Δε μπορεί, σίγουρα θα έχετε δει τη θρυλική σκηνή με τον Gene Kelly που χορεύει και τραγουδάει στριφογυρίζοντας την ομπρέλα του μέσα στην καταρρακτώδη βροχή που ρίχνουν οι τρύπιες μάνικες που χρησιμοποιούσαν εκείνο τον καιρό στο Hollywood για να φτιάξουν κατακλυσμό στο πλατό! Singing in the Rain. Το τραγούδι και η ταινία που έγιναν συνώνυμα της ερωτικής ευτυχίας. What a glorious feeling, λένε οι στίχοι. Τι καταπληκτικό συναίσθημα αυτό που θα ένιωθαν οι σχεδόν 2.000 "κόκκινοι" εκδρομείς στο Lancashire. Ποιος ξέρει, μπορεί αυτή τη στιγμή να το τραγουδάνε κιόλας στα πούλμαν του γυρισμού, αν βρέχει ακόμα!

Η ομάδα γυρίζει κι εκείνη θριαμβεύτρια στη βάση της. Δεν λύγισε ούτε από τη βροχή και το κρύο του Ewood Park, ούτε από την πίεση μιας ομάδας που έχει βγάλει μάτια φέτος με την απόδοσή της. Τη γκρέμισε από τη δεύτερη θέση και πάτησε η ίδια για πρώτη φορά φέτος στη Γη της Επαγγελίας, κοινώς εξάδα! Ποιος να το πίστευε από μια ομάδα που τη μέρα που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ο Steve Cooper βρισκόταν στον απόλυτο πάτο της βαθμολογίας της Championship με μία ισοπαλία, έξι ήττες και έναν βαθμό! Χωρίς να λογαριάσουμε ότι έχει επίσης πετάξει εκτός FA Cup δύο ομάδες της Premiership, την πολυνίκη του θεσμού Arsenal και την κάτοχο του τροπαίου Leicester! Ζούμε ένα όμορφο παραμύθι που ελπίζουμε να έχει και το ανάλογο τέλος...

Τις προάλλες, εκνευρισμένος από τη στάση ορισμένων μεμψίμοιρων μετά την πρόκριση στο Κύπελλο (ξέρετε, τύπου "Και τι έγινε; Καλύτερα να νικούσαμε την Τετάρτη τη Blackburn, το πρωτάθλημα μας ενδιαφέρει τώρα"), σχολίαζα: "Μου φαίνεται αδιανόητο ότι οπαδοί ενός συλλόγου που έχει κατακτήσει δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών θεωρούν ότι οι δύο νίκες αποκλείουν η μία την άλλη. Σίγουρα πάντως δεν είναι στάση μεγάλης ομάδας αυτή". Ευτυχώς, ο Cooper και οι παίκτες του δεν ενστερνίζονται αυτή την άποψη. Έχουν πλέον μια (πολύ) καλώς εννοούμενη απληστία. Τα θέλουν όλα! Και κυρίως έχουν μάθει να συμπεριφέρονται στην πράξη ως μέλη μιας μεγάλης ομάδας. Μετά τις κολλητές ήττες από Middlesbrough και Huddersfield, με τις οποίες ολοκλήρωσαν το 2021, όταν κάποιοι βιάστηκαν να βγουν και να πουν ότι "η φούσκα σκάει", απάντησαν με τέσσερις σερί νίκες. Και τώρα, μετά από την ήττα από την Cardiff που βολόδερνε στις τελευταίες "ασφαλείς" θέσεις της βαθμολογίας (αλλά από τότε έχει πάρει τα πάνω της για τα καλά), απάντησαν με άλλες δύο: το 4-1 με τη Leicester και το αποψινό 2-0.

Ο Cooper πήρε -όπως όλοι μας- θάρρος από την αγωνιστική άνοδο του James Garner, που πλησιάζει πια τα περσινά επίπεδα, και τον έβαλε στη θέση που δείχνει να του αρέσει περισσότερο: μπροστά από τα δύο αμυντικά χαφ, σε ρόλο κουμανταδόρου που μπορεί να πατάει και περιοχή. Πιο δικαιωμένος από την αλλαγή τού 3-4-3 σε 3-4-1-2 (με τον Jack Colback να παίρνει τη θέση του Philip Zinckernagel σε σχέση με το ματς του Κυπέλλου, να κάνει παρέα στον Ryan Yates στον άξονα και να επιτρέπει στον Garner να προωθηθεί και στους Keinan Davis και Brennan Johnson να φτιάξουν ένα επιθετικό δίδυμο που απειλεί να γίνει ο μπελάς κάθε αντιπάλου) δεν θα μπορούσε να αισθάνεται. Η Forest από τη μέση και μπροστά ήταν φωτιά και λάβρα, στη δε άμυνα έκανε μεν ένα σοβαρό λάθος που λόγω Brice Samba και Scott McKenna δεν της στοίχισε, αλλά στη συνέχεια στάθηκε βράχος στην ασφυκτική πίεση που άσκησαν οι γηπεδούχοι, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο που έμειναν λιγότεροι, αποδεικνύοντας ότι μόνο τυχαία δεν βρέθηκαν τόσο ψηλά και θα παλέψουν σκληρά για την απευθείας άνοδο.

