με τον Martin στον πάγκο της δεν δείχνει να μπορεί να πλησιάσει τα επιτεύγματα του Cooper, αφού βρίσκεται στην 21η θέση, με μία μόνο νίκη σε οκτώ αγώνες και τρεις βαθμούς παραπάνω από εμάς, αν και υπάρχει η βάσιμη δικαιολογία ότι ο νέος προπονητής είναι ακόμα πολύ λίγο καιρό στην ομάδα και δεν έχει προλάβει να περάσει τη φιλοσοφία του. Παρ' όλα αυτά, οι φίλοι της δεν δείχνουν να νοσταλγούν και πολύ τον προκάτοχό του, κυρίως για το ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα τους επί των ημερών του. "Θα σας συμμαζέψει σίγουρα, θα πάρει αποτελέσματα, αλλά καλή μπάλα μην περιμένετε", "Ποδόσφαιρο όχι ωραίο στο μάτι, αλλά που παίρνει αποτελέσματα", "Στυλ που προστατεύει το προβάδισμα και κρατάει αποτελέσματα, αν μόνο αυτά σας ενδιαφέρουν θα σας αρέσει" ήταν κάποια από τα σχόλιά τους στο άκουσμα της είδησης της συμφωνίας της Forest με τον Cooper.  

Ακούγεται ότι o Cooper θα φέρει μαζί του δύο από τους συνεργάτες του στη Swansea: τον επικεφαλής των αναλυτών απόδοσης Steve Rands, που έχει αποχωρήσει από τους Ουαλούς από τον Αύγουστο, και τον τότε κόουτς της πρώτης ομάδας Alan Tate, που έφυγε πρόσφατα όταν μετακινήθηκε στο σκάουτινγκ και την επιτήρηση των δανεικών της ομάδας. Κόουτς της πρώτης ομάδας στη Forest αυτή τη στιγμή είναι ο Steven Reid, που λέγεται ότι θα παραμείνει στην ομάδα, είτε σε αυτόν είτε σε άλλο ρόλο.

Οι δύο γνωστοί συνεπώνυμοι δημοσιογράφοι του γνωστού ιστότοπου The Athletic, που ασχολούνται χρόνια με το ρεπορτάζ της Forest, o Daniel και ο Paul Taylor, αποκάλυψαν και κάποια άλλα πραγματάκια σήμερα το πρωί. Καταρχάς ισχυρίζονται ότι "ανταγωνιστές" του Cooper για τη θέση δεν ήταν ο Chris Wilder και o John Terry, οι οποίοι δεν ήταν ποτέ στη λίστα του Murphy (που κατ' αυτούς άρχισε να ψάχνει σοβαρά μετά την ήττα από τη Blackburn), αλλά δύο προπονητές από το εξωτερικό, τους οποίους δεν κατονομάζουν (έχει γραφτεί ότι ο ένας ήταν ο Christian Ilzer της Sturm Graz, με δεδομένο ότι ο Murphy ψωνίζει συχνά προπονητές από την αυστριακή αγορά). O Αμερικανός εντυπωσιάστηκε από τα επιτεύγματα του Ουαλού στο Liberty, καθώς αναβίωσε την καριέρα κάποιων απογοητευμένων από τον υποβιβασμό από την Premiership παικτών, αλλά και εκτόξευσε νεαρούς παίκτες που είχε στην Κ17 της Αγγλίας και πήρε δανεικούς από τις ομάδες τους (Rhian Brewster, Marc Guehi, Conor Gallagher). Ο Cooper λέγεται μάλιστα ότι μέσω των "κονέ" του στην Εθνική Αγγλίας κανόνισε την εποχή της πανδημίας να συναντηθεί μέσω Zoom ο αρχηγός της Swansea Matt Grimes με τον ομοσπονδιακό προπονητή Gareth Southgate και να συζητήσουν για το ρόλο του ηγέτη σε μια ομάδα. Μάλλον όσοι είδαμε την εμφάνιση του Grimes εναντίον μας στο περσινό 5-1 του FA Cup θα καταλάβαμε τη διαφορά...

Κάποιοι αριθμοί, επίσης, που πάντα γοητεύουν τεχνοκράτες όπως ο Murphy, έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην επιλογή του Cooper. Στα δύο χρόνια του στον πάγκο η Swansea κράτησε την εστία της ανέπαφη 35 φορές, περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα της Championship, και δέχθηκε τα λιγότερα γκολ από στημένες φάσεις (15). Οι Swans ήταν ακόμα προτελευταίοι σε βαθιές μπαλιές, αλλά δεύτεροι σε συνολικές πάσες. Ήταν δεύτεροι σε πάσες στο μπροστινό τρίτο του γηπέδου και είχαν την πέμπτη καλύτερη επίθεση με 120 γκολ. Όσοι παρακολουθούμε τακτικά Forest καταλαβαίνουμε πολύ καλά πόσο μετράνε αυτά τα νούμερα.

Αργότερα σήμερα είναι προγραμματισμένη η πρώτη συνέντευξη Τύπου του Cooper ως πρώτου προπονητή της Forest. Θα την παρακολουθήσουμε κι αυτή και θα επανέλθουμε...

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.