Mέχρι περίπου το 88' τα πράγματα πήγαιναν τέλεια. Νικούσαμε και τα άλλα αποτελέσματα μας έρχονταν κουτί για να εξασφαλίσουμε τα πλέι-οφ και να συνεχίσουμε με δύναμη να παλεύουμε για τη δεύτερη θέση. Τη νίκη την κρατήσαμε, με νύχια και με δόντια, απέναντι σε μια ομάδα που ήθελε αλλά απλώς δεν μπορούσε να μας βάλει ένα γκολ και να πιαστεί από τα μαλλιά της διατηρώντας κάποιες αμυδρές ελπίδες για παραμονή στην κατηγορία. Χάσαμε όμως τον Lewis Grabban, που μάλλον ετοιμάζεται (πάλι) για επίσκεψη στους γιατρούς. Πύρρεια νίκη μεν, που όμως ουσιαστικά κλείδωσε την παρουσία μας (τουλάχιστον) στα πλέι-οφ... 

Δεν ήταν όμορφο το ματς στο ηλιόλουστο London Road. Και δεν είδαμε τη Forest που είχαμε συνηθίσει. Ως ένα σημείο, λογικό. Οι γηπεδούχοι του Grant McCann έπαιζαν το απολύτως τελευταίο τους χαρτί μπας και κατάφερναν να κερδίσουν έδαφος απέναντι στη Reading, που γνώρισε συντριβή στο Hull (3-0). Έπρεπε κάτι να πάρουν από το ματς, ήθελαν πολύ τη νίκη και η ισοπαλία ήταν το ελάχιστο δυνατό για να συνεχίσουν να στηρίζονται... στα μαθηματικά. Έβγαζε μάτια όμως η ατσαλοσύνη τους, παρ' όλο που και οι δικοί μας δεν πατούσαν στην άμυνα τόσο γερά όσο σε άλλα ματς. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ματς γεμάτο άγχος, που όπως πολύ σωστά επισήμανε ο Colin Fray, η "φωνή" της Forest στο ραδιόφωνο του BBC Nottingham εδώ και 24 χρόνια αν θυμάμαι καλά, "έμοιαζε με το τελευταίο της σεζόν". Κι όμως, η συμπαθής Posh έχει άλλα δύο να δώσει (έστω και χωρίς αντίκρισμα πια), ενώ εμείς άλλα τέσσερα...

Αγώνα έδιναν οι 3.600 φίλοι της Forest στην εξέδρα να μη γίνει η "στραβή", κι ας χάναμε εμείς τις καλύτερες ευκαιρίες. Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια, και το ξέρουμε από πρώτο χέρι. Ήρθε πρώτα η ατυχία του Grabban, που προσπαθώντας να κοντρολάρει μια μπαλιά κοντά στην πλάγια γραμμή κάτι ένιωσε, σταμάτησε την προσπάθεια, προσπαθώντας να συγκρατήσει τους γηπεδούχους που έφευγαν μπροστά ο Jack Colback πήρε κίτρινη, μπήκε στο παιχνίδι ο Cafú μπας και κρατήσουμε λίγο μπάλα στο κέντρο. Μ' αυτά και μ' εκείνα τα καταφέραμε, το ματς έληξε υπέρ μας με το γκολ του Sam Surridge λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, και μετά ήρθαν τα κακά μαντάτα, αφού η Bournemouth ισοφάρισε στην έδρα της τη Fulham στο 98' με πέναλτι (1-1) και πήγε πάλι στο +5 από μας (και στο +2 από τη Huddersfield που νίκησε χθες 2-1 στην έδρα της και έριξε τη Barnsley, αλλά έχει δύο αγώνες παραπάνω). Στο ίδιο λεπτό και με τον ίδιο τρόπο η Millwall ισοφάρισε σε 2-2 εκτός τη Birmingham που είχε προηγηθεί με ένα άλλο πέναλτι, του "δικού μας" Lyle Taylor... Λέτε αν δεν τα καταφέρει ο Grabban να επιστρέψει να τον ξαναδούμε με τη φανέλα μας; Όλα αυτά σημαίνουν ότι όσον αφορά το κλείδωμα των πλέι-οφ χρειαζόμαστε μόλις έναν βαθμό και ίσως ούτε κι αυτόν, αφού η Millwall δεν μπορεί πια να μας φτάσει, ενώ η Middlesbrough -που έμεινε στο 1-1 εκτός με τη Swansea, έχει τρία ματς ακόμα και είναι στο -9 από μας- πρέπει να φορτώνει στο εξής με πολλά γκολ τα αντίπαλα δίχτυα κι εμείς να συντριβόμαστε, αφού η διαφορά τερμάτων της είναι στο +8 και η δική μας στο +29 (ένα γκολ λιγότερο από της Bournemouth, αν ρωτάτε για περιπτώσεις ισοβαθμίας). Τουτέστιν, ερχόμαστε. Μετά από 11 χρόνια...