Η εν λόγω φάση έγινε στο 13', δύο λεπτά αφότου ο Djed Spence έβγαλε σε θέση βολής τον Davis, αλλά ο Jan Paul van Hecke, o Ολλανδός σέντερ μπακ που παίζει στους Rovers ως δανεικός από τη Brighton, πρόλαβε να τον κοντράρει πάνω στο σουτ. Ο Joe Rothwell εκτέλεσε ένα φάουλ από τον άξονα με κάθετη μπαλιά, όλη η άμυνά μας συνελήφθη κοιμώμενη, ο John Buckley βγήκε τετ α τετ με τον Samba και πλάσαρε σωστά, αλλά ο γκολκίπερ μας τεντώθηκε κι έδιωξε περίπου... με τα νύχια του ποδιού του! Η μπάλα έφυγε προς τα δεξιά, όπου την κέρδισε ο Ben Brereton Díaz, που πριν από λίγες μέρες βρισκόταν στη Νότια Αμερική βοηθώντας την προσπάθεια της Χιλής να προκριθεί στο Μουντιάλ, και ήδη έχει πετύχει φέτος 20 γκολ στο πρωτάθλημα. Κάποιοι σίγουρα έκλεισαν τα μάτια, όμως ο McKenna ήταν πάνω στη γραμμή για να απογοητεύσει τον απόφοιτο της ακαδημίας μας!

Τεράστια φάση. Αν είχε γίνει το 1-0 εκεί, ίσως τώρα να μιλούσαμε αλλιώς. Αντίθετα, λειτούργησε ως ξυπνητήρι και οι Reds άρχισαν να βγαίνουν μπροστά. Και ήρθε το 22'. Έχετε δει σέντερ φορ-τανκ με ντρίμπλα για σεμινάριο; Ναι, ξέρω, τον Ronaldo και τον George Weah. Ο δικός μας είναι ο Davis, και δεν θυμάμαι να είχαμε ξανά τέτοιον μετά την αποχώρηση του Marlon Harewood το 2004. Τι έκανε ο αθεόφοβος; Πάνω από το κέντρο βρέθηκε ανάμεσα σε τρεις, δεν ξέρω πώς αλλά τους άφησε και τους τρεις στον τόπο με μια ασύλληπτη ντρίμπλα, προχώρησε, όταν πέρασε τη σέντρα κάποιος τον γκρέμισε από πίσω, ξανασηκώθηκε, κι όχι μόνο αυτό, αλλά έκανε και κάθετη στον Garner που έμπαινε σαν αριστερός εξτρέμ στην περιοχή. Ο μικρός με το που πήρε τη μπάλα άδειασε μεγαλοπρεπώς τον Darragh Lenihan και με δεξί πλασέ έστειλε τη μπάλα στην απέναντι γωνία του Thomas Kaminski, που δεν μπορούσε να κάνει και πολλά. Τα πανηγύρια άρχισαν στον... εξώστη του Ewood Park, όπου οι γηπεδούχοι είχαν στείλει τους οπαδούς μας εντελώς αποκομμένους και απομονωμένους, η Blackburn έχασε τον ρυθμό της και ως την ανάπαυλα καταγράψαμε μόνο δύο ακόμα φάσεις: στο 42' ο Steve Cook έκοψε μια πολύ επικίνδυνη συρτή σέντρα του Rothwell προς τον Brereton Díaz, που στην εξέλιξη έπιασε την κεφαλιά από τη νέα σέντρα του Ryan Giles στην αγκαλιά του Samba, ενώ στο 45' θα μπορούσαμε να κάνουμε το 0-2 με τον Johnson να ξεφεύγει και να ανοίγει δεξιά του στον Davis, που μέσα στην περιοχή απέφυγε διαδοχικά δύο αντιπάλους και σούταρε από καλή θέση με το αριστερό, ατυχώς λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.