Ας πάμε όμως στον αγώνα και θα επανέλθουμε. Ο Grabban ήταν η μόνη αλλαγή στην αποστολή που επέλεξε ο Steve Cooper σε σχέση με τον αγώνα με τη West Brom, αφού πήρε στον πάγκο τη θέση του Xande Silva, ενώ η ενδεκάδα έμεινε ανέγγιχτη, όπως ήταν λογικό μετά από την τεσσάρα. Ξεκινήσαμε καλά, τους κλείσαμε πίσω για κανένα πεντάλεπτο, αλλά δυστυχώς ξεθυμάναμε νωρίς και φάγαμε εμείς την πρώτη φάση, και πολύ επικίνδυνη μάλιστα. Στο 9' ο 19χρονος και πολύ γρήγορος και ευέλικτος Ricky-Jade Jones βρέθηκε στην περιοχή μας, έβαλε πλάτη τον Tobias Figueiredo και βγήκε τετ α τετ με τον Brice Samba, που έκανε την απόκρουση του ματς βγάζοντας το σουτ του με το πόδι. Οι δικοί μας ζορίζονταν από την παρουσία του (εντυπωσιακής σωματοδομής) Τζαμαϊκανού αρχηγού των γηπεδούχων Jonson Clarke-Harris, που μας δημιουργούσε ρήγματα χωρίς παρ' όλα αυτά να συμμετέχει σε ευκαιρίες.

Το πρώτο ημίχρονο εξελίχθηκε μάλλον βαρετά, και πήγαινε να λήξει χωρίς άλλη φάση. Οι γηπεδούχοι χτυπούσαν στο ψαχνό όταν πηγαίναμε να βγούμε στην κόντρα και έβλεπαν την κίτρινη κάρτα του Michael Salisbury, διαιτητή Premiership που επιστρατεύτηκε για την περίσταση και η αλήθεια είναι ότι καθυστερούσε αρκετά τον αγώνα για να κάνει "συστάσεις", χωρίς όμως να κάνει λάθη κι αυτό είναι που μετράει. Εμείς συνήλθαμε λίγο πριν το ημίωρο, με τον Philip Zinckernagel στο 29' να κάνει τη μπούκα από δεξιά και να γυρίζει από την τελική γραμμή εκεί όπου δεν υπήρχε καμιά κίτρινη φανέλα, τον ίδιο στο 31' να παίρνει από τον Brennan Johnson και να σουτάρει από δεξιά και από δύσκολη γωνία πάνω στον David Cornell και στο 37', από απομάκρυνση του Joe Worrall και κεφαλιά του Johnson τον Surridge να περνάει έναν αντίπαλο και να μπαίνει στην περιοχή, όπου ο κορυφαίος της Peterborough σήμερα Josh Knight τον αναχαίτισε σε κόρνερ. Και εκεί που περιμέναμε να λήξει το ημίχρονο με "κουλούρια", στο 45' ο Zinckernagel με ωραία προσπάθεια έκλεψε από τους επιτιθεμενους γηπεδούχους σχεδόν έξω από την περιοχή μας, πέρασε τη σέντρα, άνοιξε στον Johnson σε θέση αριστερού εξτρέμ κι αυτός έκανε την τέλεια σέντρα στο δεύτερο δοκάρι, όπου πετάχτηκε ο Surridge και με το γνωστό δολοφονικό του ένστικτο έστειλε τη μπάλα να σκάσει στο χόρτο και να αναπαυθεί στα δίχτυα του Cornell. Το σημαντικό βήμα είχε γίνει.