Ο Davis δεν σταματιόταν με τίποτα, είχε ήδη "πάρει" την κίτρινη κάρτα του Lenihan και στο 50' την πλήρωσε με τον ίδιο τρόπο και ο Rothwell. Ο Lenihan, που είχε πετύχει το νικητήριο γκολ των Rovers προς το τέλος του αγώνα του πρώτου γύρου στο City Ground, θα εγκατέλειπε τον αγώνα τρία λεπτά αργότερα, εισπράττοντας και δεύτερη μετά από ένα σκληρό φάουλ στον Colback. Όμως οι γηπεδούχοι αντί να τα χάσουν συσπειρώθηκαν και μας έκαναν να περάσουμε δύσκολες στιγμές, χωρίς μάλιστα να μπορούμε σε κάποιες στιγμές να περάσουμε τη σέντρα. Μεταξύ 56' και 57' τρεις διαδοχικές φάσεις μάς θύμισαν γιατί αγαπήσαμε πιτσιρίκια το αγγλικό ποδόσφαιρο. Ο Davis βρέθηκε πάλι στην περιοχή και αριστερά αλλά δεν πρόσεξε όσο έπρεπε τη συρτή μπαλιά του και ο Kaminski έδιωξε, αμέσως μετά ο McKenna χρειάστηκε να κάνει το τάκλιν του αγώνα για να κόψει το σουτ του Sam Gallagher, που μόλις είχε μπει στο ματς και είχε μια πολύ καλή ευκαιρία να χριστεί σκόρερ, και στην κόντρα ο Johnson σούταρε με δύναμη για να πέσει και να μπλοκάρει ο Βέλγος τερματοφύλακας.

Ο κόσμος μπήκε κι αυτός στο παιχνίδι, αλλά με πολύ άσχημο τρόπο, παρασυρμένος και από τις συνεχείς διαμαρτυρίες των γηπεδούχων, που κατέληξαν σε μία ακόμα κίτρινη του Joshua Smith στον Brereton Díaz. Πλαστικά μπουκάλια άρχισαν να φεύγουν από την κερκίδα προς τον Samba, που πήρε ένα και το έδωσε στον διαιτητή. Κάτι είπε εκείνος στην ενδοεπικοινωνία, σε χρόνο μηδέν ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα ότι όποιος συλληφθεί από τις κάμερες να κάνει κάτι τέτοιο έχει εξασφαλισμένο ισόβιο αποκλεισμό από το γήπεδο και φυσικά η κατάσταση εκτονώθηκε. Μια κεφαλιά του Gallagher από σέντρα ενός άλλου αναπληρωματικού, του πολύ κινητικού Tyrhys Dolan, στο 67' σημάδεψε και πάλι τον Samba, λίγο πριν ο Sam Surridge πάρει τη θέση του κατάκοπου Davis. Ο νεαρός μπήκε στο ματς πανέτοιμος και στο 70' πήρε το ριμπάουντ από απόκρουση του Kaminski σε σουτ του Johnson, έκανε τη σέντρα-σουτ από δεξιά, νίκησε τον γκολκίπερ αλλά ο Garner δεν πρόλαβε στο ραντεβού και η μπάλα κύλησε εκατοστά έξω από το δεξί δοκάρι... Ο Samba, πολύ σταθερός και σοβαρός σήμερα, δεν πτοήθηκε στο 76' από την κόντρα του σουτ του Brereton Díaz πάνω στον McKenna και μπλόκαρε. 

Προς το φινάλε, εκμεταλλευόμενη και την κούραση των γηπεδούχων από την υπερπροσπάθεια για πίεση σε όλο το γήπεδο παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, η Forest άρχισε να χτυπάει ξανά στην κόντρα, και στο 78' ένα καλό σουτ εκτός περιοχής από τον Yates βρήκε δίχτυα από την έξω πλευρά. Ο Surridge στο 82' τα έκανε όλα πολύ καλά μέχρι να μπει στην περιοχή, εκεί όμως δεν είδε τον Johnson μόνο του δεξιά του και προτίμησε να σουτάρει, στέλνοντας τη μπάλα ψηλά. Ο νεοφερμένος από τη Stoke ήταν πρωταγωνιστής ως το τέλος. Στο 84' μετά από ωραία ντρίμπλα έβγαλε τον Max Lowe στην περιοχή αλλά πολύ πλάγια και ο Kaminski απέκρουσε σε κόρνερ, στο 87' τράβηξε τον Scott Wharton για να σταματήσει τη γρήγορη επίθεση της Blackburn και πήρε κίτρινη κάρτα και στο 89' "καθάρισε" το ματς, ταλαιπωρώντας τόσο πολύ τον van Hecke που ο Ολλανδός αναγκάστηκε να τον ανατρέψει μέσα στην περιοχή. Ο Johnson άρπαξε τη μπάλα, την έστησε στις 12 γιάρδες, που λένε εκεί, ξεγέλασε τον Kaminski που έπεσε δεξιά σουτάροντας στο κέντρο και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Τελευταία αναλαμπή των γηπεδούχων ήταν ένα αριστερό σουτ του Dolan στο 94', με τον Samba πάλι σε ετοιμότητα να μπλοκάρει.