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν πολύ περίεργο. Καταρχάς ο McCann μάς έκανε ένα ανέλπιστο δώρο, βγάζοντας το μαμούνι Jones και περνώντας τον θεωρητικά πιο έμπειρο Jack Marriott. Θυμάστε που τον διεκδικούσαμε μανιασμένα το καλοκαίρι του 2018 κι εκείνος πήγε στη Derby; Ε, γύρισε μετά από τρία χρόνια στην ομάδα που τον "ανέδειξε", περνώντας κι από τη Sheffield Wednesday ως δανεικός, και το μόνο για το οποίο ξεχώρισε σήμερα ήταν το βαμμένο πλατινέ μαλλί του. Δεν μας ανησύχησε καθόλου! Όμως με την είσοδό του η Posh γύρισε από το 4-2-3-1 στο 4-4-2, γεμίζοντας το δικό μας μισό με κορμιά και ταλαιπωρώντας την άμυνά μας, αλλά ταυτόχρονα αφήνοντάς μας και χώρους για δράση! Τέλειο σκηνικό για να παιχτεί θρίλερ, αν βέβαια η Peterborough μπορούσε να απειλήσει συστηματικά και όχι σπασμωδικά. Στην πρώτη κόντρα μας στο 52', με τη μπάλα να περνάει διαδοχικά από Djed Spence, Johnson, Zinckernagel και Surridge και δυστυχώς τον Δανό να γίνεται τελικός αποδέκτης σε δύσκολη θέση, το σουτ του δεν βρήκε καν τέρμα. Από λάθος του Zinckernagel στο 57' η μπάλα κατέληξε στον Marriott, που από το ύψος της περιοχής έκανε σουτ-προπόνηση για τον Samba, ενώ τρία λεπτά αργότερα ο ίδιος κόντεψε να ρεφάρει με τρομερή πάσα στον Johnson, που όμως δεν σούταρε με το δεξί αλλά προσπάθησε να τη φέρει στο αριστερό, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει και να κοπεί.

Ήταν η τελευταία ενέργεια του Zinckernagel, που προς γενική έκπληξη βγήκε ενώ αυτή τη φορά ήταν καλός. Ευτυχώς ο Joe Lolley που πήρε τη θέση του ήταν επίσης κινητικός. Στο 62' από κόρνερ του James Garner o Ryan Yates στη γνωστή του θέση στη μικρή περιοχή έπιασε την κεφαλιά πιεζόμενος πολύ ψηλά, κι έτσι δεν κατάφερε να κάνει τα γκολ του διψήφια. Στην επόμενη φάση ο Spence έκανε κι αυτός λάθος και μετά από περιπέτειες η μπάλα κατέληξε στον Sammie Szmodics, που μέσα από την περιοχή σούταρε στη δεξιά γωνία του Samba και τον είδε να πέφτει και να μπλοκάρει (αλάνθαστος σήμερα ο Κονγκολέζος, να έλειπε και η συνήθης κάρτα για καθυστέρηση...). Η Peterborough, μαθαίνοντας ότι η Reading έχανε ήδη 2-0 από τη Hull, έβγαλε κι άλλους μπροστά και στο 70' ο Lolley άνοιξε στον Colback, ο οποίος μετά το απίθανο γκολ με τη West Brom άκουγε την εξέδρα μας να φωνάζει αστειευόμενη "Shoot!" κάθε φορά που έπαιρνε μπάλα, ακόμα και στην άμυνα! Αυτή τη φορά όντως σούταρε, και μάλιστα δυνατά και ωραία, αλλά ο Cornell είχε καλή θέση και απέκρουσε. Την ίδια τύχη είχε και στο 79' το σουτ του Grabban, που είχε μπει αντί του Surridge, μετά από μια ακόμα υπέροχη μπαλιά, από τον Garner αυτή τη φορά. Ο αρχηγός δεν σούταρε αμέσως με το αριστερό, την έφερε στο δεξί και ο αντίπαλος γκολκίπερ τον νίκησε. 

Η αγωνία μεγάλωνε όσο περνούσε η ώρα, παρά την κόπωση των παικτών του McCann και ειδικά του Clarke-Harris που δεν μπορούσε πια να πάρει τα πόδια του, και στο 81' ο Harrison Burrows, που εκτελούσε όλα τα στημένα για την Posh, βρέθηκε σε θέση βολής αριστερά στην περιοχή μας, αλλά ο Samba ήταν πάλι εκεί που έπρεπε και πέφτοντας στην κλειστή του γωνία έδιωξε σε κόρνερ. Στο 85' ακυρώθηκε σωστά ως οφσάιντ γκολ του Grabban από φανταστική πάσα του Johnson και στο 86' σε ωραίο συρτό γύρισμα του Lolley πάλι ο Grabban, σχεδόν από τη μικρή περιοχή, έπιασε μονοκόμματο το πλασέ και έστειλε τη μπάλα πολύ ψηλά. Ακολούθησαν ο τραυματισμός του, η αλλαγή με τον Cafú και το τεντωμένο σκοινί των τελευταίων λεπτών, στα οποία πάντως δεν σημειώθηκε καμιά άξια λόγου ευκαιρία, με συνέπεια τον υποβιβασμό της Peterborough και την παραμονή της Forest στο κυνήγι της δεύτερης θέσης, που πραγματικά πρέπει να είναι ο Νο 1 στόχος από εδώ κι εμπρός. 