Με αυτό το αποτέλεσμα, που είναι σαφώς δηλωτικό των προθέσεών της να κυνηγήσει ως το τέλος την υπόθεση της ανόδου, η Forest έφτασε τους 46 βαθμούς, και εκμεταλλευόμενη τις αποψινές απώλειες της West Brom (ήττα 2-0 εκτός από τη Sheffield United που ανεβαίνει συνέχεια) και της Middlesbrough (2-2 στο Λονδίνο με την QPR) σκαρφάλωσε στην έκτη θέση, τρεις βαθμούς και ένα παιχνίδι πίσω από τη Huddersfield, που επίσης απόψε έμεινε στο 0-0 εκτός με την Preston. Όσο για τη Blackburn, έχασε τη δεύτερη θέση από τη Bournemouth, που νίκησε 3-1 εντός τη Birmingham. H Stoke, την οποία αντιμετωπίζουμε το Σάββατο στο City Ground με στόχο πλέον την εδραίωσή μας στη ζώνη των πλέι-οφ, θα έρθει με το ηθικό ψηλά μετά το χθεσινό 3-0 στο γήπεδό της επί της Swansea. Για την 31η αγωνιστική είχαμε ακόμα χθες Coventry-Blackpool 1-1, Derby-Hull 3-1, Fulham-Millwall 3-0, Luton-Barnsley 2-1 και απόψε Bristol City-Reading 2-1 και Cardiff-Peterborough 4-0.

Blackburn: Kaminski, Lenihan, van Hecke, Wharton, Giles, Zeefuik (Hedges 83'), Travis, Rothwell, Khadra (Dolan 58'), Buckley (Gallagher 54'), Brereton Díaz.
Forest: Samba, Worrall, Cook, McKenna, Spence, Yates, Colback, Lowe, Garner, Johnson (Silva 93'), Davis (Surridge 69').
Σκόρερς: Garner 22', Johnson 90' (πέναλτι).
Διαιτητής: Joshua Smith. Κίτρινες: Buckley 18', Lenihan 40', Rothwell 50', Brereton Díaz 59' - Colback 31', Garner 69', Surridge 87'. Κόκκινη: Lenihan 53' (δεύτερη κίτρινη).
Θεατές: 13.869 (Forest: 1.952).

Steve Cooper: "Ήταν ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, αλλά αξίζαμε τη νίκη. Ο αντίπαλοί μας ήταν δεύτεροι στη βαθμολογία, διαθέτουν έναν από τους πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος και έπαιζαν στο γήπεδό τους. Έπρεπε να σηκώσουμε τα μανίκια και να τους αντιμετωπίσουμε, και το κάναμε. Ξέραμε επίσης ότι έπρεπε να δείξουμε ποιότητα για να δημιουργήσουμε και δικές μας ευκαιρίες. Στο πρώτο γκολ ο Davis έκανε μια εξαιρετική ενέργεια και ο Garner έδειξε φοβερή ψυχραιμία στο τελείωμα. Βρεθήκαμε πολλές φορές σε καλές θέσεις, ειδικά όταν η Blackburn έμεινε με δέκα παίκτες. Αν πρέπει να κάνω κάποια κριτική, θα έλεγα ότι οφείλαμε να δείξουμε περισσότερη από αυτή την ποιότητα στο δεύτερο ημίχρονο. Αν το κάναμε ίσως να είχαμε καθαρίσει εύκολα το παιχνίδι. Ο Surridge δεν ήρθε εδώ για να είναι αναπληρωματικός, αλλά είχε πολύ θετική συνεισφορά, ενήργησε καλά στη φάση που κέρδισε το πέναλτι και ο Johnson ευστόχησε εξασφαλίζοντας τη νίκη. Είναι η πρώτη φορά στα δύο τελευταία χρόνια που νικάμε μια ομάδα της πρώτης τριάδας και ήταν σημαντικό να το πετύχουμε. Μου άρεσε η στάση μας και η νοοτροπία μας απόψε: ήμασταν στ' αλήθεια όλοι μαζί. Ο κόσμος ήταν πάλι υπέροχος. Νομίζω πως επίτηδες τους εξόρισαν εκεί στα ορεινά, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να φτιάξουν ατμόσφαιρα. Τώρα το μόνο που έχουμε στο μυαλό μας είναι ο αγώνας του Σαββάτου. Παρακολούθησα χθες το βράδυ τη Stoke, έπαιξε καλά και έχει μια επιπλέον μέρα ξεκούρασης, αλλά θα είμαστε έτοιμοι".

* Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Nottingham Post.