Δεν θα είναι εύκολο, βέβαια. Οι Reds την Τρίτη πάνε στο Λονδίνο για να παίξουν με τη σχεδόν βέβαια πρωταθλήτρια Fulham, που πάντως δεν δίνει το τελευταίο ματς μπροστά στο κοινό της (το "πάρτι" θα το κάνει στις 30 Απριλίου εναντίον της Luton, και ελπίζουμε να τη... φιλοδωρήσει γερά. Σήμερα οι Hatters έμειναν στο 1-1 εντός με τη Blackpool και μας επέτρεψαν ευγενώς να τους προσπεράσουμε). Την ίδια μέρα, που γίνονται μόνο "χρωστούμενα" παιχνίδια, η Bournemouth πάει στην έδρα της ανεβασμένης τελευταία Swansea (Steve, δεν παίρνεις κανα τηλέφωνο που έχεις τις γνωριμίες...;). Σήμερα είχαμε ακόμα Derby-Bristol City 1-3, Sheffield United-Cardiff 1-0 (και αβαντάζ των Blades για την 6η θέση), Stoke-QPR 1-0 και West Brom-Coventry 0-0. H 44η αγωνιστική ολοκληρώνεται τη Δευτέρα με τον αγώνα Preston-Blackburn.

Peterborough: Cornell, Knight, Edwards, Kent, Poku, Fuchs (Randall 66'), Taylor, Burrows, Szmodics, Jones (Marriott 46'), Clarke-Harris. 
Forest: Samba, Worrall, Figueiredo, McKenna, Spence, Yates, Garner, Colback, Johnson, Zinckernagel (Lolley 62'), Surridge (Grabban 74', Cafú 88').
Σκόρερ: Surridge 45'.
Διαιτητής: Michael Salisbury. Κίτρινες: Burrows 19', Taylor 25', Szmodics 67' - Surridge 73', Colback 88', Samba 90'.
Θεατές: 12.817 (Forest: 3.599).

Steve Cooper: "Το πρώτο ημίχρονο ήταν δύσκολο, και για να είμαι ειλικρινής το παιχνίδι πήγε όπως είχαμε προβλέψει. Με την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η Peterborough και τέτοια εποχή στη σεζόν, θα ήταν δύσκολο έτσι κι αλλιώς. Σήμερα δεν ήταν πάντα εύκολο να παίξουμε το ποδόσφαιρο που μας αρέσει, και σίγουρα αν παίρναμε προβάδισμα θα έπρεπε να διαχειριστούμε σωστά το παιχνίδι. Η Peterborough ήταν βέβαιο ότι θα έβγαζε παίκτες μπροστά, οπότε ιδανικά θέλαμε το δεύτερο γκολ, αλλά έδωσε ό,τι είχε στην επίθεση και γενικά την αντιμετωπίσαμε καλά. Δεν ήμασταν στα καλύτερά μας, αλλά σίγουρα δείξαμε αρκετή ποιότητα ώστε να τελειώσουμε τη δουλειά. Επιμείναμε στον δικό μας τρόπο παιχνιδιού και βάλαμε ένα πολύ όμορφο γκολ. Ανταποκριθήκαμε στη δοκιμασία και είμαι πολύ ικανοποιημένος γι' αυτό. Σέβομαι την Peterborough και της αξίζουν συγχαρητήρια για τη μάχη που έδωσε σήμερα. Στο γήπεδο ένιωθες ότι υπήρχαν... 37.000 φίλοι της Forest από τον θόρυβο που έκαναν βοηθώντας μας να τελειώσουμε το παιχνίδι. Αυτή η στήριξη είναι μοναδική και ποτέ δεν θα τη βαρεθούμε. Είναι μια περίοδος με πολλά ματς για μας, μας έμειναν τέσσερα και οφείλουμε να συγκεντρωθούμε στη δουλειά μας, να κάνουμε μια καλή αποκατάσταση και να προσπαθήσουμε να είμαστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση την Τρίτη απέναντι στη Fulham".

* Η φωτογραφία είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου.